Αρχική στήλες εν τέλει «Θα με φοβούνται πιο πολύ νεκρό, παρά ζωντανό»

«Θα με φοβούνται πιο πολύ νεκρό, παρά ζωντανό»

της Χρυσούλας Ανδρέου* 

«Έταξα, που λέτε, μοναδική αποστολή στον εαυτό μου, να κλείσω την πληγή που άνοιξε ο Εμφύλιος, με σύμβολο τη Μακρόνησο, πάνω στο κορμί της πατρίδας μου. Αλλιώς δεν θα μπορούσα να ζήσω. Δεν ήταν μόνο μια πολιτική ένταξη. Ήταν μια υπαρξιακή επιταγή. Μια υπόθεση ζωής και θανάτου. Και όλα παίχτηκαν γύρω απ’ αυτή την “πληγή”. Άλλοι προσπαθούν να την κλείσουν. Άλλοι την σκαλίζουν, την ματώνουν, να μείνει ανοιχτή και να ζαλίζει με το πύον τους ψηφοφόρους της Κυριακής. Αυτό είναι η σύγχρονη Εθνική μας τραγωδία».
Μίκης Θεοδωράκης

Η Θεσσαλονίκη της Τέχνης και του Πολιτισμού, η Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα του 1997 που όλοι θαυμάσαμε γυρίζει πίσω στο σκοτάδι! Τα «φώτα» έσβησε ο κ. Ιωάννης Σάββας, συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, που δεν πέταξε ποτέ την κομματική του ταυτότητα και διορισμένος μεν από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνέχισε τη θητεία του με την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό του, ο Μάκης Βορίδης.

Μια πενταμελής επιτροπή αποφάσισε (με ένα μέλος της να καταγγέλλει πως δεν κλήθηκε καν στη συγκεκριμένη συνέλευση), να πάει απέναντι στην απόφαση τεσσάρων μεγάλων δήμων της πόλης. Δεν επιτρέπει να μετονομαστεί η οδός Λαγκαδά σε Λεωφόρο «Μίκη Θεοδωράκη», χωρίς κανένα σοβαρό επιχείρημα. Απαγορεύει δηλαδή τον Θεοδωράκη! Πόση χαρά θα έκανε, αλήθεια, ο κομμουνιστοφάγος «Κένταυρος» με το τσεκούρι, πρώην υπουργός Εσωτερικών με αυτή την απόφαση του προστατευόμενού του;

Ο Οικουμενικός Θεοδωράκης τιμήθηκε σε όλο τον κόσμο για την προσφορά του στον Πολιτισμό και στην Ειρήνη και για την προσπάθειά του να ενώσει όλους τους λαούς. Στη Βιέννη, στην κοιτίδα της Συμφωνικής Μουσικής, χαρακτηρίστηκε ως ο Μπετόβεν του αιώνα μας. Η προσφορά του στην σύγχρονη πολιτική ιστορία για ένωση και πρόοδο του λαού μας, ανεκτίμητη.

Σε αντίθεση, τα απομεινάρια των υμνητών του ολοκληρωτισμού ,δείχνουν μικροψυχία, εκδικητικότητα και φόβο απέναντι στην απαίτηση τεσσάρων δήμων κι ενός εκατομμυρίου πολιτών, να αναγνωρίσουν, έστω και μετά θάνατον, έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες όλων των εποχών.

Το μόνο που καταφέρνετε είναι να εξοργίζετε το λαό, με τις κενές και φασιστικές αποφάσεις σας και να γίνει κάθε νέος και… «Θεοδωράκης»!

Τρομερή η γκάφα σας, κύριοι της Αποκεντρωμένης και πολύ μακριά από το «κέντρο». Όχι μόνο πρέπει να δώσετε το όνομα του Μίκη στην οδό Λαγκαδά, αλλά και σε λεωφόρους όπως η Βασιλίσσης Όλγας ή η Βασιλέως Γεωργίου. Σίγουρα ανήκουν στην ιστορία του τόπου αλλά ο λαός έχει διώξει τη Βασιλεία από τη μνήμη του, τις πλατείες και τους δρόμους. Προφανώς αρέζεστε στο να τιμάτε τη Βαυαρική Δυναστεία και τον Οίκο των Γκλύξμπουργκ.

Οι πολίτες όμως διαφωνούμε και θέλουμε την πόλη μας , μια πόλη με θεμελιωμένες τις σχέσεις της με τις Τέχνες και τα Γράμματα, να συνεχίσει να κοιτά προς το δημιουργικό και λαμπρό μέλλον και όχι πίσω στο σκοτάδι και στο μίσος.

Θα μείνετε στην ιστορία ως η επιτροπή που «εξόρισε» τον Θεοδωράκη κι ο λαός δεν ξεχνά…

* Η Χρυσούλα Ανδρέου είναι πρόεδρος της «Λέσχης Φίλων Μίκη Θεοδωράκη» στη Θεσσαλονίκη

Σχόλια

Exit mobile version