Ο πρώτος εκ των 6 συνολικά αντιδραστήρων του πυρηνικού εργοστασίου στη Φουκουσίμα άρχισε να λειτουργεί το 1971, και οι υπόλοιποι τέθηκαν σε λειτουργία σταδιακά, ως τα τέλη της δεκαετίας. Είχε προγραμματιστεί να κλείσει το 2011 λόγω παλαιότητας, αλλά τελικά η ιδιοκτήτρια εταιρία TEPCO έλαβε από την κυβέρνηση 10ετή παράταση λειτουργίας.
► Το πυρηνικό εργοστάσιο χτίστηκε εξαρχής με εκπτώσεις στην ασφάλεια, και επικίνδυνα κοντά στη θάλασσα (ώστε να αντλεί με το μικρότερο δυνατό κόστος τα ύδατα που είναι αναγκαία για την ψύξη των ραδιενεργών υλικών…). Πιο κραυγαλέα έκπτωση ήταν η ανέγερση προστατευτικού τείχους –για την περίπτωση τσουνάμι μετά από σεισμό– ύψους μόλις 7 μέτρων από τη συνήθη στάθμη της θάλασσας.
► Οι «ειδικοί» της TEPCO θεώρησαν ότι είναι απίθανο να εκδηλωθεί σεισμός που θα προκαλούσε τσουνάμι ψηλότερο από 5,6 μέτρα. Αργότερα, αγνόησαν μελέτη του 2004 από κυβερνητική υπηρεσία, που υποστήριζε ότι μπορεί να υπάρξουν και ψηλότερα τσουνάμι. Επέμειναν σ’ αυτή τη θέση ακόμη και μετά από εσωτερική μελέτη του 2008, που ανέφερε την πιθανότητα εμφάνισης τσουνάμι ύψους έως και 10,2 μέτρων.
► Στις 11 Μαρτίου 2011, στις 14:46 το μεσημέρι, εκδηλώθηκε μεγα-σεισμός (κλίμακας 9) στον Ειρηνικό ωκεανό, σε απόσταση 72 χιλιομέτρων από τις ιαπωνικές ακτές. Λιγότερο από μία ώρα αργότερα ο πυρηνικός σταθμός χτυπήθηκε από τσουνάμι ύψους 14 μέτρων, που σάρωσε το ανεπαρκές τείχος προστασίας, πλημμύρισε τα κτίρια των 4 από τους 6 αντιδραστήρες, και κατέστρεψε τα συστήματα έκτακτης ανάγκης, προκαλώντας απώλεια της ψύξης του πυρήνα 4 αντιδραστήρων, και τελικά τήξη των ράβδων πυρηνικού καυσίμου στους 3 εξ αυτών.
► Τις επόμενες ημέρες η ιαπωνική κυβέρνηση εκκένωσε την περιοχή σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων λόγω της ακτινοβολίας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα, ενώ τεράστιες ποσότητες υδάτων μολυσμένων από ραδιενέργεια χύθηκαν στον Ειρηνικό ωκεανό. Η TEPCO εκτιμά ότι η απομάκρυνση του πυρηνικού καυσίμου από τους κατεστραμμένους αντιδραστήρες θα επιτευχθεί «περίπου το 2050»!
► Η ιαπωνική βουλή, μετά από έρευνα που διάρκεσε 15 μήνες, αποφάνθηκε ότι την ευθύνη για το «ατύχημα» φέρει η TEPCO λόγω «εσφαλμένης εκτίμησης κινδύνου, που οδήγησε σε ανεπαρκή μέτρα πρόληψης και ασφάλειας». Λίγο αργότερα η TEPCO παραδέχθηκε ότι «δεν έλαβε τα απαραίτητα μέτρα φοβούμενη ότι αυτά θα ωθούσαν την κοινή γνώμη να στραφεί εναντίον της πυρηνικής ενέργειας και θα προκαλούσαν διαμαρτυρίες με στόχο τους πυρηνικούς σταθμούς της»…
► Μέχρι σήμερα είναι άγνωστο το μέγεθος της ζημιάς που έχουν υποστεί οι αντιδραστήρες, και συγκεκριμένα τι ποσοστό των πυρηνικών καυσίμων έχει υποστεί τήξη και αν και πόσο βαθιά έχουν διεισδύσει αυτά στο έδαφος, αφού ούτε τα ειδικά κατασκευασμένα σούπερ-ρομπότ δεν μπορούν να επιβιώσουν αρκετά εντός των πυρήνων ώστε να κάνουν επαρκείς μετρήσεις.
► Η κατασκευή ενός «τείχους πάγου» δεν κατάφερε να εμποδίσει την εισροή υπόγειων υδάτων στα κατεστραμμένα κτίρια και την ανάμειξή τους με εξαιρετικά ραδιενεργό νερό. Η TEPCO παραδέχθηκε ότι αδυνατεί να σταματήσει την εισροή υπόγειων υδάτων, που «επιστρέφουν» το μολυσμένο νερό στον ωκεανό.
► Σε αυτό το πρόβλημα προστίθεται το ζήτημα διαχείρισης των υδάτων που χρησιμοποιούνται για την ψύξη των ράβδων καυσίμων, δίχως την οποία θα προκληθεί τεράστια πυρηνική καταστροφή. Κάθε μέρα «παράγονται» έτσι εκατοντάδες τόνοι μολυσμένου από ραδιενέργεια νερού, που αποθηκεύεται σε χιλιάδες δεξαμενές. Οι πρώτες έχουν ήδη υποστεί επικίνδυνη διάβρωση, και η διαρκής κατασκευή νέων έχει υψηλό κόστος…
► Έτσι (πάλι για να μειωθεί το κόστος!) προκρίθηκε η «λύση» της απόρριψης των ραδιενεργών υδάτων στη θάλασσα… Μιλάμε για πάνω από 1,4 εκατομμύρια τόνους ραδιενεργού νερού που έχει ήδη συσσωρευτεί, και το οποίο –ακόμα και μετά τον υποτιθέμενο «καθαρισμό» του– περιέχει ραδιενεργά ισότοπα όπως ο άνθρακας-14, ο οποίος έχει ημιζωή 5.370 ετών!
► Η απόρριψη δεν θα είναι εφάπαξ: θα διαρκέσει (σύμφωνα με τις ίδιες τις ιαπωνικές αρχές) τουλάχιστον 30 χρόνια, αφού καθημερινά παράγονται νέα ραδιενεργά ύδατα. Αυτά, όπως γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο, θα παράγονται (και θα απορρίπτονται στον Ειρηνικό ωκεανό) διαρκώς λόγω της ανάγκης ψύξης των εκτός κάθε ελέγχου αντιδραστήρων, μέχρι το πρόβλημα που δημιουργήθηκε από το «ατύχημα» του 2011 να αντιμετωπιστεί οριστικά.
► Πώς και πότε θα συμβεί αυτό; «Όταν επέλθει μια σημαντική επιστημονική ανακάλυψη, ίσως σε 30-40 χρόνια»! Αυτό απάντησε στα σοβαρά ένας από τους επικεφαλής της ιαπωνικής πυρηνικής βιομηχανίας, ομολογώντας ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει οριστική λύση (διδακτικό, με τραγικό και επικίνδυνο τρόπο, για το πόσο… ασφαλής, καθαρή και ελεγχόμενη είναι η πυρηνική ενέργεια, ιδίως όταν όλα δουλεύουν για το κέρδος λίγων).
► Η απόρριψη εγκρίθηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας. Η σχετική απόφαση του ΔΟΑΕ βασίστηκε, λένε, σε… σοβαρές μελέτες της ιαπωνικής κυβέρνησης και της TEPCO – που από το 2011 έχουν αποδείξει πόσο «αξιόπιστες» είναι. Η Κίνα, η Νότια Κορέα και τα νησιωτικά κράτη του Ειρηνικού, που θα δεχθούν τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ραδιενεργών υδάτων, διαμαρτύρονται, αλλά στου κουφού την πόρτα…
► Οι πολίτες των χωρών αυτών καταψύχουν ή παστώνουν μετά μανίας ψάρια και θαλασσινά πριν ξεκινήσει η… ασφαλής ραδιενεργοποίηση των θαλασσών τους, ώστε να έχουν να τρώνε και τα επόμενα χρόνια. Τα νοτιοκορεατικά ΜΜΕ επισημαίνουν ότι στη χώρα τους πλέον είναι αδύνατο να αγοράσει κανείς αλάτι: έχει εξαντληθεί!
► Μπορεί οι γειτονικές της Ιαπωνίας χώρες να υποστούν το μεγαλύτερο πλήγμα, αλλά τα ραδιενεργά ύδατα θα απλωθούν σε όλο τον κόσμο: Υπολογίζεται ότι μέσα σε 2 μήνες θα «καλυφθεί» όλη σχεδόν η θαλάσσια ζωή στον Ειρηνικό ωκεανό. Σε 3 χρόνια τα ραδιενεργά ύδατα θα φτάσουν στις ακτές του Καναδά και των ΗΠΑ. Και εντός 10 ετών δεν θα υπάρχει σε όλη την υδρόγειο καμία θάλασσα αμόλυντη από τα ύδατα της Φουκουσίμα. Δυστυχώς, θα χρειαστεί να επανέλθουμε…
Ο Δρόμος για τη Φουκουσίμα
Η εφημερίδα μας προσπαθεί να δίνει στον κίνδυνο της πυρηνικής ενέργειας την προσοχή που χρειάζεται. Ειδικά για το «ατύχημα» στη Φουκουσίμα και τις δραματικές συνέπειές του έχει δημοσιεύσει κατατοπιστικές αναλύσεις, άρθρα και σημειώματα με πληροφορίες που αποκαλύπτουν τη δίχως τέλος απειλή σε όλη της την έκταση. Πόσο μάλλον που το παγκόσμιο πυρηνικό λόμπι προσπαθεί με θράσος να εμφανίσει τη Φουκουσίμα ως μια «ατυχή στιγμή», οι συνέπειες της οποίας έχουν παρέλθει. Όταν η λεγόμενη πράσινη μετάβαση –στην Ε.Ε. και όχι μόνο– βασίζεται εν πολλοίς στην… καθαρή και ασφαλή(!) πυρηνική ενέργεια, όταν ο τεράστιος πυρηνικός σταθμός στη Ζαπορίζια της Ουκρανίας μετατρέπεται κυνικά σε «βρώμικο» όπλο, αλλά και όταν στη σεισμογενή γειτονιά μας το τουρκικό καθεστώς κατασκευάζει πυρηνικά εργοστάσια… δεν υπάρχει περιθώριο εφησυχασμού. Ακολουθεί η μέχρι τώρα αρθρογραφία του Δρόμου για τη Φουκουσίμα, που μπορεί να συμβάλει στη συνειδητοποίηση του κινδύνου, μα και της ανάγκης για αντίσταση ενάντια στους εγκληματικούς σχεδιασμούς του πυρηνικού λόμπι, των παγκόσμιων ελίτ και των ισχυρών κρατών. Όλων αυτών δηλαδή που παριστάνουν ότι οι ανησυχίες των λαών είναι «υπερβολικές»…
- Φύλλο 57: «Πυρηνική καταστροφή και αγορά»
● Φύλλο 58: «Βιομηχανία Κατασκευής Αμφιβολιών»
● Φύλλο 59: «Η καταστροφή τύπου Τσέρνομπιλ είναι ήδη γεγονός;»
● Φύλλο 64: «Η καταστροφή στη Φουκουσίμα θα είναι διαπαιδαγωγητική;»
● Φύλλο 127: «Ιαπωνία: Κινητοποιήσεις κατά της πυρηνικής ενέργειας»
● Φύλλο 178: «Φουκουσίμα: Πολλαπλό Τσέρνομπιλ σε slow motion»
● Φύλλο 270: «Πού πάει η κατάσταση στη Φουκουσίμα;»
● Φύλλο 286: «Η Φουκουσίμα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη»
● Φύλλο 350: «Τι σου κάνει η επιστήμη…»
● Φύλλο 369: «Προειδοποιήσεις από την Κω και τη Φουκουσίμα»
● Φύλλο 383: «Το σκοτάδι της Φουκουσίμα»
● Φύλλο 400: «Το δίδαγμα της Φουκουσίμα»
● Φύλλο 474: «Ουδείς λόγος ανησυχίας…»
● Φύλλο 535: «Η Φουκουσίμα “ζει”»
● Φύλλο 577: «Ποια Φουκουσίμα;»
● Φύλλο 628: «Πυρηνικοί εγκληματίες!»
