Τι πρέπει να γίνει για να «γεμίσει η πλατεία»
Ο εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα που πλήττεται βάναυσα από τις συνεχιζόμενες πολιτικές λιτότητας που επιφέρουν τα μνημόνια και οι ορέξεις της κυβέρνησης, περίμενε πολύ -είναι αλήθεια- για μια… κίνηση από πλευράς της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων, που για μήνες ήταν απλός παρατηρητής των αγώνων που έδιναν οι εργαζόμενοι στο χώρο του Δημοσίου. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, ωστόσο, αφού στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διοίκησής της, η ΓΣΕΕ αποφάσισε την περασμένη Τετάρτη να προκηρύξει γενική απεργία για τις 6 Νοεμβρίου και συλλαλητήριο την ίδια ημέρα στις 11.00 π.μ. στο Πεδίον του Άρεως, την ίδια ημέρα με την ΑΔΕΔΥ (ευτυχώς που το αποφάσισαν τρεις εβδομάδες πριν, κι έτσι ο συντονισμός δεν ήταν «τεχνικά ανεφάρμοστος» όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Γ. Παναγόπουλος για τις προηγούμενες απεργίες της ΑΔΕΔΥ, με τις οποίες δεν… κατάφερε να συντονιστεί η ΓΣΕΕ).
Επειδή, όμως, οι εργατικοί αγώνες δεν είναι ευχολόγιο, και η προκήρυξη μιας απεργίας (μετά κόπων και βασάνων, όπως αποδεικνύεται στην περίπτωση της ΓΣΕΕ), η εκτύπωση αφισών και η απαρίθμηση αιτημάτων σε ένα φυλλάδιο δεν είναι πανάκεια, υπάρχουν κι άλλες κινήσεις που πρέπει να γίνουν, για να «γεμίσει η πλατεία» με απεργούς που θα συμμετάσχουν σε μαχητικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα.
Μέχρι στιγμής είναι φανερό ότι η ΓΣΕΕ δεν έχει «δει» ακόμη κανένα μέτρο προετοιμασίας της απεργίας. Πράγμα που επιβεβαιώνει την άποψη συνδικαλιστή ο οποίος έλεγε στον Δρόμο ότι η ηγεσία της Συνομοσπονδίας δέχθηκε μεγάλη πίεση για να αποφασίσει την απεργία. Οι δύο εβδομάδες που απομένουν, πάντως, είναι λίγος χρόνος στον οποίο πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα.
Για να «γεμίσει η πλατεία» και να κατέβει στο δρόμο ο χειμαζόμενος, αλλά φοβισμένος από τα απανωτά χτυπήματα μέσος εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να πιστέψει ότι η απεργία τον αφορά.
Η ΓΣΕΕ οφείλει άμεσα τις μέρες που απομένουν να κινητοποιήσει όλα τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες μέλη της, να «οργωθούν» στην κυριολεξία οι χώροι δουλειάς, να οργανωθούν εξορμήσεις σε όσο περισσότερες μεσαίες ή και μικρότερες εταιρίες είναι δυνατόν, ενώ θα είχε ξεχωριστή αξία εάν οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις που έχουν «δοκιμαστεί» ήδη σε μακροχρόνιες εργασιακές μάχες συμμετείχαν σε τέτοιου είδους εξορμήσεις σε άλλους χώρους εργασίας, σπάζοντας το φόβο. Εξορμήσεις και συνελεύσεις ενημέρωσης όχι από τον «πεφωτισμένο» επαγγελματία συνδικαλιστή προς τον οικογενειάρχη που πασχίζει να κρατήσει μια θέση εργασίας των 500 ευρώ με νύχια και με δόντια, αλλά από τον εργαζόμενο που έχει δώσει μάχη σε ένα χώρο ή σε έναν κλάδο, λοιπόν.
Ιδιαίτερης σημασίας θα είναι επίσης η προετοιμασία της απεργίας να… αποκεντρωθεί: να απλωθεί στις γειτονιές, να μιλήσουν γι’ αυτήν όλοι, όπου κι αν βρίσκονται. Ούτως ή άλλως οι απεργίες στον καιρό του μνημονίου δεν αρθρώνονται γύρω από ένα, δύο ή τρία αιτήματα. Με δεδομένη την καταστροφή που έχει συντελεστεί σε όλα τα επίπεδα, είναι απεργίες που αφορούν τα πάντα. Και με αυτή την έννοια, τους πάντες. Και τελικά, η απεργία, πρέπει να έχει και συνέχεια.
Είναι ζωτική η άμεση σύγκληση όλων των συνδικαλιστικών οργάνων, αμέσως μετά την 6η Νοεμβρίου για την αποτίμηση της απεργίας και τον προγραμματισμό νέων και συνεχών δράσεων, πάντα με το βλέμμα στους εργαζόμενους και στο λαό, ενάντια στις καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης και της τρόικας.
Μ.Ε.
___________________________________________________
Τα ραντεβού των ημερών
Ο αγώνας ενάντια στις διαθεσιμότητες, τις απολύσεις, την ιδιωτικοποίηση κοινωνικών αγαθών, τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, εξακολουθεί να ταράζει τον ύπνο των κυβερνώντων.
Η ΕΡΤ βρίσκεται στον πέμπτο μήνα αυτού του μεγάλου αγώνα και μάλιστα σε ένα κρίσιμο σημείο όπου, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι στο Ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής έχουν εντυπωσιάσει με την επιμονή και την ποιότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν, η κυβέρνηση μελετά σενάρια επέμβασης και μιλά για την «αποκατάσταση της νομιμότητας». Στην ΕΡΤ θα βρεθούν και θα διανυκτερεύσουν τη Δευτέρα και οι σχολικοί φύλακες (έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα) που ξεκίνησαν στις 28 Σεπτεμβρίου μια μεγάλη πεζοπορία από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα. Σημειώνεται ότι την Τρίτη 22 Οκτωβρίου στις 10.00 το πρωί η πορεία τους θα συνεχίσει για τη Βουλή και τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια συνεχίζουν για έκτη εβδομάδα την απεργία τους και οργανώνουν σήμερα Σάββατο συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα Προπύλαια στις 2 το μεσημέρι (θα ακολουθήσει διαδήλωση στη Βουλή και επιστροφή στα Προπύλαια όπου θα πραγματοποιηθεί συναυλία), καλώντας όλο τον κόσμο της εργασίας που βρίσκεται υπό διωγμό από την πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας. Παράλληλα, συνεχίζει να δουλεύεται η ιδέα τα Προπύλαια να γίνουν κέντρο αγώνα, ένας τόπος διαρκούς συνάντησης διαθέσιμων, απολυόμενων, συνδικάτων, απλήρωτων κλπ.
Χ.Π.
