Ποιους υπηρετεί η συστηματική απαξίωση από κυβέρνηση και ΜΜΕ.
Αποφασισμένοι να συνεχίσουν να «ενοχλούν», όπως χαρακτηριστικά είπαν, είναι οι εκπρόσωποι των 11 δημόσιων οργανισμών, που με διαδικασίες εξπρές, στο πλαίσιο που ορίζει το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, προωθούνται προς συγχώνευση ή κατάργηση. Οι εκπρόσωποι του Συντονιστικού των Σωματείων Εργαζομένων των υπό κατάργηση ή συγχώνευση δημόσιων οργανισμών παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου, την προηγούμενη Τετάρτη, τονίζοντας ότι σε όρους ανθρώπινου δυναμικού το αποτέλεσμα των διαδικασιών συγχώνευσης-κατάργησης θα είναι η έως και κατά 50% μείωση του προσωπικού. Τις θέσεις των εργαζομένων ανά επιχείρηση ανέπτυξαν οι εκπρόσωποι των σωματείων της ΕΡΤ (ΠΟΣΠΕΡΤ), Παναγιώτης Καλφαγιάννης, του ΙΓΜΕ, Γιάννης Κατσίκης, του ΟΔΔΥ, Γιώργος Χρονόπουλος, του ΟΣΚ, Μανώλης Δανδουλάκης, του OΠΕΓΕΠ, Μαργαρίτα Κουτσανέλλου, του ΕΘΙΑΓΕ, Δώρα Πιτσώλη, του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας, Βασίλης Παναγόπουλος και του ΕΟΜΜΕΧ, Βασίλης Κατσιώτης. Προαναγγέλλοντας νέες κινητοποιήσεις, που θα οριστικοποιηθούν την ερχόμενη Δευτέρα σε συνεδρίαση του Συντονιστικού των Σωματείων –αν και ήδη μεμονωμένα οι φορείς προχωρούν σε στάσεις εργασίας ή απεργίες σε συγκεκριμένες ημέρες της εβδομάδας-, υπογράμμισαν την αντίθεσή τους με τις προωθούμενες αλλαγές και υποστήριξαν ότι η κυβέρνηση με το επιχείρημα της εξοικονόμησης δαπανών προχωρά στην απαξίωση και στο κλείσιμο οργανισμών, οι οποίοι είναι παραγωγικοί, με πολυετές κοινωνικό έργο και κοινωνική προσφορά.
Το έργο και η αναγκαιότητα ύπαρξής τους
Εκτός της σημασίας που λαμβάνει το συγκεκριμένο ζήτημα όσον αφορά το μπαράζ απολύσεων που θα επιφέρει για χιλιάδες εργαζόμενους -κυρίως επιστημονικό προσωπικό- οι οποίοι θα αντιμετωπίζονται ως «αναλώσιμο υλικό μιας χρήσης», η απόφαση της κυβέρνησης για τη διάλυση, συρρίκνωση και εν τέλει κατάργηση των δημόσιων αυτών οργανισμών, με την πλήρη μάλιστα επικοινωνιακή απαξίωσή τους από τα αστικά ΜΜΕ, εγείρει περαιτέρω ερωτήματα για το ρόλο του Δημοσίου στο άμεσο μέλλον. Ας δούμε, με τον απλούστερο συλλογισμό, τι μπορεί να σημαίνει η κατάργηση αυτών των φορέων:
ΙΓΜΕ: Ποιον ωφελεί η πλήρης απαξίωση του μοναδικού φορέα έρευνας για τη γεωλογική, μεταλλευτική, ενεργειακή εκμετάλλευση της χώρας, που έχει αναλάβει έργα μέσω ΕΣΠΑ ύψους πάνω από 15 εκατ. ευρώ; Εν τη ρύμη του λόγου, σε συνάντηση που είχαν οι εργαζόμενοι στον οργανισμό με τον υπουργό Ενέργειας, ο κ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε πως το ΙΓΜΕ καταργείται γιατί «δεν διευκολύνει τις επενδύσεις»… Είναι ο ίδιος υπουργός που λίγες ημέρες πριν δήλωνε στον Τύπο πως οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ θα… αξιοποιηθούν. Με απλά λόγια, μήπως θέλατε να πείτε πως το ΙΓΜΕ εμποδίζει το ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της χώρας, κύριε υπουργέ;
ΟΣΚ: Στη λογική που έφερε ο «Καλλικράτης», ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων αποτελεί πολυτέλεια. Όποιος δήμος μπορεί να βρει λεφτά, ας έχει και αξιοπρεπή σχολικά κτίρια… διαφορετικά τα κοντέινερ τι τα έχουμε; Ή αλλιώς πώς θα ζήσουν και τα ιδιωτικά σχολεία; Τι να την κάνεις τη σχολική στέγη, όταν σε λίγο δεν θα υπάρχει καν πρόβλεψη για δημόσια παιδεία!
ΟΔΔΥ: Οργανισμός διαχείρισης δημόσιου υλικού δεν χρειάζεται, κατά την κυβέρνηση ΓΑΠ και τους πολιτικούς προϊσταμένους της τρόικας, καθώς στη μετα-μνημονιακή Ελλάδα δεν θα… υπάρχει δημόσιο υλικό. Οι απευθείας αναθέσεις ή οι fast track διαγωνισμοί για τα αντίστοιχα έργα σε ιδιώτες είναι άλλωστε ευκολότερες.
ΟΠΕΓΕΠ-AGROCERT, «ΔΗΜΗΤΡΑ», ΕΘΙΑΓΕ: Η αγροτική έρευνα, η πιστοποίηση και επίβλεψη γεωργικών προϊόντων και η προστασία των αγροτικών καταναλωτικών προϊόντων αποτελούν πολυτέλεια, σύμφωνα με τις επιταγές του Μνημονίου, που προάγει, καθώς φαίνεται, την πλήρη αποδόμηση των δημόσιων οργανισμών, που για χρόνια πάλευαν για ποιοτικά αγροτικά προϊόντα.
ΕΙΝ: Στην ίδια λογική του περιορισμού του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, χαρακτηρίζεται υπερβάλλον το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, από τις υπηρεσίες σίτισης και στέγασης του οποίου επωφελούνται χιλιάδες φοιτητές-μαθητές, προερχόμενοι από χαμηλά εισοδηματικά στρώματα.
ΕΡΤ: Μια από τις λίγες κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις οδηγείται σε λουκέτο, καθώς, ως φαίνεται, κόβει κέρδη από τους ιδιώτες ανταγωνιστές της, που ωστόσο επενδύουν σε φθηνότερα μοντέλα ενημέρωσης-ψυχαγωγίας, σε μια εντελώς αρρύθμιστη αγορά.
ΕΟΜΜΕΧ: Σε μια οικονομία που λειτουργεί κατά 98% (!) από μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, αποτελεί τουλάχιστον αστοχία η κατάργηση του Ελληνικού οργανισμού Μικρών-Μεσαίων Επιχειρήσεων, που τα τελευταία χρόνια έχει παράσχει κρατικές ενισχύσεις ύψους 1,36 δισ. ευρώ σε 115.000 επιχειρήσεις, τη στιγμή μάλιστα που εκπρόσωποι φορέων και επιμελητηρίων του εμπορίου δηλώνουν επίσης αντίθετοι με αυτή την απόφαση.
Το πολιτικό μήνυμα για τις αλλαγές που επιχειρεί η κυβέρνηση, που βιάζεται να ψηφίσει το σχετικό νομοσχέδιο έως τις 5 Αυγούστου, βάζοντας ταφόπλακα σε δημόσιους φορείς, έδωσε στη συνέντευξη Τύπου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρής Δρίτσας, ο οποίος δήλωσε πως «οι αλλαγές αυτές δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, αλλά συνδέονται με το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας».
Το σίγουρο είναι πως οι αλλαγές αυτές γίνονται χωρίς σχέδιο και σαφώς δεν εξυπηρετούν τον πολυδιαφημισμένο σκοπό της «ορθολογικής αναδιάρθρωσης του Δημοσίου», αλλά γίνονται με μοναδικό σκοπό τη συρρίκνωση των δημόσιων οργανισμών και την παράδοση του αντικειμένου τους σε μεγάλα επιχειρηματικά κερδοσκοπικά συμφέροντα, καταργώντας παράλληλα θέσεις εργασίας και δικαιώματα που έχουν θεσπιστεί με πολύχρονους αγώνες.
Το Συντονιστικό Σωματείων των 11 φορέων απαιτεί
• Να σταματήσει τώρα η διαδικασία-εξπρές με την οποία επιχειρεί η κυβέρνηση να περάσει νομοσχέδιο μέσα στον Αύγουστο, με το οποίο θα διαλύσει δημόσιους οργανισμούς χωρίς καν να εκτιμήσει το έργο που προσφέρουν, απολύοντας χιλιάδες εργαζόμενους, στο όνομα του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των δεσμεύσεών της στο ΔΝΤ.
• Καμία κατάργηση ή συρρίκνωση του έργου των δημόσιων κοινωφελών οργανισμών. Διασφάλιση και αναβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα, της λειτουργίας και του έργου τους.
• Καμιά άμεση ή έμμεση απόλυση εργαζόμενου. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα.
• Καμία αλλαγή στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, στους μισθούς, στις συντάξεις, στα δικαιώματα των εργαζομένων.
