του Γιώργου Κυριακού
Οι προσπάθειες για την ένταξη της Αλβανίας και των Σκοπίων στην Ε.Ε. εντείνονται, ενόψει πολέμου, μέσα από τις πιέσεις της Γαλλίας και του νέου ειδικού διαμεσολαβητή της Γερμανίας προς τη Βουλγαρία να άρει τις αντιρρήσεις της. Ταυτόχρονα, επιδιώκεται η απόλυτη στρατοπέδευση της χώρας αυτής με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Η πίεση αυτή προς ένα βαλκανικό κράτος μέλος της Ε.Ε. λειτουργεί «διδακτικά» και για τα υπόλοιπα – ιδίως αυτά που «μαστίζονται» από κινήματα δυσαρέσκειας ή δισταγμούς να ταχθούν με τη «σωστή πλευρά της ιστορίας». Θα καταστεί η Βουλγαρία το νέο βαλκανικό His master’s voice; Ακολουθούν μερικά παραδείγματα που δείχνουν πώς προωθούνται τέτοιου είδους σχεδιασμοί, αλλά και τα εμπόδια που συναντούν.
Ευρωπαϊκή επιτροπεία;
Η Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέας Λάουρα Κοβέσι ανέλαβε πάνω από 120 υποθέσεις διαφθοράς στη Βουλγαρία. Μάλιστα την περασμένη εβδομάδα με εντολή της συνελήφθησαν «συμβολικά» ο πρώην πρωθυπουργός Μπορίσοφ και ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Βουλγαρίας. Στον Δρόμο είχαμε ήδη επισημάνει τους φόβους για την εγκατάσταση μιας ευρωπαϊκής επιτροπείας που προκαταβολικά θα δίνει το παρόν στη διαδικασία «μεταρρυθμίσεων», αρχής γενομένης από την πάταξη της διαφθοράς. Στη Βουλγαρία βλέπουμε άραγε την πιλοτική εφαρμογή της;
Ο νέος Κόλιν Πάουελ στη Βουλγαρία
Η Βουλγαρία, που απέλασε 10 Ρώσους διπλωμάτες ως δείγμα καλής θέλησης προς τις ΗΠΑ, υποδέχθηκε το περασμένο Σάββατο τον μαύρο υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν. «Ορόσημο» χαρακτήρισε την επίσκεψη ο νέος Βούλγαρος υπουργός Άμυνας Ντράγκομιρ Ζάκοφ (πρώην εκπρόσωπος της Βουλγαρίας στο ΝΑΤΟ), ο οποίος αντικατέστησε τον εκδιωχθέντα Στέφαν Γιάνεφ (που τόλμησε να πει ότι «η Βουλγαρία πρέπει να μείνει ουδέτερη»). Δήλωσε ακόμη ότι «οι πόροι μας είναι ανεπαρκείς, επομένως θα βασιστούμε στους συμμάχους μας», αδειάζοντας έτσι τον φιλορώσο πρόεδρο Ράντεφ, που είχε εκδηλωθεί υπέρ της άμυνας της χώρας αποκλειστικά από τον εθνικό στρατό. Έτσι, μια νέα βουλγαρική μονάδα μάχης, δύναμης 1.000 ανδρών, τέθηκε υπό την επιχειρησιακή διοίκηση του Ανώτατου Διοικητή Ευρώπης του ΝΑΤΟ, ενώ ανακοινώθηκε ότι οι ΗΠΑ θα εγκαταστήσουν στη Βουλγαρία έναν μηχανοκίνητο λόχο Stryker του αμερικανικού πεζικού «για την ενίσχυση της Ν.Α. πτέρυγας του ΝΑΤΟ».
Η επίσκεψη Όστιν, πέρα από το να υποδείξει το «ποιος κυβερνά αυτήν τη χώρα», είναι και η ευκαιρία για την πιθανότητα επανεξοπλισμού της διχασμένης Βουλγαρίας από τις ΗΠΑ. Όμως παρόλο που, συντονισμένα με την επίσκεψη Όστιν, ο Ουκρανός πρέσβης στη Σόφια ζητούσε πιεστικά να σταλούν στο Κίεβο «κάθε είδους σοβιετικά όπλα που βρίσκονται στη διάθεση της Βουλγαρίας», ο πρωθυπουργός Πετκόφ δήλωσε ότι δεν θα στείλει στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία: «Είμαστε πολύ κοντά στη σύγκρουση», είπε. Υπάρχουν δηλαδή και όρια, που μπαίνουν από ένα διόλου ευκαταφρόνητο 32% υποστήριξης προς τη Ρωσία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, κι από το γεγονός ότι στην τετρακομματική κυβέρνηση συμμετέχει το φιλορωσικό Σοσιαλιστικό Κόμμα – δίχως το οποίο ο Πέτκοφ χάνει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Υγροποίηση Ελλάδας-Βουλγαρίας
Ο Βούλγαρος αντιπρόεδρος Βασίλιεφ είπε ότι ο «κοινός μηχανισμός εφοδιασμού της Ε.Ε.», το αζέρικο αέριο και οι παραδόσεις υγροποιημένου αερίου θα αντικαταστήσουν τη ρωσική ενέργεια εντός του 2022. Ο υπουργός Περιβάλλοντος Μπορισλάβ Σάντοφ, πιο εγκρατής, δήλωσε στις Βρυξέλες ότι «η Βουλγαρία μπορεί να τερματίσει την εξάρτησή της από τα ρωσικά καύσιμα μέχρι το 2027». Σύμφωνα με τον υπουργό Ενέργειας Νικόλα Νικόλοφ, οι αγωγοί της κοινοπραξίας IGB (στην οποία συμμετέχουν η Bulgarian Energy Holding και η ελληνοϊταλική IGI Poseidon) θα λειτουργούν από τον Ιούλιο. Πρόσθεσε ότι «υπάρχει η δυνατότητα να αυξηθεί η χωρητικότητα από 3 σε 5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως» από τον τερματικό σταθμό στην Αλεξανδρούπολη, όπου το βουλγαρικό κράτος ήδη κατέχει μερίδιο 20%. Όμως ο ειδικός σε θέματα ενέργειας Ιβάν Χινόβσκι επεσήμανε: «Τα πάντα γύρω μας είναι απλώς ρωσικό αέριο. Ακόμη και το μυθικό αζέρικο αέριο ανήκει στην Gazprom». Και ο πρωθυπουργός Πέτκοφ δήλωσε με νόημα: «Θα πρέπει να είμαστε πιο ισορροπημένοι, διότι μπορεί να υπάρξουν αντικυρώσεις». Ηθικόν δίδαγμα: δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει η «λάθος» πλευρά της Ιστορίας…
Θα αρθεί το βουλγαρικό βέτο;
Η συνδρομή παραγόντων όπως αυτοί που προαναφέρθηκαν ίσως καθορίσει και τη θέση της Βουλγαρίας, μέσα στη δίνη που προκάλεσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ως χώρας-προτύπου για τη Ν.Α. πτέρυγα του ΝΑΤΟ – αυτό δηλαδή που συνηθίζαμε να αποκαλούμε Βαλκάνια. Η αρνητική, δε, τοποθέτηση, του ΥΠΕΞ Βουλγαρίας για τις δημοσιεύσεις πολιτικών και δημοσιολογούντων στα Σκόπια, οι οποίοι συγκρίνουν τη Βουλγαρία (για τις σχέσεις της με τα Σκόπια) με τη Ρωσία (για τις σχέσεις της με την Ουκρανία), είναι ίσως μια ακόμα μορφή πίεσης για την άρση του βουλγαρικού βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε. Μια τέτοια εξέλιξη θα ενίσχυε την τοποθέτηση της Βουλγαρίας στη «σωστή πλευρά». Δεν είδαμε, όμως, τα χρήματα για τη νέα συμφωνία…
Πυρηνική οικολογία…
Δημοσιεύθηκε ότι η Αθήνα θα συγχρηματοδοτήσει την κατασκευή και λειτουργία του πυρηνικού εργοστασίου στο Μπέλενε, προσφέροντας εγγυημένη απορρόφηση μέρους της παραγωγής του για 20 χρόνια. Οι Έλληνες Πράσινοι (που παραμένουν αντιπυρηνικοί, σε αντίθεση με τους Γερμανούς, οι οποίοι βάφτισαν «εναλλακτική» την πυρηνική ενέργεια!) μεταξύ άλλων επισημαίνουν:
α) Η περιοχή Μπέλενε είναι σεισμογενής (το 1977 έγινε σεισμός 7,4 Ρίχτερ με 120 νεκρούς).
β) Έχουν ήδη σημειωθεί ατυχήματα στο Κοζλοντούι.
γ) Τα δύο εργοστάσια απέχουν από τη Θεσσαλονίκη μόλις 350-370 χλμ. και οι άνεμοι είναι «ευνοϊκοί»…
δ) Ο κύκλος παραγωγής έχει συνολικές εκπομπές όσο το 50% του αερίου ή το 25% του λιγνίτη.
ε) Τα συμβόλαια δεσμεύουν τη χώρα μας να καταναλώνει την παραγωγή από τα πυρηνικά εργοστάσια μέχρι το 2050, γεγονός που αντιστρατεύεται την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
στ) Η τεχνολογική εξάρτηση από τη Ρωσία (αντιδραστήρες ROSATOM) κάνει επισφαλή την υπόθεση της συντήρησής τους (ανάλογα προβλήματα παρουσιάζει και το τουρκικό πυρηνικό πρόγραμμα).
ζ) Ανοίγει πόρτα για να διακινούνται από ελληνικό έδαφος πυρηνικά ή και απόβλητα,
η) Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι φθηνότερη: το αστρονομικό κόστος θα καλύπτεται με κρατικές επιδοτήσεις και μεταφορά των ρίσκων στις κοινωνίες και το περιβάλλον.
