πολιτική

Η αλλαγή ισορροπιών στην περιοχή και η εθελόδουλη στάση της κυβέρνησης.

Τι αποφάσισε η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή.

Η προηγούμενη κατάσταση και η αναζήτηση μιας άλλης προοπτικής. Του Βαλάντη Στεργίου.

Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για μια άλλη κοινωνία. Του Σωκράτη Μαντζουράνη.

Πώς η "συμμαχία της αντίδρασης" καταργεί τη δημοκρατία. Του Χρήστου Καπάταη.

«Φυσάει κόντρα σε ΑΕΙ-ΤΕΙ - Αυτός ο νόμος θα ανατραπεί» ήταν το σύνθημα που φωνάζανε χιλιάδες φοιτητές την περασμένη Πέμπτη στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενάντια στο νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση της υπουργού Παιδείας, Άννας Διαμαντοπούλου. Όπως κάθε βδομάδα, οι φοιτητές έδωσαν ραντεβού στο δρόμο μαζί με τους πανεπιστημιακούς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς δείχνοντας ότι αυτό είναι... μόνο η αρχή.

Της Τασίας Λιόντου. Πρώτη Σεπτέμβρη και ξεκινάω για το σχολείο που φέτος θα διδάξω, σε ένα εσπερινό γυμνάσιο κάπου στα δυτικά, με σκέψεις συνηθισμένες: πώς θα πλησιάσω αυτά τα παιδιά που το πρωί δουλεύουν και το βράδυ έρχονται σχολείο, πρέπει να τους κάνω να αγαπήσουν την ποίηση, δεν θα δώσω βαρύτητα στη γραμματική, μπλα-μπλα. Μπαίνω στο γραφείο των καθηγητών, σε ένα χώρο που βρόμαγε εγκατάλειψη, σε ένα σκουπιδότοπο καλυμμένο από δέκα -και βάλε- πόντους σκόνη. Πριν προλάβω να μιλήσω ακούω μία συνάδελφο να ρωτάει φρικαρισμένη γιατί ο χώρος είναι έτσι. Η απάντηση, από τον νεοδιορισθέντα διευθυντή, ήταν άμεση: δεν έχουμε καθαρίστρια και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος έχει εξαφανιστεί. Άρχισαν τα όργανα σκέφτηκα, αλλά δεν πειράζει… καλή καρδιά.