Τα «ανοίγματα» στη Ρωσία και τα «yes» στον ευρωατλαντισμό

Η επίσκεψη Σαμαρά στη Μόσχα ακολούθησε αυτήν στο Τελ Αβίβ. Αφού έδωσε τα διαπιστευτήριά του στον προσανατολισμό της χώρας προς τον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ και ιδιαίτερα στις θερμές σχέσεις με το τελευταίο, ο πρόεδρος της Ν.Δ. επισκέπτεται τη χώρα που είναι η περισσότερο «ριγμένη» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Το ίδιο το ποιόν της αποστολής ήταν ιδιαίτερο και, όπως και στο Ισραήλ, όχι ακριβώς ιδιωτικό αλλά ημικρατικό. Τον Σαμαρά συνόδευε ο υπουργός «του» των Εξωτερικών Σ. Δήμας και η υποδοχή από τον Πούτιν ήταν υποδοχή πρωθυπουργού.
Από τη ρωσική σκοπιά είναι σαφές αυτό που εδώ στην Ελλάδα κρατείται «μυστικό», ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις βρίσκονται στο χειρότερο σημείο της τελευταίας εικοσαετίας. Ο λόγος είναι ότι μετά από τις διαδοχικές θητείες δύο σαφώς φιλο-αμερικανών υπουργών, του Γ. Παπανδρέου και της Ντ. Μπακογιάννη που κορυφώθηκαν με την πρωθυπουργία του πρώτου, η χώρα μας ακολουθεί την πλέον μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης. Σε ό,τι αφορά τη Ρωσία, η ένθερμη αποδοχή της ατλαντικής πολιτικής της αντιπυραυλικής ασπίδας και η εγκατάλειψη ενεργειακών εγχειρημάτων απλώς και μόνο γιατί δεν ευνοούν τις ΗΠΑ, είναι μόνο δύο από τα γεγονότα που επιβεβαιώνουν αυτό τον προσανατολισμό.
Η Μόσχα, εκτός της αναθέρμανσης των σχέσεων στον ενεργειακό τομέα, προσβλέπει επίσης να συμμετάσχει στο πλιάτσικο που ανοίγει από την τρόικα (τα αδιάθετα κεφάλαια των Ρώσων μεγιστάνων όπως και της μαφίας είναι πολλά) κυρίως στις υποδομές της χώρας μας. Αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηρόδρομοι κλπ. Πολύ… παραγωγικές επενδύσεις δηλαδή… Μάλιστα, πραγματοποιήθηκε και ιδιαίτερη συνάντηση του Σαμαρά με το αφεντικό της Gazprom, όπου ανάμεσα σε άλλα συζητήθηκε και η ιδέα μονάδας ηλεκτροπαραγωγής στην Ελλάδα για πώληση προς Ιταλία, ιδέα που έρχεται μετά το γερμανικό πρόγραμμα Ήλιος. Άλλος κανείς για παραγωγή ενέργειας στην (και περιβαλλοντικά) μπανανία Ελλάδα;
Επειδή διάφορα λέγονται και γράφονται το τελευταίο διάστημα από το χώρο της δεξιάς πολυκατοικίας για ανοίγματα προς Ανατολάς και επειδή προς τα εκεί προσβλέπει, έστω λαϊκίζοντας, το σύνολο της ελληνικής ακροδεξιάς, πρέπει να είναι το λιγότερο σαφές (αυταπόδεικτο) ότι όλα αυτά εκκινούν με δεδομένη τη βάση της πλήρους ευθυγράμμισης της πολυκατοικίας στο σύνολό της με την τρόικα και τον ευρωατλαντικό άξονα.
Το επόμενο ταξίδι Σαμαρά θα είναι στο Πεκίνο;

Γ.Τσ.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!