Την πρώτη πραγματική εμπλοκή στις πολεμικές συγκρούσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, είχε η φρεγάτα «Ύδρα», που συμμετέχει στην ευρωπαϊκή επιχείρηση «Ασπίδες». Σύμφωνα με το «πολεμικό ανακοινωθέν» του στρατηγείου της επιχείρησης στην Λάρισα, κατά τις πρωινές ώρες της Τετάρτης 13 Μαρτίου, πυροβόλο της φρεγάτας «Ύδρα» έβαλε «εναντίον δύο Μη Επανδρωμένων Εναέριων Οχημάτων (UAV), που αποτελούσαν άμεση απειλή για την ελευθερία της ναυσιπλοΐας», στην «περιοχή ευθύνης» της στον κόλπο του Άντεν.
Σε μια κρίσιμη καμπή του πολέμου στην Μέση Ανατολή, και ενώ το σιωνιστικό καθεστώς συνεχίζει την γενοκτονική επίθεσή του στη Γάζα, η ενεργοποίηση των δυνάμεων της Υεμένης στο πλευρό της παλαιστινιακής αντίστασης διεθνοποιεί τις συνέπειες του πολέμου, με τα εμπόδια που βάζει στο παγκόσμιο εμπόριο. Η Δύση σπεύδει στο όνομα της ελεύθερης ναυσιπλοΐας να επιτεθεί στους Χούθι, βάζοντας πλάτη στην πολεμική μηχανή του Ισραήλ. Και όμως ο μόνος δρόμος που μπορεί να φέρει πραγματική σταθερότητα στην περιοχή είναι η κατάπαυση του πυρός και η αρχή της διαδικασίας αναγνώρισης ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Η ελληνική κυβέρνηση παίρνει θέση στην πολεμική εκστρατεία της Δύσης, παρόλο που οι Χούθι, δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι στοχεύουν πλοία του Ισραήλ, των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας. Με την επιλογή εμπλοκής, η κυβέρνηση καθιστά κάθε ελληνικό πλοίο που κινείται στην περιοχή στόχο, αυξάνοντας τις πιθανότητες κάποιου «ατυχήματος» που πιθανά να έχει και ανθρώπινες απώλειες. Παίζουν με τις ζωές των ναυτών, αλλά και του πληρώματος της φρεγάτας «Ύδρα» –με την Ελλάδα να αποτελεί εκ των πραγμάτων τον αδύναμο κρίκο εκ των χωρών της επιχείρησης–, για να εξυπηρετήσουν τις γεωπολιτικές επιδιώξεις του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Τα παραπάνω δεν αποτελούν κινδυνολογία και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε πριν να είναι αργά.
Βαθύτερα στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δένει με τις επιλογές της τη χώρα στο ΝΑΤΟϊκό άρμα, λειτουργώντας όλο και συχνότερα σαν λαγός των ζμερικανοΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών (βλ. Ουκρανία). Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας υποστηρίζουν δύο ανοιχτά πολεμικά μέτωπα, είτε άμεσα όπως με την φρεγάτα «Ύδρα» στην Ερυθρά Θάλασσα, είτε έμμεσα με την παραχώρηση πολεμικού εξοπλισμού και εγκαταστάσεων (Αλεξανδρούπολη, Λάρισα κ.ο.κ.) για τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ στην Ουκρανία.
Παράλληλα, έχει ξεκινήσει η ιδεολογική προετοιμασία στο εσωτερικό της χώρας. Μετά τα «είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία» και τα «στη σωστή πλευρά της ιστορίας», έχουμε τώρα την επίσκεψη αστραπή του ΥΠΑΜ, Ν. Δένδια, στη, σε αποστολή «άμυνας υπερ τρίτου», φρεγάτα Ύδρα αλλά και την επίσκεψη του Κ .Μητσοτάκη στην Οδησσό. Η κοινωνία πρέπει να «νοιώσει» ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Προς θεού, όχι με αυτούς που πραγματικά επιβουλεύονται την κυριαρχία και την ασφάλεια της χώρας μας, αυτοί είναι και επίσημα «φίλοι» και «καλοί γείτονες». Αυτοί μπορούν για χρόνια να πετούν τα UAV τους παραβιάζοντας τον εναέριο χώρο μας και να μην αντιδρά κανείς, πόσο μάλιστα να βάλει εναντίον τους. Αντί να καλλιεργείτε το φρόνημα του ελληνικού λαού, για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας του σε μια ταραγμένη περίοδο, οι ελίτ προσπαθούν να εμπεδωθεί η εθελοδουλία, παραδίδοντας γη και ύδωρ στους συμμάχους-προστάτες ΝΑΤΟ-ΗΠΑ.
Προσπαθούν μάλιστα να μας πείσουν ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας η εμπλοκή της στα πολεμικά μέτωπα. Πως η αποστολή της φρεγάτα «Ύδρα» μακριά από τις ελληνικές θάλασσες αποτελεί την αναγκαία προβολή περιφερειακής ισχύος μιας ναυτικής δύναμης, σε αντιπαραβολή με τη «Γαλάζια Πατρίδα» του Ερντογάν, όπως επαναλαμβάνουν διάφοροι «ειδικοί» διαβάζοντας λάθος τη γεωπολιτική και τα διδάγματα της ιστορίας. Πως η συμμετοχή στις ΝΑΤΟϊκες επιχειρήσεις είναι ένα μεγάλο σχολείο για τους Έλληνες επιτελείς και το προσωπικό, στην κατεύθυνση εκσυγχρονισμού (βλ. ΝΑΤΟποίησης) των ενόπλων δυνάμεων, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος ο Υπ. Άμυνας. Στην πράξη, οι ένοπλες δυνάμεις μετατρέπονται και επίσημα σε προσάρτημα της στρατηγικής του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή, αποδυναμώνοντας τον αυτόνομο ρόλο τους και υπονομεύοντας την αποτρεπτική ισχύ τους.
Ανάγκη εγρήγορσης της κοινωνίας
Η παραπάνω συνθήκη αποτελεί αιτία συναγερμού για την Ελληνική Κοινωνία. Η εποχή μας μυρίζει μπαρούτι, και η ευρύτερη περιοχή μας έχει σωρεύσει πολλή καύσιμη ύλη. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι ελληνικές ελίτ, επιλέγουν να δηλώσουν «ιδού ο στρατός σας», στο ΝΑΤΟ. Είναι τόσο χυδαία η εθελοδουλία των κυβερνόντων, που προκαλεί την αντίδραση ακόμη και μερίδων του κρατικού μηχανισμού, συνήθως των άμεσα εμπλεκόμενων (στρατός, ναυτικό, διπλωματικό σώμα), που εκφράζεται όλο και συχνότερα ως δυσφορία ή παραίτηση, ενώ μένει να δούμε το βάθος και τα όρια αυτών των τάσεων, με δεδομένη την κυριαρχία των ΝΑΤΟϊκών δικτύων εντός της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να μπει ένα φρένο πριν είναι αργά. Το αίτημα «Να επιστρέψει η φρεγάτα “Ύδρα”», να σταματήσει η εν λευκώ παραχώρηση των βάσεων στις ΗΠΑ για πολεμικούς σκοπούς, να διατηρήσει η Ελλάδα το δικαίωμα μιας πιο ουδέτερης και βασισμένης στα εθνικά συμφέροντά της στάσης, είναι επείγοντα και αναγκαία βήματα για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της συλλογικής μας ασφάλειας.
