Στα τέλη Αυγούστου δόθηκε στη δημοσιότητα η τελική διακήρυξη του 26ου Διεθνούς Σεμιναρίου «Προβλήματα της Επανάστασης στη Λατινική Αμερική», που πραγματοποιήθηκε από τις 17 έως τις 20 Αυγούστου στο Κεντρικό Πανεπιστήμιο του Εκουαδόρ, στο Κίτο. Το σεμινάριο αυτό, που οργανώθηκε για πρώτη φορά το 1997 με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων της λατινοαμερικάνικης αριστεράς, έχει αναδειχθεί πλέον σε «θεσμό». Στη διακήρυξη καταγράφεται μια ευρεία συμφωνία όσον αφορά την αποτίμηση του χαρακτήρα του πολέμου στην Ουκρανία ως ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης, καθώς και την ανάγκη ενός μεγάλου αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού και αντικαπιταλιστικού κινήματος.
Η εισβολή του ρωσικού ιμπεριαλισμού στην Ουκρανία μετέτρεψε τη χώρα αυτή σε θέατρο ενός πολέμου στον οποίο διακυβεύονται τα οικονομικά, πολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα πολλών καπιταλιστικών-ιμπεριαλιστικών κρατών. Αυτή η επίθεση, και η άμεση παρέμβαση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ στη σύγκρουση, εκφράζει την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, σε σημείο που να τις μεταφέρει στο στρατιωτικό πεδίο, μετατρέποντας αυτή τη σύγκρουση σε πόλεμο ενδοϊμπεριαλιστικού χαρακτήρα.
Αν και το πεδίο της στρατιωτικής μάχης επικεντρώνεται στην Ευρώπη, οι συνέπειές της είναι παγκόσμιες, με οικονομικές, εμπορικές, πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Αυτές καθαυτές οι επιπτώσεις της πολεμικής σύγκρουσης, σε συνδυασμό με τις κυρώσεις που υιοθέτησε το μπλοκ ΗΠΑ-Ε.Ε. κατά της Ρωσίας και την αντίδραση της τελευταίας σ’ αυτές, οδήγησαν στην επιδείνωση ορισμένων φαινομένων που ήταν ήδη σε εξέλιξη, καθώς και στην εμφάνιση άλλων προβλημάτων – όπως η αύξηση των επιπέδων του πληθωρισμού, η επιδείνωση της ενεργειακής κρίσης, ο κίνδυνος λιμού σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη και η μείωση του διεθνούς εμπορίου. Το πιο ανησυχητικό φαινόμενο έχει να κάνει με την επιβράδυνση της ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας, σε σημείο που να διατυπώνονται προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο μιας νέας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού.
Η λαχτάρα για αλλαγή είναι παρούσα μεταξύ των λαών της περιοχής μας, και συνοδεύεται από αγώνες στους οποίους οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι γυναίκες και οι αυτόχθονες πληθυσμοί διαδραματίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο
Ιδιαίτερα στην Ευρώπη, ο πολεμικός πυρετός έχει οδηγήσει κυβερνήσεις διαφόρων αποχρώσεων (νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές, φασιστικές) να αυξήσουν τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς, και να ενισχύσουν τον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ και τον αριθμό του στρατιωτικού προσωπικού του. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι και οι λαοί πληρώνουν υψηλότερες τιμές για δημόσιες υπηρεσίες όπως η ενέργεια, τα καύσιμα και τα τρόφιμα, και συνεχίζουν να χάνουν τις θέσεις εργασίας τους σε τομείς όπου οι επιπτώσεις του πολέμου είναι μεγαλύτερες. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι πόλεμοι είναι μια μεγάλη επιχείρηση για τα μονοπώλια και ότι οι λαοί είναι τα κύρια θύματα αυτών των συγκρούσεων, στις οποίες προβάλλονται τα συμφέροντα των ιδιοκτητών του μεγάλου κεφαλαίου.
Επιπλέον, οι επιπτώσεις στις συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων και των λαών είναι παγκόσμιες. Τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την οικονομική κρίση του καπιταλισμού το 2020 και από την πανδημία του Covid-19 όχι μόνο δεν έχουν ξεπεραστεί, αλλά, στην παρούσα συγκυρία, επιδεινώνονται. Η Λατινική Αμερική είναι μία από τις περιοχές του πλανήτη στις οποίες προβλέπονται τα χαμηλότερα επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που αυτό έχει για τις συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων και των ανθρώπων. Η Λατινική Αμερική είναι μια ήπειρος στην οποία καταγράφονται επίσης τα υψηλότερα επίπεδα αύξησης της φτώχειας και της ακραίας φτώχειας.
Αυτό εξηγεί την άνοδο του αγώνα των μαζών, οι οποίες βγαίνουν στους δρόμους για να αναγκάσουν τις κυβερνήσεις να δώσουν θετική απάντηση στις επείγουσες υλικές τους ανάγκες, αλλά και για να αγωνιστούν για πολιτικά δικαιώματα, για κοινωνικούς μετασχηματισμούς, για την υπεράσπιση του νερού και του περιβάλλοντος. Η λαχτάρα για αλλαγή είναι παρούσα μεταξύ των λαών της περιοχής μας, και συνοδεύεται από αγώνες στους οποίους οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι γυναίκες και οι αυτόχθονες πληθυσμοί διαδραματίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Πρόκειται για ενέργειες που εκδηλώθηκαν ήδη πριν τον πόλεμο, και τώρα προϊδεάζουν για υψηλότερα επίπεδα κοινωνικής σύγκρουσης.
Ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο οξύνονται οι αντιθέσεις μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, μεταξύ εργαζομένων και καπιταλιστών, μεταξύ λαών και ιμπεριαλισμού, αλλά και μεταξύ μονοπωλίων και μεταξύ ιμπεριαλιστικών κρατών.
Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις δεν είναι παρούσες μόνο στην Ουκρανία. Είναι ποικίλες, υπάρχουν ακόμη και στο εσωτερικό εκείνων που τώρα ενεργούν ως σύμμαχοι για να αντιμετωπίσουν αυτόν που θεωρούν κοινό εχθρό τους. Η προσοχή επικεντρώνεται τώρα στον αγώνα μεταξύ του μπλοκ ΗΠΑ-Ε.Ε. και της Ρωσίας, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η αντίθεση μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη, των ΗΠΑ και της Κίνας, δίνει τον τόνο στην παγκόσμια οικονομική και πολιτική σκηνή. Τώρα γινόμαστε μάρτυρες ενός ακόμη επεισοδίου αυτής της αντιπαράθεσης, που προκλήθηκε από την επίσκεψη ιμπεριαλιστικών αντιπροσωπειών των ΗΠΑ στην Ταϊβάν.
Υπό αυτές τις συνθήκες, επαναλαμβάνουμε την καταδίκη της εισβολής στην Ουκρανία και του ιμπεριαλιστικού πολέμου, και υψώνουμε τα λάβαρα της ειρήνης. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργάτες, τη νεολαία και τον ουκρανικό λαό, που είναι τα κύρια θύματα αυτής της αντιπαράθεσης. Όσο υπάρχει το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα ο κίνδυνος πολέμου θα είναι παρών, και μπορεί να πάρει ακόμη και τη μορφή ενός παγκόσμιου πολέμου. Επομένως, ο αγώνας για την ειρήνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα κατά του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και με την πάλη για τον θρίαμβο της κοινωνικής επανάστασης και του σοσιαλισμού. Απαιτούμε τη διάλυση του ΝΑΤΟ και όλων των στρατιωτικών μπλοκ, την καταστροφή των πυρηνικών όπλων και των μηχανισμών που προορίζονται για τη δημιουργία αυτών των όπλων. Καταδικάζουμε την κούρσα των εξοπλισμών και ζητάμε τη διάθεση των πόρων αυτών για την εκπαίδευση, την υγεία και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Καλούμε στο δυνάμωμα της ενότητας και της οργάνωσης των εργαζομένων και των λαών για να αντιμετωπίσουν τους ιδιοκτήτες του κεφαλαίου, και μοχθούμε ώστε αυτή η ενότητα να είναι αντιιμπεριαλιστική και αντιφασιστική, και να εκφράζει τον διεθνιστικό χαρακτήρα του αγώνα.
Από αυτή την Αμερική, όπου οι λαοί αγωνίζονται για τη χειραφέτησή τους, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους λαούς του κόσμου που παλεύουν για εργασία, για ζωή, για ελευθερία. Μας ενώνουν τα ίδια ιδανικά. Ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο, και επίσης ότι έχουμε δύναμη.
* Υπογράφουν πολιτικές οργανώσεις, όπως το Επαναστατικό Κ.Κ. Αργεντινής, το Επαναστατικό Κ.Κ. Βραζιλίας, το Λαϊκό Επαναστατικό Μέτωπο Μεξικού, το Λαϊκό Δημοκρατικό Μπλοκ Περού, το Λαϊκό Μέτωπο Εκουαδόρ, το Μαρξιστικό Λενινιστικό Κ.Κ. Εκουαδόρ, το Κ.Κ. Εργασίας Δομινικανής Δημοκρατίας κ.ά. Υπογράφουν επίσης κοινωνικές-συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως η Ένωση Εκπαιδευτικών Μεξικού, η Γενική Ένωση Εργατών Μεξικού, η Αγροτική Συνομοσπονδία Μεξικού, η Ένωση Σπουδάζουσας Νεολαίας Περού, η Ομοσπονδία Μαθητών Εκουαδόρ, η Ομοσπονδία Φοιτητών Εκουαδόρ, η Γενική Ένωση Εργαζομένων Εκουαδόρ, η Εθνική Ένωση Εκπαιδευτικών Εκουαδόρ κ.ά.
