Η Cosco, πλέον, σταθεροποιείται στο Λιμάνι του Πειραιά και αρχίζει να ορέγεται μια σειρά «φιλέτα» τα οποία βγάζει στο σφυρί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Όπως ο εμπορευματικός σταθμός στο Θριάσιο (που δημοπρατείται σε λίγες εβδομάδες με Σύμβαση παραχώρησης, δηλαδή ξεπουλήματος, σε ιδιώτες) , η σιδηροδρομική γραμμή από το Λιμάνι του Πειραιά μέχρι το Θριάσιο, η ναυπηγοεπισκευή, ακόμη και το υπό δημοπράτηση αεροδρόμιο στο Καστέλι του Ηρακλείου.
Τι είναι, άραγε, πιο ενοχλητικό: το ότι το πλουτοπαραγωγικό δυναμικό της χώρας εκχωρείται, το ότι η Ελλάδα οδεύει σε μεροκάματα επιπέδου Σαγκάης ή το γενικευμένο γλείψιμο από την πολιτική ηγεσία της χώρας προς τους επίδοξους «σωτήρες»; Ξέχασαν οι του ΠΑΣΟΚ τα όσα έλεγαν ως αντιπολίτευση και προχώρησαν στην υλοποίηση της αποικιοκρατικής συμφωνίας που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή για το Λιμάνι του Πειραιά. Φθάνει, δε, τώρα η υπουργός Λ. Κατσέλη στο σημείο να καλωσορίζει με δουλικότητα τον «κάπτεν Γουέι», το αφεντικό της Cosco, και να δηλώνει ότι «η ελληνική οικονομία περιμένει πολλά από αυτήν τη στρατηγική συνεργασία». Στο ίδιο μήκος κύματος η υποδοχή του «υψηλού καλεσμένου» στο Προεδρικό Μέγαρο από τον Κάρολο Παπούλια.
Οι Κινέζοι, όμως, αποδεικνύονται να έχουν πολύ καλά εμπεδώσει το ρόλο του ιμπεριαλιστή. Έτσι, οι δημόσιες εμφανίσεις κυριαρχήθηκαν από τα μεγάλα λόγια για να δημιουργείται κλίμα συναίνεσης και δουλοπρέπειας στο λαό -και να ξεχασθούν τα πανώ των αγωνιζόμενων λιμενεργατών «Cosco go home». Στις ουσιώδεις συζητήσεις, όμως, οι Κινέζοι αναζητούν νέα λεία, ενώ δεν παρέλειψαν να θέσουν το πεζό ζητηματάκι της επιστροφής ΦΠΑ ύψους 9 εκατ ευρώ, για το οποίο η Λ. Κατσέλη απάντησε ότι «θα διευθετηθεί» με βάση την επέκταση της συμφωνίας για το λιμάνι του Πειραιά. Αλήθεια, τι θα πει «θα διευθετηθεί»; Και γιατί, άραγε, η ουσιαστική διαχείριση όλων των ξένων επενδύσεων (όπως, επίσης, π.χ. αυτή του Κατάρ στον Αστακό) γίνεται κατευθείαν από το πρωθυπουργικό γραφείο;
