Μια αυθεντική πρωτοβουλία κοινωνικών αγωνιστών διεκδικεί την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Το Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς ξεκίνησε σαν εγχείρημα στις αρχές του έτους, με αφορμή τη δημοσιοποίηση του «Καλλικράτη» και το ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργούσε σε συνδυασμό με το Mνημόνιο. Συγκροτήθηκε από πολίτες ανένταχτους αλλά και ενταγμένους, από ένα μεγάλο φάσμα πολιτικών χώρων, που έδωσαν το «παρών» στα σημαντικά περιβαλλοντικά και κοινωνικά κινήματα που δόθηκαν τα τελευταία χρόνια σε κάθε άκρη της Στερεάς. Κινήματα με μεγάλη απήχηση, που έδωσαν μάχες και σημείωσαν νίκες απέναντι σε μεγάλα επιχειρηματικά οικονομικά συμφέροντα, όπως στην ακύρωση των ρυπογόνων μονάδων λιθάνθρακα στην Αντίκυρα, το Μαντούδι, τη Λάρυμνα και το Αλιβέρι, την αναστολή της επικίνδυνης καύσης των αποβλήτων στη Θήβα, τους αγώνες κατά της καρκινογόνου βιομηχανικής ρύπανσης στον Ασωπό και τη Μεσσαπία, για τη διάσωση της Γκιόνας, της Οίτης, του Ελικώνα από ανεξέλεγκτες εξορύξεις και ενεργειακές εγκαταστάσεις, την ανάδειξη των προβλημάτων του Μαλιακού, του Κορινθιακού και του Ευβοϊκού, στο κίνημα κατά των ληστρικών διοδίων, τις αντιστάσεις κατά των απολύσεων, την προστασία των ευάλωτων ομάδων, την υπεράσπιση των αγώνων των αγροτών και των εργαζομένων.
Η διαδικασία που υιοθετήθηκε ήταν η οριζόντια επικοινωνία και η λήψη αποφάσεων σε ανοιχτές συνελεύσεις με την ισότιμη συμμετοχή όλων, σεβασμό των διαφορετικών απόψεων και διάθεση συνεργασίας και ενότητας. Η αρμονική αυτή συνεργασία αποτυπώθηκε και στις διαδικασίες της ανοιχτής επιλογής όλων των υποψηφίων. Στη θέση της υποψήφιας περιφερειάρχη επιλέχθηκε μια γυναίκα, η Δέσποινα Σπανούδη, που πρωτοστάτησε σε πολλές τοπικές κοινωνικές πρωτοβουλίες για ζητήματα περιβάλλοντος, βιομηχανικής ρύπανσης, ενεργειακών δραστηριοτήτων και υπεράσπισης των κοινωνικών δικαιωμάτων στην περιοχή της Στερεάς και όχι μόνο. Ταυτόχρονα, όντας ανένταχτη, συμμετείχε από την αρχή ενεργά στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο στη Βοιωτία -που ήρθε πρώτη σε σταυρούς προτίμησης στις βουλευτικές του 2009- όσο και πανελλαδικά, στη θεματική περιβάλλοντος και στις συνδιασκέψεις. Το 2009, συμμετείχε επίσης στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και, μάλιστα, ο Α. Τσίπρας έκανε ειδική αναφορά κατά την παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου: «Στην έκτη θέση είναι μία πολύ σημαντική εκπρόσωπος του οικολογικού χώρου. Όχι απ’ αυτούς που παρουσιάζονται ως μαϊντανοί ή ως πασπαρτού ή ως γαρνίρισμα στα πιάτα που μας σερβίρουν, αλλά μια εκπρόσωπος που είχε ενεργό συμμετοχή σ’ ένα από τα σημαντικότερα κινήματα για το περιβάλλον που είδαμε τα τελευταία χρόνια, που ήταν το κίνημα για την προστασία του Ασωπού. Και, βεβαίως, το κίνημα που νίκησε, το κίνημα των Πολιτών κατά του Λιθάνθρακα. Διότι πετυχαίνουμε και σημαντικές νίκες, όταν αγωνιζόμαστε κι όταν αγωνιζόμαστε συλλογικά. Και μία από τις μεγαλύτερες νίκες που έχουμε ήταν η νίκη που ανέτρεψε τα σχέδια της κυβέρνησης για δημιουργία εγκαταστάσεων λιθάνθρακα σε όλη τη χώρα. Πρόκειται, λοιπόν, για τη Δέσποινα Σπανούδη, η οποία μας κάνει την τιμή να είναι στην έκτη θέση του ψηφοδελτίου μας».
Με όλα τα παραπάνω και με τα μέλη του ΣΥΝ, που έχουν ενεργό παρουσία στις τοπικές κινήσεις και στην αυτοδιοίκηση να συμμετέχουν από την αρχή στο Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς, είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι ο ΣΥΝ μεθόδευσε και, τελικά, επέλεξε μια ξεχωριστή κομματική κάθοδο στις περιφερειακές εκλογές. Eπέμεναν αδικαιολόγητα ακόμη και όταν το στέλεχος του ΣΥΝ που είχαν αρχικά ανακοινώσει με πρωτοσέλιδο στην Αυγή (Βαγγέλης Αποστόλου) απέσυρε την υποψηφιότητά του Η ξεχωριστή κάθοδος επιχειρήθηκε να αιτιολογηθεί εφευρίσκοντας διαφοροποιήσεις εκ των υστέρων και απευθύνοντας, μέσω των ΜΜΕ, ανοιχτή επιστολή και πρόσκληση διαπραγμάτευσης για κοινή κάθοδο, μία μέρα μετά την ανακοίνωση της υποστήριξης του ΣΥΝ σε κομματικό του μέλος (!).
Παρ’ όλα αυτά, το Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς συνεχίζει με τη σημαντική συμμετοχή μελών του ΣΥΝ, αλλά και την υποστήριξη από πολίτες που συμμετέχουν στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ στη Στερεά, σε οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ανένταχτους των σχημάτων αυτών, μέλη της Δημοκρατικής Αριστεράς και των Οικολόγων Πράσινων, πολίτες που γυρίζουν την πλάτη στα δύο μεγάλα κόμματα και ανένταχτους ενεργούς πολίτες, που δίνουν τις καθημερινές και ουσιαστικά πολιτικές μάχες στις τοπικές κοινωνίες. Είναι ίσως η μοναδική «από τα κάτω» πρωτοβουλία που συμμετέχει στις περιφερειακές εκλογές, φιλοδοξώντας να συσπειρώσει δυνάμεις και να αποτελέσει ένα μοχλό υποστήριξης των κοινωνικών κινημάτων και σαν τέτοια αποτελεί μια σημαντική ελπίδα για το μέλλον.
