Με όχημα την ποίηση: Όσκαρ Μιλόζ (1877-1939)
Και πριν απ’ όλα
Και πριν απ’ όλα το Αύριο πού βρίσκομαι ας μη μάθει –
Μαύρισε, μαύρισε το χώμα μες στα δάση –
Είν’ η φωνή...
Με όχημα την ποίηση: Πιερ Ζαν Ζουβ (1887-1976)
ΕΥΓΕΝΙΚΙΑ ΠΕΡΗΦΑΝΗ μελαγχολία
Ύψος χαμόγελο και λευτεριά
Επί τέλους σας βρίσκω στην όχθη της καρδιάς μου
Ένα βράδυ όπου η θάλασσα εισχωρεί
Βαθιά στις χώρες των βουνών
Ένα βράδυ...
Με όχημα την ποίηση: Νίκολας Γκιγιέν (1902-1989)
Ερχομός
Εδώ είμαστε!
Οι λέξεις μας έρχονται υγρές από τα δάση,
κι ένας ήλιος δραστήριος
γλυκοχαράζει μες από τις φλέβες μας. Η παλάμη μας γερά
το κουπί κρατεί! Στο βάθος του...
Με όχημα την ποίηση: Πωλ Ελυάρ (1895-1952)
ΣΟΥ ΤΟ’ΠΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Σου τό’πα για το δέντρο το θαλασσινό
Για κάθε κύμα και για τα πουλιά μέσα στα φύλλα
Για του ρόχθου τα βότσαλα
Τα...
Με όχημα την ποίηση: Τζουζέπε Ουνγκαρέτι (1888-1970)
Το θαμμένο λιμάνι
Φτάνει μόλις εκεί
μια στιγμούλα ν ’αγγίξει
ο ποιητής
Ύστερα μες στο φως ξαναγυρνάει
με τα τραγούδια του
που τα σκορπάει Από μια τέτοια ποίηση δεν
μου απομένει πάρεξ
ένα...
Με όχημα την ποίηση: Σεσάρ Βελιάχο (1893-1938)
Ισπανία, πάρε από μένα αυτό το ποτήρι
Παιδιά του κόσμου,
αν πέσει η Ισπανία – λέω, ειν’ ένας λόγος –
αν πέσει
από τον ουρανό, ας της σαμπανιάρουν
το...
Με όχημα την ποίηση: Άνταμ Ζαγκαγιέφσκι (1945-2021)
Αυτοπροσωπογραφία
Ανάμεσα στον υπολογιστή ένα μολύβι και μια γραφομηχανή
περνάει η μισή μου μέρα. Μια μέρα θα έχει περάσει μισός αιώνας.
Ζω σε παράξενες πόλεις και μερικές...
Με όχημα την ποίηση: Σεσάρ Βαλιέχο (1893-1938)
Συνήθιζε να γράφει με το μεγάλο δείχτη του
Συνήθιζε να γράφει με το μεγάλο δείχτη του στον αέρα:
«Ζήτο η σηντρόφη! Πέδρο Ρόχας»,
απ’ τη Μιράντα του...
Με όχημα την ποίηση: Οκτάβιο Πας (1914-1998)
Ύμνος ανάμεσα σε ερείπια
Αυτοστεφανωμένη η μέρα απλώνει τις φτερούγες της
κίτρινη αψηλή κραυγή,
πίδακας ζεστός στο κέντρο ενός ουρανού
αμερόληπτου και καλοσυνάτου!
Τα ορατά ειν’ ωραία σ’ αυτή...
Με όχημα την ποίηση: Τάκης Παπατσώνης (1895 – 1976)
Η Εθνεγερσία
Δεν πρόκειται για τη Δόξα,
αυτή οπωσδήποτε έχει καταμερισθεί.
δεν πρόκειται ούτε για τη Μέρα,
γιατί συχνά κι’ αυτή αμφισβητείται.
δεν πρόκειται για τον τόπο,
γιατί πολλοί τόποι...
