Του Δρόσου Δρόσου.

Μετά από τρία χρόνια μνημόνια που οδηγούν σε πρωτοφανή ύφεση την οικονομία, σε αφανισμό τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε ανεργία 29%, σε εξόντωση τους μισθωτούς και συνταξιούχους, σε καταστροφή τη χώρα, η κυβέρνηση επιμένει στην ίδια συνταγή της φορολογικής αφαίμαξης από τα ίδια γνωστά σε αυτήν φορολογικά υποζύγια. Υποζύγια που θα οδηγήσουν σε νέα διόγκωση τις ανείσπρακτες οφειλές προς το Δημόσιο, αφού «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», θα οδηγήσουν σε νέο κύκλο πτώσης της κατανάλωσης, ύφεσης, αστοχιών στις εισπράξεις, νέο δημοσιονομικό κενό.
Εδώ βρίσκεται, όμως, ένας νέος κίνδυνος για όσα θα ακολουθήσουν.
Εντατικά πια, προβάλλεται από κυβερνητικά στελέχη το επιχείρημα: «Μα πρέπει ο φορολογούμενος να συνεχίσει να σηκώνει το βάρος του κόστους των περιττών δημοσίων υπαλλήλων»; Να και η προσπάθεια νομιμοποίησης μίας ανάλγητης απόφασης για τις πρώτες χιλιάδες διαθεσιμότητες και απολύσεις από το Δημόσιο. Η μεταρρυθμιστική πολιτική της κυβέρνησης γίνεται με οριζόντιες αποφάσεις κατάργησης ολόκληρων δομών ή φορέων. Σήμερα είναι η ΕΡΤ, η Δημοτική Αστυνομία, τα Τεχνικά Λύκεια, αύριο η ΕΛΒΟ, νοσοκομεία ή ό,τι άλλο σκαρφιστούν. Ούτε να τους περάσει από τον νου μία μεταρρύθμιση που θα αφορά τον εκσυγχρονισμό των λειτουργιών του Δημοσίου, που θα το καταστήσουν παραγωγικότερο και αποδοτικότερο για τους πολίτες. Αξιολόγηση του προσωπικού για να εργάζεται ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, ανάλογα με τα προσόντα του και ακολούθως οι μετακινήσεις όσων θα πλεονάζουν σε υπηρεσίες με ελλείψεις, η δημιουργία νέων δομών που θα παρέχουν υπηρεσίες και θα καλύπτουν ανάγκες της κοινωνίας. Κι αν πρέπει να αποχωρήσουν κάποιοι από το Δημόσιο, πρώτοι από αυτούς ας είναι οι πραγματικοί επίορκοι που μπορούν, κάλλιστα, να εντοπισθούν με έλεγχο του πόθεν έσχες τους, χτυπώντας έτσι με τη μεταρρύθμιση και ένα κομμάτι της διαφθοράς.
Επίσης, προβάλλεται από κυβερνητικά στελέχη το επιχείρημα ότι πρέπει γενικά να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις από το ΤΑΙΠΕΔ κ.λπ. Ως φορολογούμενοι που νιώθουμε δυσβάσταχτες τις φορολογικές επιβαρύνσεις, αναμένουν ότι θα συμφωνήσουμε στις πολιτικές τους επιλογές, και στοχεύουν στην υποκλοπή της λαϊκής συναίνεσης και νομιμοποίησης των πολιτικών τους. Όμως, οι έως τώρα μεταρρυθμίσεις οδήγησαν σε πλήρη αποδιοργάνωση το Δημόσιο, οι δε ιδιωτικοποιήσεις καταλήγουν σε ένα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων αγαθών που, αντί να συμβάλουν στην ανάπτυξη, αφαιρούν τα εργαλεία με τα οποία η άσκηση μιας άλλης πολιτικής θα μπορούσε να οδηγήσει σε παραγωγική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας.
Στο αγωνιώδες ερώτημα πού να βρεθούν τα έσοδα για το κόστος των κοινωνικών παροχών, της λειτουργίας του κράτους, των δημόσιων επενδύσεων, της παραγωγικής ανασυγκρότησης, δεν μπορεί να απαντάς με συνεχώς περισσότερους φόρους, με αυθαίρετο τεκμαρτό προσδιορισμό εισοδήματος εκεί που δεν υπάρχει, με χαράτσια και φόρους ακινήτων σε άνεργους ή χωρίς εισόδημα ιδιοκτήτες.

Περιουσιολόγιο
Ο μόνος τρόπος για να προσδιορισθεί η πραγματική φοροδοτική ικανότητα των φορολογουμένων και η δίκαιη συμμετοχή τους στα φορολογικά βάρη, είναι αυτό που πρότεινε εγκαίρως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Άμεση κατάρτιση Περιουσιολογίου που θα δείχνει ποιος φορολογούμενος έχει και κατέχει, αν φορολογήθηκε γι’ αυτά, αν μπορεί να συμβάλει ενώ φοροαποφεύγει, ποιος πράγματι αδυνατεί και πρέπει να ελαφρυνθεί, ποιος αποκτά έσοδα που αποκρύβει και φοροδιαφεύγει. Αν γνωρίζει με ασφάλεια η φορολογική διοίκηση αυτά τα απαραίτητα δεδομένα, τότε μπορεί να οδηγήσει σε φορολογικές ρυθμίσεις που θα κατανέμουν με δίκαιο τρόπο τις φορολογικές επιβαρύνσεις και θα διασφαλίζουν τα συμφέροντα του Δημοσίου.

* Ο Δρόσος Δρόσος
είναι λογιστής-φοροτεχνικός

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!