Η κατάλυση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων ανασύρει τα φαντάσματα από τις σκιές. Της Αριάδνης Αλαβάνου.
Ποιος έχει σειρά; Μετά τους Ρομά, οι μετανάστες, οι άνεργοι , τα φτωχά στρώματα που δεν μπορούν να επιβιώσουν παρά μόνο με τη γλίσχρα κρατική βοήθεια ή το μικροέγκλημα… Ύστερα από την κατάλυση των κοινωνικών , εργασιακών και οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων που εφαρμόζουν πανευρωπαϊκά οι πολιτικές και οικονομικές άρχουσες τάξεις θα βρισκόταν ο αποδιοπομπαίος τράγος για να του φορτωθούν οι ευθύνες. Θα ακολουθήσουν άραγε οι ανάπηροι, οι νοητικώς και χρονίως πάσχοντες, οι ζητιάνοι; Το μίσος εναντίον του «άλλου» (φτωχού, αλλόδοξου ή ξένου) κάπου πιάνει τόπο σε καιρούς κρίσης και η ανωτερότητα της Άριας φυλής ανασύρεται από τις σκιές για να γεμίσει με ιδέες υπεροχής τα άδεια πιάτα. Η ευγονική ήδη επανέρχεται με τα προγράμματα του «φιλάνθρωπου» Μπιλ Γκέιτς για την υπεργεννητικότητα των φτωχών και ο Χίτλερ αναγαλλιάζει στον τάφο του…
Ο Τίλο Σαραζίν, 65 ετών, γιος γιατρού και κόρης Πρώσου γαιοκτήμονα, μέλος του Δ.Σ. της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, εξέχον στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος πρώην υπουργός Οικονομικών του κρατιδίου του Βερολίνου και πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, με το βιβλίο του Η Γερμανία αυτοκαταστρέφεται, το οποίο παρουσιάστηκε την περασμένη Δευτέρα, ώθησε τη συζήτηση για τη μετανάστευση , δηλαδή για τη φτώχεια και την ανεργία, ακόμη πιο βαθιά στο ακροδεξιό φάσμα. Η Γερμανία αιμορραγεί εξαιτίας των μεταναστών, είναι το κεντρικό του μοτίβο. «Να μην καταλήξουμε ξένοι στη χώρα μας και στην περιφέρειά μας (Ευρώπη)», γράφει. «Όλα τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματά μας συγκεντρώνονται σε μια ομάδα 5-6 εκατομμυρίων μεταναστών από τις μουσουλμανικές χώρες». Ως εδώ καλά, θα μπορούσε να πει κανείς , τα συνηθισμένα. Ένας ρατσιστής που σπάει τα καθιερωμένα της «πολιτικής ορθότητας» των καθωσπρέπει δημοσίων παραγόντων. Όμως, αυτή είναι μια επιφανειακή ανάγνωση των πραγμάτων, που βολεύει.( Εξ ου και η εκδίωξή του από την Τράπεζα).
«Λέει σωστά πράγματα , αλλά με λάθος τρόπο»
Αφ’ ενός γιατί ο κ. Σαραζίν στρέφεται μεν κατά των μεταναστών ή των Εβραίων και των …Βάσκων (αμφότεροι έχουν «ένα ειδικό γονίδιο που τους κάνει διαφορετικούς από τους άλλους»), αλλά και (αυτά πάνε μαζί) κατά των φτωχών στρωμάτων –« που γεννούν πολλά παιδιά»-, των ανέργων , -«που μένουν περισσότερο στο σπίτι και αν τους αρέσει να είναι ζεστό να ρυθμίζουν τη θερμοκρασία ανοιγοκλείνοντας τα παράθυρα» (όπως σε συζήτηση για την ενεργειακή κατανάλωση και την παροχή επιδόματος)– των δημοσίων υπαλλήλων -που είναι «ωχροί και δύσοσμοι λόγω της εργασίας τους»-, των φοιτητών -«Είστε καθάρματα»- και κυρίως των παραληπτών επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας και των πεινασμένων παιδιών, στοιχεία που, σε συνδυασμό με το ρατσισμό, ενισχύουν την εμβέλεια της εφαρμοζόμενης ευρωπαϊκής πολιτικής.
Αφ’ ετέρου, δεν είναι ένας τυχαίος δημαγωγίσκος, αλλά κορυφαίος τραπεζίτης και πολιτικός. Όταν μιλάει ο Σαραζίν το κάνει με τις ευλογίες της ισχυρής γερμανικής ελίτ. Ο Έριχ Φόλατ (Spiegel online 31/8 ) απαριθμεί παράγοντες της γερμανικής και ευρωπαϊκής δημόσιας ζωής που συμμερίζονται τις απόψεις του Σαραζίν και έχουν προβολή και βήμα να τις διακηρύσσουν. «Η ευρεία υποστήριξη του Σαραζίν δείχνει ότι είναι δυνατόν να υπάρξει στη Γερμανία ένα κόμμα πιο δεξιό από το φιλο-επιχειρηματικό Κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών και το συντηρητικό Χριστιανοδημοκρατικό».
Τα ΜΜΕ παίζουν το χαρτί του ρατσισμού βάσει της γνωστής πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε», προκειμένου να εκτρέψουν την προσοχή των δοκιμαζόμενων από τη λιτότητα Γερμανών και να νομιμοποιήσουν τις περικοπές κοινωνικών δαπανών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μεγάλες γερμανικές εφημερίδες , αλλά και ο πρώην σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Χ. Σμιτ, αντιμετώπισαν τον Σαραζίν με τη λογική «λέει σωστά πράγματα, αλλά με λάθος τρόπο».
Η καλλιέργεια του αντιμεταναστευτικού μένους με αιχμή του μουσουλμάνους σαρώνει σχεδόν όλες τις χώρες της Ευρώπης και τις ΗΠΑ, όπως απέδειξε η αντίδραση στην ανέγερση τζαμιού κοντά στο σημείο που ήταν οι δίδυμοι πύργοι, και βρίσκει υποστήριξη ανάμεσα στους περιθωριοποιημένους και πληττόμενους από την οικονομική κρίση. Στην Ιταλία, την Αυστρία, τη Δανία τα ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν οπαδούς με αντιμεταναστευτικά και αντι-ισλαμιστικά προγράμματα. Ακόμη και στην «ουδέτερη» Ελβετία όπου οι μουσουλμάνοι είναι ελάχιστοι αποφασίστηκε με δημοψήφισμα να μην ανεγερθεί μιναρές. Ενώ στη Γαλλία, οι κυβερνητικές πολιτικές αντιμετωπίζουν με τη βία τα προβλήματα ανεργίας και κοινωνικής περιθωριοποίησης των νεαρών μεταναστών δεύτερης γενιάς.
Διώξεις των Ρομά με πανευρωπαϊκό συντονισμό
Ύστερα από την εκδίωξη των 8.000 Ρομά από τη Γαλλία μέχρι σήμερα (δηλώσεις υπουργού Ερίκ Μπεσόν), η κυβέρνηση Σαρκοζί επιδιώκει να δώσει ευρωπαϊκές διαστάσεις στην πολιτική των απελάσεων. Ο πρωθυπουργός Φρ. Φιγιόν, σε συνάντηση με πρέσβεις, ανήγγειλε ότι, κατόπιν συνεννόησης με τον Μανουέλ Μπαρόζο, σχεδιάζεται «συνάντηση εργασίας» για το θέμα των Ρομά στην οποία θα συμμετάσχουν Γάλλοι αρμόδιοι υπουργοί και Ευρωπαίοι Επίτροποι. Θα ακολουθήσει άλλη συνάντηση στο Παρίσι υπουργών αρμόδιων για θέματα μετανάστευσης από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα και τη Γερμανία, με συμμετοχή του Βέλγου υπουργού αρμόδιου για το πολιτικό άσυλο. Η Ρουμανία και η Βουλγαρία , χώρες υποδοχής των προς απέλαση Ρομά, δεν κλήθηκαν. Οι Γάλλοι εκβιάζουν τη Ρουμανία να δεχθεί τους Ρομά: «Το θέμα των Ρομά είναι όρος για την ένταξη στη Συνθήκη Σένγκεν», δήλωσε ο Πιερ Λελούς, υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Ρουμανία και Βουλγαρία πρόκειται να ενταχθούν το 2011(EUobserver 27/8).
Ως ο πιο φανατικός οπαδός των γαλλικών πρωτοβουλιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο εμφανίστηκε ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών Ρ. Μαρόνι (της αποσχιστικής Λέγκας του Βορρά), ο οποίος μίλησε για «αυτόματη απέλαση». «Θα πρέπει να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα», δήλωσε, «είναι καιρός να απελαύνονται υποχρεωτικά οι Ευρωπαίοι πολίτες που δεν μπορούν να αυτοσυντηρηθούν».
Η Γερμανία επίσης ετοιμάζεται να απελάσει 12.000 Ρομά στο Κόσοβο ύστερα από συμφωνία με την κυβέρνηση της Πρίστινα. Απ’ αυτούς 6.000 παιδιά και έφηβοι έχουν γεννηθεί στη Γερμανία και μιλούν μόνο τη γερμανική γλώσσα(29 /7 Der Freitag). Ίδια φαινόμενα παρατηρούνται στη Β. Ιρλανδία, στη Δανία, όπου ο δήμος της Κοπεγχάγης ζήτησε από την κυβέρνηση να διαλυθεί καταυλισμός Ρομά εκατοντάδων ατόμων, ενώ καραβάνι 700 Ρομά εκδιώχθηκε από τη Φλάνδρα . Ακόμη πιο οξύ είναι το φαινόμενο σε χώρες της Α. Ευρώπης, ιδίως στην Ουγγαρία, όπου το ακροδεξιό κόμμα Γιόμπικ, χαίρει ευρείας υποστήριξης προπαγανδίζοντας μεταξύ των πιο φτωχών από τους φτωχούς ότι οι Ρομά «καταχρώνται την κοινωνική πρόνοια» και ότι το «έγκλημα είναι στο αίμα τους».
Τα πολιτικά όργανα της Ε.Ε., που επιδεικνύουν τόσο «πάθος» για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο, παρακολουθούν αδιάφορα τα δεινά των Ρομά, θεωρώντας ότι αυτά ανήκουν «στην αρμοδιότητα των κρατών-μελών»!
Ηνωμένο Βασίλειο: «αντιμουσουλμανικός στρατός» και μπάλα
Το άθλημα δεν φταίει σε τίποτε. Όμως οι νεαροί άνεργοι και περιθωριοποιημένοι Άγγλοι που συνωστίζονται στις αντίστοιχες «θύρες» αποτελούν δεξαμενή στρατολόγησης για τη νεοσύστατη (2009) Αγγλική Αμυντική Ένωση, αντιμουσουλμανικός «στρατός του δρόμου», η οποία οργανώνει αντιμεταναστευτικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις. Η πιο πρόσφατη (28/8) , στο Μπράντφορ του Δ. Γιόρκσιρ, όπου και η δεύτερη σε μέγεθος κοινότητα Νοτιο-ασιατών στο Ην. Βασίλειο, κατέληξε σε συγκρούσεις με την αστυνομία και αντιρατσιστικές ομάδες, με τραυματισμούς και συλλήψεις (Presseurop 2/9).
Η Αγγλική Αμυντική Ένωση, από κοινού με τις ομόλογές της Γαλλική και Ολλανδική Αμυντική Ένωση, που συγκροτήθηκαν πολύ πρόσφατα στα πρότυπα της αγγλικής, σχεδιάζουν πανευρωπαϊκή αντιμεταναστευτική πορεία τον Οκτώβριο, στο Άμστερνταμ.
Στη Βρετανία οι διαδηλώσεις συντονίζονται με τη διεξαγωγή ποδοσφαιρικών αγώνων για να προσελκύουν τους νέους και ενώ πριν από λίγο καιρό οι οπαδοί μετριόνταν σε εκατοντάδες, τώρα κινητοποιούνται σε αρκετά μεγαλύτερους αριθμούς. Η εξέλιξη αυτή θεωρείται η χειρότερη από τη δεκαετία του 1970, κατά την οποία είχε αναπτύξει επιρροή το νεοναζιστικό Εθνικό Μέτωπο.
