Κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον Περουβιανό Αμαζόνιο. ΗΠΑ: Η φτώχεια εξαπλώνεται στα προάστια. Απεργία πείνας στο Γκουαντάναμο
Κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον Περουβιανό Αμαζόνιο
Η κυβέρνηση του Περού έθεσε μια απομακρυσμένη περιοχή της Αμαζονίας σε κατάσταση περιβαλλοντικής έκτακτης ανάγκης, καθώς οι συνέπειες των χρόνων μόλυνσης στα πιο παραγωγικά πετρελαϊκά πεδία της χώρας, είναι αδύνατο πλέον να αντιμετωπιστούν. Επί χρόνια φυλές ιθαγενών στις εκβολές του ποταμού Παστάζα, κοντά στα σύνορα με το Εκουαδόρ, διαμαρτύρονταν για τη μόλυνση και την αποτυχία διαδοχικών κυβερνήσεων να την περιορίσει. Κατά την κήρυξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, το νεοσυσταθέν Υπουργείο Περιβάλλοντος του Περού ανακοίνωσε πως το έδαφος και ο ποταμός στην περιοχή είχε μολυνθεί με υψηλά ποσοστά μολύβδου, βαρίου, χρωμίου αλλά και διαφόρων πετρελαιοειδών. Όλα αυτά σε μια περιοχή που κατοικείται κυρίως από τις φυλές Κίτσουα και Ασουάρ, που συλλέγουν την τροφή τους από το τροπικό δάσος. Στην αργεντίνικη Pluspetrol, που εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα, επιβλήθηκε πρόστιμο 11 εκατ. δολ.
Το 2010 η κυβέρνηση αποπειράθηκε να εξορίσει τον Βρετανό Πολ Μακ Άλεϊ, ιδρυτή του περιβαλλοντικού δικτύου «Λορέτο», που σκοπό έχει να βοηθήσει τον τοπικό πληθυσμό να βάλει τέλος στη μόλυνση.
ΗΠΑ: Η φτώχεια εξαπλώνεται στα προάστια
Πολλοί είναι οι Αμερικανοί που στο παρελθόν μετακόμιζαν στα προάστια των αστικών κέντρων, αναζητώντας πιο όμορφα και ασφαλή μέρη για να μείνουν. Αυτό το έκαναν βεβαίως όσοι είχαν την οικονομική άνεση να το κάνουν.
Στα προάστια αυτά το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών είχε διαμορφωθεί έτσι σε υψηλότερα επίπεδα. Για παράδειγμα, το Δυτικό Χάρτφορντ έχει μέσο εισόδημα κατοίκων 80.061 δολάρια, κάτι λιγότερο από το τριπλάσιο μέσο εισόδημα του Κεντρικού Χάρτφορντ, που ανέρχεται στα 29.107 δολάρια, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία των ΗΠΑ.
Το παρόν όμως διαμορφώνεται εντελώς διαφορετικά και η μεσαία τάξη αρχίζει να περνάει δύσκολα, με μακρές περιόδους ανεργίας και θέσεις εργασίας που ούτε κατά διάνοια φτάνουν σε ασφάλεια και οικονομικές απολαβές τα επίπεδα του παρελθόντος. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς, στα 95 μεγαλύτερα αστικά κέντρα των ΗΠΑ ο αριθμός των κατοίκων προαστίων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας αυξήθηκε 64% μεταξύ 2000 και 2011, και άγγιξε τους 16,4 εκατομμύρια ανθρώπους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από 5 έτη ένα φορτηγάκι επισκεπτόταν το Δυτικό Χάρτφορντ μια φορά το μήνα, ώστε να μοιράσει τρόφιμα σε όσους είχαν ανάγκη. Τώρα, τέσσερα φορτηγάκια χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό και μερικές φορές περισσότερα από 200 άτομα στέκονται στην ουρά για λίγα τρόφιμα.
Απεργία πείνας στο Γκουαντάναμο
Αρχικά ήταν πέντε ή έξι. Έγιναν 14. Μετά 24, και τώρα 28. Αυτός είναι ο επίσημος αριθμός κρατουμένων στο Γκουαντάναμο που βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 6 Φεβρουαρίου. Οι δικηγόροι των κρατούμενων και το Κέντρο για τα Συνταγματικά Δικαιώματα, όμως, υποστηρίζουν ότι ο πραγματικός αριθμός των απεργών πείνας αγγίζει τους 130. Αρκετοί από αυτούς νοσηλεύονται, ενώ πάνω από 10 ταΐζονται αναγκαστικά – τους δένουν στην καρέκλα και τους χορηγούν από τη μύτη θρεπτικές ουσίες σε υγρή μορφή, διαδικασία που ο ΟΗΕ κατατάσσει στα βασανιστήρια. Τη διαμαρτυρία φαίνεται ότι πυροδότησε η κατάσχεση προσωπικών γραμμάτων, φωτογραφιών, Κορανίων, και νομικής αλληλογραφίας των κρατούμενων. Σημειώνεται ότι στο Γκουαντάναμο κρατούνται 166 άντρες, οι περισσότεροι φυλακισμένοι εδώ και δέκα χρόνια χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες. Όσο για την υπόσχεση Ομπάμα περί κλεισίματος του Γκουαντάναμο, η αξιοπιστία της αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Νότια Στρατιωτική Διοίκηση των ΗΠΑ που «επιβλέπει» τη Λατ. Αμερική αιτήθηκε 49 εκατ. δολ. για την κατασκευή νέας φυλακής στην περιοχή και τη γενική ανακαίνιση των εγκαταστάσεων.
