Του Κοστάντσο Πρέβε*
Από την πλευρά της μητέρας μου κατάγομαι από την Κωνσταντινούπολη, από μια οικογένεια ελληνόφωνων Αρμενίων και Ιταλών, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην Ιταλία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό για μένα, σήμαινε μια εξαρχής ιδιαίτερη επαφή με τον ελληνισμό. Σπούδασα αρχαιολογία και με μια υποτροφία του Γαλλικού Ινστιτούτου ήρθα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’60. Έμεινα για ενάμιση χρόνο, την περίοδο των Ιουλιανών. Τότε, όντας ήδη αριστερός απέκτησα σχέσεις με την ελληνική Αριστερά, όπως με τον ιστορικό Νίκο Ψυρούκη. Τότε, έμαθα καλά και τα ελληνικά. Έκτοτε, έχω επισκεφτεί τη χώρα πολλές φορές και αρκετά βιβλία μου εκδόθηκαν στα ελληνικά. Έχω μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα, δεν θεωρώ τον εαυτό μου ξένο, αλλά νιώθω τον εαυτό μου μέσα στον ελληνικό λαό και τον ελληνικό πολιτισμό.
Το βιβλίο μου Κριτική ιστορία του μαρξισμού, που τώρα εκδόθηκε στην Ελλάδα, είναι μια γενική ιστορία του μαρξισμού, ένας απολογισμός και μια κριτική άποψη. Το έγραψα για να αρχίσει μια δημόσια συζήτηση, να βοηθήσω τον κόσμο να σκεφτεί πάνω σε ορισμένα ζητήματα της ιστορίας του μαρξισμού. Ελπίζω ότι θα ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση, αν και δεν είναι ίσως η κατάλληλη στιγμή στην Ελλάδα. Για την Ελλάδα τώρα είναι η στιγμή της πάλης εναντίον όλων αυτών των μέτρων.
Γενικά, στην Ιταλία ο κόσμος δεν γνωρίζει καλά την Ελλάδα. Κυριαρχεί μια τουριστική άποψη για την Ελλάδα, νησιά, ήλιος, κ.λπ. Πολλοί λίγοι είναι όσοι έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και γνώση των πραγμάτων. Γενικά, υπάρχουν τρεις διαφορετικές απόψεις. Η πρώτη άποψη, είναι η ταξική. Ότι η Ελλάδα είναι θύμα της καπιταλιστικής παραγωγής, είναι θύμα των κερδοσκόπων, είναι θύμα των τραπεζών και πειραματόζωο για μέτρα που θα παρθούν σε όλη την Ευρώπη. Αυτή είναι, ας πούμε, η ταξική άποψη, την οποία συμμερίζομαι. Αλλά, είναι μια άποψη μειοψηφική. Υπάρχει μια δεύτερη άποψη, που εκφράζει π.χ. ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης σε συνεντεύξεις του σε ιταλικές εφημερίδες, ότι η Ελλάδα μέχρι τη δεκαετία του ’80 ζούσε με αξιοπρέπεια στη φτώχεια της και ότι εδώ και τριάντα χρόνια άρχισε μια κατανάλωση που υπερβαίνει τις δυνατότητες της χώρας και έτσι φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση. Υπάρχει και μια τρίτη άποψη, αυτή των ΜΜΕ ότι είναι φταίξιμο των κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, που είναι διεφθαρμένα, ότι υπάρχει μια γενική διαφθορά στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί λίγοι αντιλαμβάνονται τον πυρήνα του προβλήματος, ότι η Ελλάδα είναι θύμα του καπιταλισμού και ότι για να μπορέσει να επιζήσει ο καπιταλισμός πρέπει να πεθάνει η ανθρωπότητα.
Στην Ελλάδα, η Αριστερά είναι διαιρεμένη. Υπάρχουν οι δυνάμεις που είναι υπέρ της Ευρώπης και αυτές που είναι ενάντια. Δεν θα ήθελα να υποδείξω στους έλληνες συντρόφους τι πρέπει να κάνουν. Αυτό είναι δική τους υπόθεση. Εγώ, ως φίλος της Ελλάδας και ελληνιστής μπορώ μόνο να παρακολουθώ σε βάθος τις εξελίξεις. Αν ήμουν Έλληνας θα συνέχιζα λίγο-πολύ τη γραμμή που έχει η εφημερίδα Δρόμος. Πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές είναι μια καλή, ενωτική γραμμή.
* Ο Κοστάντσο Πρέβε είναι συγγραφέας – φιλόσοφος.
