Καράμεχ, όπως λέμε αξιοπρέπεια, τέτοιες μέρες το 1968

Το 1968 ομάδες Παλαιστίνιων ανταρτών κατάφερναν να διεισδύουν και να πραγματοποιούν επιθέσεις κοντά στα σύνορα της Ιορδανίας με τα κατεχόμενα εδάφη.

Ο ισραηλινός στρατός βομβάρδιζε τις θέσεις τους αλλά οι επιθέσεις συνεχίζονταν. Στις 21 Μαρτίου, 10.000 Iσραηλινοί στρατιώτες με τανκ και ελικόπτερα εισέβαλαν στην Ιορδανία, στοχεύοντας σε λίγες ώρες να διαλύσουν τον προσφυγικό καταυλισμό και την παλαιστινιακή στρατιωτική βάση-αρχηγείο του ΟΑΠ δίπλα στο χωριό Καράμεχ (που στα αραβικά σημαίνει αξιοπρέπεια).
Όπως πολλές φορές στο μέλλον, οι Ισραηλινοί πέταξαν φυλλάδια στο χωριό προειδοποιώντας τους κατοίκούς να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι μαχητές αποφάσισαν να πολεμήσουν. Οι Ισραηλινοί βομβάρδισαν τα πρώτα σπίτια του χωριού για να περάσουν τα τανκ που προχωρούσαν ισοπεδώνοντας σκηνές και πρόχειρα παραπήγματα. Κατέστρεψαν τη στρατιωτική βάση και το χωριό, όμως οι απώλειες του ισραηλινού στρατού ήταν πολύ μεγαλύτερες από ότι μπορούσε κανείς να φανταστεί. Έτσι, η μάχη του Καράμεχ ήταν το σημείο καμπής στην παλαιστινιακή αντίσταση. Η μάχη ανέκτησε την αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμηση των Παλαιστίνιων και όλου του αραβικού κόσμου. Έδειχνε το δρόμο μπροστά μετά την καταστροφή του πολέμου του 1967,όπου το Ισραήλ είχε καταλάβει όχι μόνο τη σημερινή Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας αλλά και τα Υψίπεδα του Γκολάν και τη Χερσόνησο του Σινά.
Το γεγονός ήταν χαρακτηριστικό για το μέλλον της παλαιστινιακής υπόθεσης. Μερικοί τολμηροί αντάρτες κατάφεραν σημαντικές απώλειες στον πανίσχυρο στρατό του οποίου η γρήγορη και εντυπωσιακή νίκη απέναντι στους αραβικούς στρατούς το 1967 έπρεπε να σκορπίσει τον τρόμο για τα επόμενα χρόνια. Με αυτό τον τρόπο, η μάχη αυτή έφερε αισιοδοξία και υπερηφάνεια και ενίσχυσε τις προσδoκίες και την ταυτότητα των Παλαιστίνιων που ξαναενώνονταν στο όραμα της απελευθέρωσης και της επιστροφής. Περισσότεροι νέοι Παλαιστίνιοι θέλουν να γίνουν μέλη της αντίστασης και η αντάρτικη δράση αυξήθηκε. Οι εισβολές του Ισραήλ στο ιορδανικό έδαφος επίσης. Ενώ σε αραβικές χώρες (όπως π.χ. στην Αίγυπτο) τα καθεστώτα με αφορμή την ήττα του 1967 επέβαλαν νόμους για να καταπιέσουν το λαό, οι παλαιστίνιοι μαχητές έβαζαν μπρoς το σχέδιο της απελευθέρωσης.
Είναι αλήθεια ότι ο ιορδανικός στρατός βοήθησε στη μάχη και μάλιστα η τηλεόραση κατέγραψε τον βασιλιά Χουσεΐν στο πεδίο της μάχης. Πολλές φορές στο μέλλον Άραβας ηγέτης θα θελήσει να αποσπάσει λίγη από την αίγλη της παλαιστινιακής αντίστασης. Μόλις δυόμισι χρόνια μετά το 1970 στον Μαύρο Σεπτέμβρη της Ιορδανίας, ο ιορδανικός στρατός θα σκοτώσει και θα εκδιώξει χιλιάδες Παλαιστίνιους, άλλη μια αντίφαση που θα επαναληφθεί πολλές φορές στο μέλλον.
Μαζί με άλλα γεγονότα της ίδιας χρονιάς ο θρύλος του Καράμεχ συνέβαλε ώστε ο παλαιστινιακός αγώνας να γίνει σύμβολο στη διεθνή αλληλεγγύη για τους καταπιεσμένους. Ήταν η θαρραλέα μάχη απέναντι στις πιο μεγάλες δυσκολίες και η επιβεβαίωση ότι οι Παλαιστίνιοι είχαν παρόν και μέλλον απέναντι στην ήττα και την καταστροφή.

Σχόλια