Πριν από ένα χρόνο στη θέση των ιδιοκτητών ταξί, βρίσκονταν οι ιδιοκτήτες φορτηγών Δημοσίας Χρήσεως. Και τότε είχε στηθεί μια καλά συντονισμένη καμπάνια που στόχευε μια επαγγελματική ομάδα, η οποία κατηγορήθηκε ότι δεν αφήνει την αγορά των μεταφορών να… εκσυγχρονιστεί. Οι κάτοχοι των περίπου 33.000 αδειών φορτηγών και βυτιοφόρων λοιδορούνταν ως κλειστό επάγγελμα που η απελευθέρωσή του θα… εκτίναζε το ΑΕΠ στα ύψη.
Ας δούμε τι συμβαίνει σήμερα: «Μέχρι σήμερα δεν έχει υποβληθεί στη Διεύθυνση Εμπορευματικών Μεταφορών του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων καμία αίτηση με τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την έκδοση νέας άδειας φορτηγού οχήματος Δημοσίας Χρήσης», απαντούσε στις 26/5/2011 ο τότε υφυπουργός Σπύρος Βούγιας σε σχετική ερώτηση βουλευτών του ΛΑΟΣ, αναγνωρίζοντας ότι οκτώ και πλέον μήνες μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου δεν είχε αλλάξει τίποτα στη συγκεκριμένη αγορά. Εκτός, φυσικά, από την κάθετη πτώση των «άυλων» αξιών των αδειών Δ.Χ., που απλά έκανε πιο φτωχούς, στην πλειονότητά τους, τους επαγγελματίες αυτοκινητιστές.
Κι ακόμα, στην ίδια απάντηση διαβάζουμε ότι παρά την υποτίμηση της αξίας της άδειας, στις πρώτες 105 μέρες του 2011 είχαν πραγματοποιηθεί μόλις 478 μεταβιβάσεις αδειών, τη στιγμή που ολόκληρο το 2009, όταν ακόμα οι άδειες κόστιζαν πολλαπλάσια ποσά, είχαν γίνει 2.168 μεταβιβάσεις.
Τέλος, ο πρώην υφυπουργός αναφέρει ότι μέχρι το τέλος Μαΐου είχαν ιδρυθεί όλες κι όλες 40 νέες μεταφορικές εταιρίες σε εφαρμογή του νόμου της απελευθέρωσης (Ν.3887/2010).
Τι ακριβώς συνέβη; Ο υφυπουργός προσπαθεί να αποδώσει την αποτυχία, ουσιαστικά, της απελευθέρωσης «στο γεγονός ότι το κόστος των αδειών ΦΔΧ στην αγορά σήμερα, φέρεται να είναι σημαντικά χαμηλότερο από το ύψος της εισφοράς που απαιτείται για την έκδοση αντίστοιχης νέας άδειας», στο «σύντομο χρονικό διάστημα της εφαρμογής του νόμου» και σπεύδει να προεξοφλήσει την «ενίσχυση του ανταγωνισμού» με την «κατάργηση του διοικητικού καθορισμού των τιμών κομίστρου».
Δηλαδή, παραδέχεται ότι οι δήθεν… χιλιάδες έτοιμοι να επενδύσουν στην αγορά των μεταφορών, δεν σκοπεύουν να δώσουν ούτε τις ελάχιστες εισφορές που απαιτεί ο νόμος, ενώ όλα αναμένεται να παιχτούν στην απελευθέρωση του κομίστρου. Κι εμείς, οι αφελείς, που νομίζαμε ότι η απελευθέρωση θα έκανε πιο φθηνές τις μεταφορές…
Από όσα καταγγέλλουν οι ίδιοι οι μεταφορείς, ένα είναι το πραγματικό γεγονός: το μεταφορικό έργο στην χώρα μας (τουλάχιστον για τα ΦΔΧ) είναι πλέον ελάχιστο κι ανάλογο της κάθετης πτώσης που παρουσιάζει όλη η ελληνική οικονομία, τα κόμιστρα είναι από τα πιο φθηνά της Ευρώπης και δεν είναι καθόλου ελκυστικά για πιθανούς επενδυτές. Η δε καταστροφή και πληβειοποίηση μικρομεσαίων επαγγελματιών δεν προσφέρει παρά ζωτικό χώρο για την αυριανή ανάπτυξη μεταφορικών επιχειρήσεων που θα λυμαίνονται, μονοπωλιακά, τη συγκεκριμένη αγορά.
Βλέπετε καμιά αναλογία με την απελευθέρωση του ταξί;
Κι ακόμα, στην ίδια απάντηση διαβάζουμε ότι παρά την υποτίμηση της αξίας της άδειας, στις πρώτες 105 μέρες του 2011 είχαν πραγματοποιηθεί μόλις 478 μεταβιβάσεις αδειών, τη στιγμή που ολόκληρο το 2009, όταν ακόμα οι άδειες κόστιζαν πολλαπλάσια ποσά, είχαν γίνει 2.168 μεταβιβάσεις.
Τέλος, ο πρώην υφυπουργός αναφέρει ότι μέχρι το τέλος Μαΐου είχαν ιδρυθεί όλες κι όλες 40 νέες μεταφορικές εταιρίες σε εφαρμογή του νόμου της απελευθέρωσης (Ν.3887/2010).
Τι ακριβώς συνέβη; Ο υφυπουργός προσπαθεί να αποδώσει την αποτυχία, ουσιαστικά, της απελευθέρωσης «στο γεγονός ότι το κόστος των αδειών ΦΔΧ στην αγορά σήμερα, φέρεται να είναι σημαντικά χαμηλότερο από το ύψος της εισφοράς που απαιτείται για την έκδοση αντίστοιχης νέας άδειας», στο «σύντομο χρονικό διάστημα της εφαρμογής του νόμου» και σπεύδει να προεξοφλήσει την «ενίσχυση του ανταγωνισμού» με την «κατάργηση του διοικητικού καθορισμού των τιμών κομίστρου».
Δηλαδή, παραδέχεται ότι οι δήθεν… χιλιάδες έτοιμοι να επενδύσουν στην αγορά των μεταφορών, δεν σκοπεύουν να δώσουν ούτε τις ελάχιστες εισφορές που απαιτεί ο νόμος, ενώ όλα αναμένεται να παιχτούν στην απελευθέρωση του κομίστρου. Κι εμείς, οι αφελείς, που νομίζαμε ότι η απελευθέρωση θα έκανε πιο φθηνές τις μεταφορές…
Από όσα καταγγέλλουν οι ίδιοι οι μεταφορείς, ένα είναι το πραγματικό γεγονός: το μεταφορικό έργο στην χώρα μας (τουλάχιστον για τα ΦΔΧ) είναι πλέον ελάχιστο κι ανάλογο της κάθετης πτώσης που παρουσιάζει όλη η ελληνική οικονομία, τα κόμιστρα είναι από τα πιο φθηνά της Ευρώπης και δεν είναι καθόλου ελκυστικά για πιθανούς επενδυτές. Η δε καταστροφή και πληβειοποίηση μικρομεσαίων επαγγελματιών δεν προσφέρει παρά ζωτικό χώρο για την αυριανή ανάπτυξη μεταφορικών επιχειρήσεων που θα λυμαίνονται, μονοπωλιακά, τη συγκεκριμένη αγορά.
Βλέπετε καμιά αναλογία με την απελευθέρωση του ταξί;
Μ.Ε.
Σχόλια
