της Λίτσας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου*
Το περυσινό καλοκαίρι, για την ακρίβεια στις 18 Ιούνη 2014, κατέγραψα σε Δελτίο Τύπου κατά Δήμο όλα τα ακίνητα του Δημοσίου που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν αναρτημένα στην ιστοσελίδα του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου -αφού μεταβιβάστηκαν σε αυτό- και ήταν στα διοικητικά όρια του Νομού Θεσσαλονίκης, και το έδωσα στη δημοσιότητα με τίτλο Φάκελος ΤΑΙΠΕΔ, καταγγέλλοντας το διαρκές σκάνδαλο κατά του δημόσιου πλούτου.
Πριν από έναν και πλέον χρόνο. Με την πεποίθηση πως όταν το κόμμα που τότε ήταν αξιωματική αντιπολίτευση και ήμουν μέλος της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έρθει στη διακυβέρνηση της χώρας θα καταργήσει το ΤΑΙΠΕΔ (όπως είχαμε δεσμευθεί μέσα από τις θέσεις μας στο ιδρυτικό μας Συνέδριο το 2013 και παλεύαμε συλλογικά για ό,τι δεσμευτήκαμε για κατάργησή τους μέσα στη μνημονιακή λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και των προθύμων συμμάχων τους.
Σε αυτή τη σύντομη αναδρομή δεν μπορώ να παραλείψω πως, πριν ακριβώς ένα χρόνο, το Σαββατοκύριακο 18 & 19 Οκτώβρη 2014, στην Κεντρική Επιτροπή, ανατράπηκαν συνεδριακές αποφάσεις και άρχισε να διαφαίνεται η αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης της ηγεσίας του κόμματος, αφού με πρωτοφανή τρόπο η συμπληρωματική τροπολογία της Αριστερής Πλατφόρμας, στην τότε απόφαση της Κ.Ε., καταψηφίστηκε οριακά και αφορούσε σημεία της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ που έπρεπε και οφείλαμε να ενσωματώσουμε στο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ένα εκ των τριών θεμάτων ήταν και η κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ.
Όταν κατόπιν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση τον Γενάρη, το ΤΑΙΠΕΔ διατηρήθηκε…
Την άνοιξη συναντήθηκα με τον νέο πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ κ. Στ. Πιτσιόρλα και κατόπιν με συνεργάτιδα του Ταμείου που ήταν εξιδεικευμένη για την «αξιοποίηση» των φιλέτων, η οποία με διαβεβαίωσε πως δεν πρόκειται να εκποιηθούν αλλά να ενοικιαστούν(;) τα φιλέτα, ειδικά του Δήμου Θερμαϊκού, ενώ ο δασικός χαρακτήρας ή οι προστατευόμενες περιοχές Natura 2000 δεν θα πειραχθούν.
Ανακοίνωση και «διάψευση»
Την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκε η πρώτη πεντάδα εκποίησης φιλέτων που έχουν περιέλθει στο ΤΑΙΠΕΔ και μέσα σε αυτά ήταν και το φιλέτο του Κάμπινγκ της Αγίας Τριάδας του Δήμου Θερμαϊκού, που έχει και δασική έκταση και κινητοποίησε όλους εκείνους τους πολίτες και φορείς που δώσαμε μάχη για να μην εκποιηθεί ο δημόσιος πλούτος – αφού θεωρούμε πως και το κάμπινγκ, όπως τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της χώρας δεν μπορούν παρά να είναι σε δημόσιο έλεγχο ή δημοτικό, όταν η τοπική Αρχή δεσμεύεται πως η εκάστοτε περιουσία της θα είναι προς όφελος όλων των πολιτών της και όχι «ημέτερων».
Μετά τις αντιδράσεις, όμως, υπήρξε διάψευση πως πρόκειται για πώληση και διαβεβαίωση πως θα υπάρξει εντέλει ενοικίαση – ξέρετε, αυτές για 49 ή 99 χρόνια μάλλον θα εννοεί το ΤΑΙΠΕΔ και όχι αξιοποίηση προς όφελος της τοπικής κοινωνίας!
Για τους αναγνώστες, να αναφέρω κάποια πιο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του φιλέτου στο οποίο αναφέρομαι:
Η Αγία Τριάδα στο εσωτερικό του Θερμαϊκού είναι μια περιοχή που μαζί με την Περαία και τον Μπαξέ -είναι σχεδόν ενωμένα- αστικοποιήθηκε και εν έλει ο μόνος πνεύμονας της περιοχής είναι η έκταση του κάμπινγκ των 157 στρεμμάτων, στο παραλιακό μέτωπο και η πιο κοντινή πλαζ της πόλης της Θεσσαλονίκης η οποία δεν μπορεί να ξεπουλιέται για να αλλάξει ο χαρακτήρας της και να γίνουν πολυτελείς βίλες των επίδοξων επενδυτών. Άλλωστε, οι Θεσσαλονικείς ως δεύτερη επιλογή για πολλά χρόνια μετά την πλαζ της Αρετσούς είχαμε την Αγία Τριάδα ή την Επανομή, δύο κάμπινγκ σε μικρή απόσταση από την πόλη που είχαν καλοκαιρινή σύνδεση με αστική συγκοινωνία και ήταν κατεξοχήν λαϊκός προορισμός. Και το αναφέρω αυτό διότι, στη σημερινή υφεσιακή πολιτική και στην εποχή των μνημονίων, οι δημόσιοι χώροι είναι ακόμη πιο σημαντικοί αφού πρέπει να λειτουργούν υπέρ των αναγκών των πολλών και να παρέχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε αυτούς που πλήττονται – και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους άνεργους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανθρώπους της εργασίας, τους νέους που βλέπουν τα όνειρά τους να σβήνουν στην Ελλάδα που κατάντησε μια χώρα αποικία χρέους.
Επίσης ο χώρος του κάμπινγκ, εκτός ότι πρέπει να μην αλλάξει το χαρακτήρα του, πρέπει να είναι και χώρος πολιτισμού και αθλητισμού για τους νέους που προανέφερα αλλά και για όλους μας. Και μπορεί να ξαναγίνει και τουριστικός προορισμός για τους λάτρεις των διακοπών σε σκηνές ή τροχόσπιτα και να συμβάλει καθοριστικά και στην τοπική οικονομία που, εν πολλοίς, στηρίζεται σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις του επισιτισμού οι οποίες σήμερα με δυσκολία βγάζουν τα έξοδά τους, αλλά μπορούν να δημιουργήσουν με την τοπική ανάπτυξη εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας. Επίσης, αν το κάμπινγκ επαναλειτουργήσει με όρους κοινωνικού ελέγχου, άνεργοι του δήμου μας μπορούν να εξασφαλίσουν εργασία, αφού θα δημιουργηθούν νέες θέσεις μόνιμου αλλά και εποχικού προσωπικού.
Αν κάποιοι νομίζουν πως τα κέρδη των λίγων και εκλεκτών είναι πάνω από τους ανθρώπους και μπορούν, αφού υφάρπαξαν εντέλει, με ψεύδη την ψήφο τους να υφαρπάξουν και το δημόσιο χώρο που για χρόνια διεκδικούν, είναι γελασμένοι.
Οι πολίτες και οι φορείς της περιοχής μας που την τελευταία τριετία κινητοποιήθηκαν και για το κάμπινγκ της Αγίας Τριάδας θα είναι μπροστάρηδες σε νέους αγώνες, άγρυπνοι φρουροί του δημόσιου συμφέροντος για το καλό του τόπου μας και των παιδιών μας.
Σε αυτό τον αγώνα δεν θα λείψει ούτε η Λαϊκή Ενότητα η οποία μπορεί να μην εισήλθε για ελάχιστο ποσοστό στη Βουλή, στις εκλογές του Σεπτέμβρη, όμως είναι ενεργή σε όλους τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες μέχρι την τελική δικαίωση από κοινού με τους φίλους, τα μέλη των νέων λαϊκών επιτροπών, τα στελέχη και εμάς τους πρώην βουλευτές της ΛΑΕ που καταψηφίσαμε το 3ο Μνημόνιο και το τελικό ξεπούλημα της χώρας και της εθνικής της κυριαρχίας, συνεπείς στις προεκλογικές δεσμεύσεις και την εντολή για ανατροπή των μνημονίων και της λιτότητας.
Τελικά ούτε η… Αγία Τριάδα θέλει το ΤΑΙΠΕΔ!
* Η Λίτσα Αμμανατίδου-Πασχαλίδου είναι πρ. βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης της Λαϊκής Ενότητας
