Mε όχημα την ποίηση: Νίκος Καρούζος (1926-1990)
Ορυκτός ουρανός
Ακούω ένα χτίσιμο στο στήθος. Με τρομάζει.
Τι ωραίο θα ’τανε
με μια ένεση
να κυκλοφορούσε στο αίμα μου
η επόμενη χιλιετία!
Τούτος ο κόσμος μοιάζει με σκάλα.
Κάθε...
Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Θέμελης (1900 – 1976)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Μαθητεία Μαθαίνεται η Αγάπη,
Μαθαίνεται από μέσα, αποστηθίζεται. Όπως η θλίψη, όπως η έκσταση. Τ’ άφωνα ψάρια δεν πηγαίνουν
Σχολείο να μάθουν τη σιωπή,
Την εκθαμβωτική θαλάσσια αγάπη
Μες...
Με όχημα την ποίηση – Πωλ Ελυάρ
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Πωλ Ελυάρ (1895-1952) Για να μπορέσει ο έρωτάς μου Για να μπορέσει ο έρωτάς μου
Κάθε κρυφό του πόθο να εικονίσει
Τα χείλη σου έβαλε...
Με όχημα την ποίηση: Ζακ Πρεβέρ (1900-1977)
Μπάρμπαρα
Θυμήσου Μπάρμπαρα
Έβρεχε αδιάκοπα στη Βρέστη κείνη τη μέρα
Και συ βάδιζες γελαστή
Κατάκοπη, μαγεμένη γεμάτη ιδρώτα
Μέσα στη βροχή
Θυμήσου Μπάρμπαρα Έβρεχε αδιάκοπα στη Βρέστη. …….. Μη ξεχνάς
Κάποιος σε μια ξώπορτα...
Mε όχημα την ποίηση: ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ (1885-1972)
Κάντο Ι
Και τότε κατηφορίσαμε στο καράβι,
Κυλήσαμε την καρένα στη θάλασσα του Θεού,
Σηκώσαμε τ’άλμπουρο και το πανί στο μελανό τούτο καράβι,
Και το φορτώσαμε μ’αρνιά, φορτώσαμε...
Mε όχημα την ποίηση: Κώστας Μόντης (1914-2004)
Άθεος (Προ επικείμενου τέλους)
Έχει γούστο να υπάρχει!
Λειτουργία
Τι αμίμητα που Του αναφέρουμε παραδείγματα
μήπως και δεν καταλάβει καλά.
Να έτσι όπως έκανες στην περίπτωση του Τάδε, Κύριε,
να...
Με όχημα την ποίηση: Έζρα Πάουντ (1885-1972)
Εντολή
Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχό, τον στερημένο,
τον νευρωτικό, σ’ όποιον σκλαβώθηκε συνθηκολογώντας,
πείτε τους πως τους τυράννους τους καταφρονώ.
Να πάτε σαν γιγάντιο κύμα δροσερού νερού,
πείτε...
Ίαν Κέρτις (1956-1980)
Κρίση
Μπορώ να πω: ή τώρα ή ποτέ!
Εάν κάνουμε κάτι τώρα θα είναι για τώρα και για πάντοτε
η στιγμή πλησιάζει, η στιγμή της αλήθειας
αλλά τι...
Με όχημα την ποίηση: Πάτρικ Καβανα (1904-1967)
Στίχοι που έγραψα καθισμένος πλάιστο μεγάλο κανάλι του Δουβλίνου
Ω μνημονεύσετέ με όπου υπάρχει νερό,
Κατά προτίμηση νερό του καναλιού, τόσο ήρεμα
Πρασινωπό στου καλοκαιριού το φυλλοκάρδι....
Με όχημα την ποίηση: Μιχάλης Κατσαρός (1919-1998)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Μεσολόγγι Το αίμα τρέχει.
Το αίμα θυμώνει.
Ανασηκώνει με αφρούς κάποια μορφή ψαρά
άγρια μορφή
γλυκιά μορφή
με μια φωνή νικήτρα. Και φώναξε: - Εμπρός! Στη ντάπια σας ψαράδες
το Μεσολόγγι...
