Η χρονιά άνοιξε και κλείνει με τη σφραγίδα του μακεδονικού ζητήματος. Πέρσι τέτοια εποχή, ήρθε η παραγγελία για είσοδο της γείτονος στο ΝΑΤΟ κι όλα έγιναν γρήγορα. Συλλαλητήρια, Πρέσπες, δημοψήφισμα και συνταγματικές αλλαγές στην ΠΓΔΜ. Σε λίγο, η Συμφωνία προς κύρωση στην ελληνική Βουλή. Με μια λεπτομέρεια: Ο ελληνικός λαός δεν θέλει αυτή τη Συμφωνία, αλλά δεν έχει ρωτηθεί και δεν του δίνεται η δυνατότητα να εκφραστεί (δημοψήφισμα).
Η χρονιά όμως είχε κι ένα άλλο, σκληρό γεγονός που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την πολιτική και κοινωνική ζωή στη χώρα. Τη φονική πυρκαγιά με 100 νεκρούς στο Μάτι. Φάνηκε στο πανελλήνιο ο κυνισμός, η ανευθυνότητα, το ψέμα, η απουσία της κυβέρνησης και το χάλι του κρατικού και διοικητικού μηχανισμού.
Ακόμα, για μήνες, δυο Έλληνες στρατιωτικοί έμειναν αιχμάλωτοι της Άγκυρας. Ο τούρκικος επεκτατισμός κλιμάκωσε όλη τη χρονιά τις προκλήσεις του, ενώ μετά τα «σύνορα της καρδιάς», έχουμε τώρα και τη «γαλάζια πατρίδα» του Ερντογάν.
Η επικαιρότητα χρωματίστηκε ακόμα, από τη «μάχη για τις συντάξεις», την αναστολή δηλαδή μιας περικοπής που είχε υπογραφεί από την ίδια την κυβέρνηση.
Η χρονιά κλείνει, παρά την –απαραίτητη σε όλους μας– γιορτινή ατμόσφαιρα, με μάλλον βαρύ κλίμα και ανησυχία. Σε αυτό συμβάλλουν τραγικά κοινωνικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας (π.χ. αυτό στη Ρόδο), η ακραία και ανούσια τεχνητή πόλωση, και το δύσοσμο προεκλογικό σκηνικό. Κυρίως όμως, η φτωχοποίηση, η δυσκολία της επιβίωσης, η έλλειψη ελπίδας για κάτι καλύτερο.
Οι προεκλογικού τύπου παροχές, δεν ισοφαρίζουν τίποτα από αυτά. Παράλληλα, εντείνεται η αίσθηση ότι όλα είναι στον αυτόματο πιλότο, με μοναδική πυξίδα την εκλογική διάσωση. Υπουργός Εξωτερικών, για παράδειγμα, αν το έχετε ξεχάσει, είναι ο Αλέξης Τσίπρας…
Στα θετικά της χρονιάς που τελειώνει; Η πατριωτική έκφραση της κοινωνίας και η αντίδραση στη Συμφωνία των Πρεσπών. Το μεγάλο κύμα αλληλεγγύης για την καθαρίστρια που καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση, κι ευτυχώς είναι σήμερα ελεύθερη. Η τεράστια συγκίνηση όλων το καλοκαίρι, η ανθρωπιά και η προσφορά για τους συνανθρώπους μας στο Μάτι. Κάποιες λίγες κινητοποιήσεις που ξέφυγαν από τα καθιερωμένα. Ομάδες νέων που πειραματίζονται και διακρίνονται σε επιστημονικούς τομείς. Η ανάγκη χιλιάδων ανθρώπων για τέχνη και συμμετοχή. Ιδιαίτερα, η συναίσθηση πως για να αλλάξουν τα πράγματα δεν επαρκούν οι «λύσεις» που προτείνονται. Αυτή η συναίσθηση μπορεί να γονιμοποιήσει προσπάθειες για μια διέξοδο της χώρας σε όλους τους κρίσιμους και ζωτικούς τομείς.
Η νύχτα της 21ης Δεκεμβρίου ήταν η μεγαλύτερη του χρόνου. Στους περισσότερους πολιτισμούς, οι σημαντικότερες γιορτές γίνονταν τέτοιες μέρες. Συνήθως, με προσευχές και θυσίες ή ανάβοντας φωτιές, παρακαλούσαν τον Ήλιο να μη χαθεί εντελώς. Πάντα αυτά έπιαναν τόπο, και το φως ερχότανε ξανά μετά τις μεγάλες νύχτες…
Σας ευχόμαστε καλές γιορτές. Με δημιουργική διάθεση, αντοχή και πίστη στις δυνατότητες που έχουμε. Για αξιοπρέπεια, δημοκρατία και ελευθερία. Ο Δρόμος, παρά τη μεγάλη οικονομική δυσκολία του, προσπαθώντας να «διαβάσει» την πραγματικότητα, θα είναι ένα βήμα για δίκαιες υποθέσεις, ένα βήμα όλων μας.
