Η απόλυτη κοινοτοπία που θα μπορούσε να γράψει κανείς σήμερα είναι ότι το debate των αρχηγών την Τετάρτη ήταν σούπα. Αλλά, τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Η κραυγαλέα απουσία διακυβεύματος για τα κόμματα που διεκδικούν τη διακυβέρνηση ή συμμετοχή σ’ αυτήν, δηλαδή το πεντακομματικό μνημονιακό τόξο, καθιστά αδύνατο έστω και να επινοηθούν σημεία τριβής. Πλην ΛΑΕ και ΚΚΕ, το πρόγραμμα των λοιπών είναι ένα: το νέο μνημόνιο. Τελεία και παύλα. Μοιραία, οι ηγεσίες του νέου (σχεδόν) δικομματισμού καταφεύγουν στο καταφύγιο του «καλύτερου διαχειριστή» και του «καλύτερου διαπραγματευτή». Οπ! Για στάσου! Ποιου «διαπραγματευτή», ποιας «διαπραγμάτευσης»; Είναι το Μνημόνιο διαπραγματεύσιμο;
Όλες οι επιμέρους συνιστώσες της «τερατόικας» ευλόγησαν τη διενέργεια των εκλογών βασισμένες στη συναίνεση των 220 βουλευτών και των 5 κομμάτων στο τρίτο μνημόνιο. Θέλουν κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας – το είπε διακριτικά το Eurogroup, το είπε κραυγαλέα η Κομισιόν, μέσω ανωνύμου αξιωματούχου, που πρότεινε την εξής συναλλαγή: μεγάλο συνασπισμό εσείς, ρύθμιση χρέους εμείς. Ο Β. Μεϊμαράκης έχει αναλάβει εργολαβία την εξοικείωση με την ιδέα, έστω και με το ρίσκο να ψαλιδίσει την εκλογική επίδοση της Ν.Δ. Ωστόσο, η παρότρυνση των δανειστών για μεγάλο συνασπισμό συνοδεύεται από την επωδό: «Εφαρμόστε απαρέγκλιτα τα συμφωνηθέντα». Ήτοι, το μνημόνιο δεν είναι διαπραγματεύσιμο.
Η ιδέα του μεγάλου συνασπισμού δεν ενθουσιάζει ιδιαίτερα τον σοσιαλδημοκρατικής επιρροής πόλο εξουσίας στην Ε.Ε., που νομίζει ότι βρήκε στη μνημονιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ ένα ακόμη εφαλτήριο για αναστροφή της παρακμής του. Εξ ου και η επιχείρηση «εκδημοκρατισμού» της επιτροπείας με τη συμμετοχή του Ευρωκοινοβουλίου, που προωθεί ο Μ. Σουλτς. Αλλά και το παράθυρο αλλαγών σε όρους του Μνημονίου που άνοιξε «ανώνυμος» αξιωματούχος της Ευρωζώνης, χαρακτηρίζοντας το ελληνικό πρόγραμμα «ζωντανό οργανισμό».
Άρα; Το μνημόνιο είναι κατά τι διαπραγματεύσιμο; «Ναι», είναι η απάντηση που προσφέρουν εν είδει προεκλογικού δώρου στους μνημονιομάχους οι δανειστές, για να σώσουν τα προσχήματα της προεκλογικής αντιπαράθεσης και να στήσουν στα πόδια του τον ανάπηρο δικομματισμό. Γιατί, αν το μνημόνιο είναι πράγματι «διαπραγματεύσιμο», τότε έχει κάποιο νόημα η αναζήτηση καλού «διαχειριστή».
Το αν αυτή η προεκλογική αβάντα στους μονομάχους έχει βάση, θα το μάθουμε στη σημερινή (Σάββατο, 12/9) συνεδρίαση του Eurogroup που καθορίζει την ατζέντα και το χρονοδιάγραμμα της πρώτης αξιολόγησης από τον Οκτώβριο. Τρόπον τινά, το Eurogroup δηλώνει «πρόθεση ψήφου».
Γ. Κιμπουρόπουλος
