Οι προεκλογικές δεσμεύσεις οι όψιμες υπαναχωρήσεις… ΤΑΠεινώνουν για ακόμα μια φορά την τοπική κοινωνία
Του Αθανάσιου Μπόικου
Οι κύριοι Τσίπρας και Σκουρλέτης εγκαινίασαν στις 17/5/16 την έναρξη εργασιών κατασκευής του αγωγού ΤΑΡ (Trans Adriatic Pipeline) στη Θεσσαλονίκη. Αγωνιούν και καίγονται να παρουσιάσουν μια μεγάλη επενδυτική επιτυχία, η οποία δεν είναι δική τους, αφού υπογράφηκε και δρομολογήθηκε από την προηγούμενη μνημονιακή συγκυβέρνηση (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ).
Από αυτή την άποψη, θα ήταν πολύ πιο δίκαιο να εγκαινιαστεί το έργο από τους Σαμαρά και Μανιάτη. Ανύπαρκτη, ωστόσο, η επί της ουσίας διαφορά, αφού στην ομιλία του ο κ. πρωθυπουργός αναμάσησε όσα ακούγαμε και από το δίδυμο των προηγούμενων: «Κόμβος ανάπτυξης των Βαλκανίων και της Μεσογείου», «ζωτικής σημασίας Νότιος Διάδρομος Φυσικού Αερίου», «έργο μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας», «8.000 θέσεις εργασίας», «αντισταθμιστικά οφέλη» κ.ά. Ανέφερε και κάτι περί «πολυδιάστατης ενεργειακής πολιτικής», που μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί, μια και η προσκόλληση της κυβέρνησης στην ευρωαμερικανική ενεργειακή-στρατιωτική πολιτική είναι τυφλή και απόλυτη. Αυτό ακριβώς επιβεβαίωσε ο κ.Τσίπρας, συνδέοντας το όλο έργο με την «ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης».
Η υπόθεση δεν θα έχρηζε ιδιαίτερης αναφοράς, αν δεν είχαν υπάρξει δηλώσεις αντίθεσης μεγαλοστελεχών του ΣΥΡΙΖΑ -κατά την αντιπολιτευτική του περίοδο- λόγω των περιβαλλοντικών και παραγωγικών/οικονομικών προβλημάτων (γεωργική παραγωγή) που εγκυμονεί η διέλευση του αγωγού από γαίες υψηλής παραγωγικότητας. Αν δεν είχαν «δεσμευτεί» ότι τίποτα δεν θα υλοποιηθεί χωρίς τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών και την αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος. Ο ίδιος ο Τσίπρας, στον προεκλογικό του λόγο στην Καβάλα (13/1/15), είχε δηλώσει ότι με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η χάραξη του αγωγού θα αλλάξει…
Η χάραξη δεν άλλαξε. Όμως η «κυβέρνηση της Αριστεράς» ικανοποίησε ένα άλλο αίτημα πολιτών. Κατά την ομιλία του κ. Τσίπρα στην Καβάλα οπαδοί του τοπικού συνδέσμου φίλων της ΑΕΚ σήκωσαν πανό υπέρ της κατασκευής του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και μπορεί η αστυνομία να απομάκρυνε τότε τους κιτρινόμαυρους οπαδούς, αλλά η ανέγερση του γηπέδου δρομολογήθηκε κανονικά, παρά την αντίθεση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στελεχών του (τότε αντιπολιτευόμενου) ΣΥΡΙΖΑ, η επίσημη θέση του οποίου ήταν πως δεν μπορεί η κατασκευή του να παραβιάζει περιβαλλοντικούς και πολεοδομικούς κανονισμούς. Αλλά και αυτή η «μεγάλη» ιδιωτική επιχείρηση κρίθηκε από τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ έργο «εθνικής σημασίας».
Και μόνο το δημόσιο χρήμα που θα διοχετευτεί, με διάφορους τρόπους, για την κατασκευή του γηπέδου αντισταθμίζει -αρνητικά βεβαίως- τα 32 εκατομμύρια ευρώ, που προβάλλονται σαν «ανταποδοτικά οφέλη προς τις τοπικές κοινωνίες» από την κατασκευή του ΤΑΡ. Αν, μάλιστα, υπολογίσει κανείς και το μεγάλο κόστος από την υποβάθμιση της γεωργικής παραγωγικότητας καθ’ όλο το μήκος της ευρύτερης ζώνης διέλευσης του αγωγού, τα ψίχουλα του ΤΑΡ προς τις τοπικές κοινωνίες ούτε καν σαν γυαλιστερές χάντρες προς ιθαγενείς είναι δυνατό να μετρήσουν.
Αλλά τι να κάνουν τώρα τα παιδιά της κυβέρνησης. Δεν θα κάθονται ν’ ακούν τον κάθε «ευαίσθητο οικολογούντα αριστεροχωρίτη». Πώς θα πιάσουν την ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις; Είναι στη μέση και αυτή η αξιολόγηση …
Αλήθεια, έχουν να πουν τίποτε τα τοπικά στελέχη και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε Σέρρες και Καβάλα για τη «μεγάλη διαδριατική επένδυση»; Τουλάχιστον αυτοί που συμμετείχαν ενεργά σε δημόσιες εκδηλώσεις τοπικών κινήσεων για αλλαγή όδευσης του αγωγού.
