Το νέο πολίτευμα του Νεπάλ δεν κατάφερε να ευδοκιμήσει, παρ’ όλο που ξεκίνησε εντυπωσιακά με την πρωτιά του μαοϊκού κομμουνιστικού κόμματος στις εκλογές και το σχηματισμό κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον πρόεδρο του κόμματος Πρατσάντα. Η άρνηση του αρχηγού του στρατού που υπηρετούσε στον βασιλικό στρατό να παραιτηθεί, οδήγησε τους μαοϊκούς στην αντιπολίτευση, με συνέπεια η πολιτική κατάσταση στη χώρα να παραμένει εξαιρετικά ασταθής.

Έτσι, ούτε η συμφωνημένη ενσωμάτωση του επαναστατικού στρατού σε ένα ενιαίο στράτευμα επιτεύχθηκε, ούτε το νέο Σύνταγμα της χώρας ψηφίστηκε. Η διελκυστίνδα μεταξύ των κομμάτων απογοήτευσε πολλούς Νεπαλέζους που πάλεψαν και πίστεψαν στο νέο ξεκίνημα και προκάλεσε φθορά μέσα και στις δυνάμεις που μπήκαν φρέσκες και δυναμικές στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Βέβαια, η αστάθεια και η φθορά εξυπηρετούν κάλλιστα τα σχέδια της ινδικής άρχουσας τάξης που επιδιώκει να διατηρήσει την κηδεμονία της στο Νεπάλ και την εσωτερική αντίδραση που θέλει πάση θυσία να αποτρέψει την ανεξαρτησία και τη σοσιαλιστικοποίηση της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό, ότι, μόλις προχτές, ο πρώην αρχηγός του στρατού, εκλεκτός του πρώην βασιλιά, των Αμερικανών και των Ινδών, ανακοίνωσε ότι ιδρύει δικό του κόμμα.
Όμως, καθώς πλησιάζει άκαρπα η λήξη της παράτασης που είχε αποφασίσει η Συντακτική Βουλή για τη σύνταξη του νέου Συντάγματος, ένα φως ανατέλλει στον κοντινό ορίζοντα. Τα δύο μεγάλα κόμματα, το επαναστατικό μαοϊκό και το συντηρητικό ΚΚΝ (ενωμένο μαρξιστικό-λενινιστικό) αποφάσισαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού για να βγάλουν την πολιτική από το φθοροποιό αδιέξοδο.
Εκτός απροόπτου, μέσα στην επόμενη βδομάδα, θα έχουν γίνει γνωστοί όλοι οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης.

Στ. Ελλ.
Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!