Εικόνες από το σύντομο μέλλον οι αυτοκτονίες γονιών και ο υποσιτισμός μαθητών.
Η αυτοκτονία ενός γονιού πριν από περίπου δύο εβδομάδες και το ζήτημα της ελλιπούς σίτισης των μαθητών βρέθηκε στο επίκεντρο της σύσκεψης σωματείων και φορέων του 7ου διαμερίσματος της Αθήνας. Αφορμή στάθηκε ο συντονισμός της δράσης ενάντια στην κυβέρνηση την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, όμως η παρουσία και οι καταγγελίες για τα όσα αντικρίζουν οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία του κέντρου της Αθήνας επισκίασαν το θέμα της συνάντησης. Σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν, η οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών σε συνάρτηση με την κατακόρυφη αύξηση της ακρίβειας και τα απανωτά χαράτσια της κυβέρνησης έχουν δημιουργήσει ένα τραγικό τοπίο στα ελληνικά σχολεία με τους μαθητές να έχουν ελάχιστο χαρτζιλίκι για τη σίτισή τους και τους γονείς να βρίσκονται σε απόγνωση. Στο αποκορύφωμα αυτής της πραγματικότητας ήρθε να προστεθεί η αυτοκτονία ενός άνεργου πατέρα, ο οποίος πριν από περίπου 3 εβδομάδες έδωσε τέλος στη ζωή του μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο.
Παράλληλα, η λιποθυμία ενός μαθητή, τον περασμένο Μάρτιο, μπορεί να μην είναι πρόσφατο περιστατικό, κανείς όμως από τους καθηγητές και τους γονείς δεν αποκλείει πως μπορεί να είναι και εικόνα από το σύντομο μέλλον.
«Πιθανότατα να υπάρχουν μαθητές που υποσιτίζονται», αναφέρει στον Δρόμο η Ευη Γεωρβασάκη, καθηγήτρια στο 15o Λύκειο της Αθήνας, μέλος της Ανοιχτής Πόλης στο 6ο διαμέρισμα σημειώνοντας: «Λιποθυμίες μαθητών δεν υπάρχουν εκτός από αυτή του περασμένου Μαρτίου. Ωστόσο και καθώς τα πράγματα δυσκολεύουν οικονομικά για τους γονείς και άρα και για τους μαθητές, εδώ και καιρό προσπαθούμε να προωθήσουμε τη δημιουργία ενός δικτύου αλληλεγγύης κολατσιών προς τους μαθητές. Δυστυχώς οι δήμοι δεν έχουν κονδύλια για να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα διατροφής των μαθητών παρ’ όλα αυτά δεν έχουμε εγκαταλείψει την ιδέα να διοργανωθεί κάτι τέτοιο με τις ενώσεις των γονέων».
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα του Μνημονίου έχει επηρεάσει κατά πολύ και τη συμπεριφορά των μαθητών όπως διαπιστώνουν οι ίδιοι οι καθηγητές. Το χαρτζιλίκι είναι λιγότερο, η κατανάλωση στα κυλικεία έχει μειωθεί αισθητά, αλλά αυτό πλέον που προβληματίζει τους καθηγητές είναι η συμπεριφορά των μαθητών τους η οποία αλλάζει σταδιακά. Τα πρωτόγνωρα γεγονότα που βιώνουν τα παιδιά, αντικρίζοντας ένα διαταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον, με τους γονείς τους απογοητευμένους, τρομαγμένους για το παρόν και το μέλλον, κατασπαραγμένους οικονομικά και ψυχολογικά, σε συνδυασμό με τη σχολική χρονιά που άρχισε χωρίς βιβλία, μεταφέρεται στο ίδιο το παιδί με αποτέλεσμα οι επιθετικές συμπεριφορές από τους μαθητές να αυξάνονται κατακόρυφα.
Λ.Σ.
