Ο κορωνοϊός ως λύση

επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας

Ακούγεται πολύ συχνά και με κάπως ελαφρά τη καρδία από πολλούς η φράση «ήρθε ο κορωνοϊός γιατί είμαστε πολλοί. Πρέπει να αραιώσουμε». Είναι μία γενική πεποίθηση ότι ο ανθρώπινος πληθυσμός και η επέκταση του ανθρώπου, ακόμα και στα πιο δύσκολα για την επιβίωση σημεία του πλανήτη, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Ο ανθρώπινος πληθυσμός, έχοντας ξεπεράσει σήμερα τα 7,7 δισεκατομμύρια και με βεβαιότητα θα αγγίξει τα 10 δισεκατομμύρια, επιφέρει τεράστια προβλήματα σε όλα τα άλλα είδη του πλανήτη και πολλά δεινά και στον ίδιο τον άνθρωπο ακριβώς λόγω του συνωστισμού στις απάνθρωπες πόλεις.

Είναι γνωστό ότι ακριβώς ο ανθρώπινος συνωστισμός και ο συνωστισμός των ζώων εκτροφής στις μονάδες μαζικής εντατικής εκτροφής ή η πυκνή συνύπαρξη ανθρώπων και ζώων οδηγούν στο ξέσπασμα των επιδημιών. Και ακριβώς για τον λόγο αυτό αναμένεται να συμβαίνουν συχνά παρόμοιες με τη σημερινή επιδημίες.

Θα μπορούσε όμως να είναι ο κορωνοϊός η λύση; Αν δηλαδή η ανθρωπότητα δεν λάμβανε μέτρα για την επέκτασή του και δεν προχωρούσε στην εφεύρεση εμβολίων θα είχαμε μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού;

Είναι πολύ πιθανό. Αν συνέβαινε κάτι αντίστοιχο με τη μεγάλη πανδημία που συνέβη πριν από 100 χρόνια θα υπήρχαν εκατόμβες νεκρών σε όλον τον πλανήτη. Θα ήταν όμως αυτό μία προσωρινή κάμψη. Έχει αποδειχθεί ήδη από την αρχή των δημογραφικών ερευνών ότι μετά από μία μεγάλη κάμψη του πληθυσμού επέρχεται μία ταχεία ανάκαμψη. Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας μετά από φονικότατους πολέμους ή μετά από πανδημίες ο πληθυσμός ανέκαμπτε πάντα πολύ γρήγορα. Όπως γράφει ο Thomas Malthus που ήταν ένας από τους πρώτους που ασχολήθηκε με τον πληθυσμό και τη δημογραφία στην Αρχή του Πληθυσμού: «Τα αποτελέσματα της τρομακτικής πανώλης στο Λονδίνο, το 1666, δεν ήταν αισθητά δεκαπέντε ή είκοσι χρόνια μετά. Τα ίχνη των πιο καταστρεπτικών λιμών της Κίνας και της Ινδίας καλύφθηκαν πολύ γρήγορα. Μπορεί ακόμη να αμφισβητηθεί το κατά πόσον η Τουρκία και η Αίγυπτος είναι κατά μέσο όρο πολύ λιγότερο πυκνοκατοικημένες λόγω των πληγών που τις προσβάλλουν περιοδικά. Αν ο αριθμός των ανθρώπων που περιέχουν είναι μικρότερος από ό,τι προηγουμένως, μάλλον θα πρέπει να αποδοθεί στην τυραννία και την καταπίεση της κυβέρνησης και στις αποθαρρύνσεις στη γεωργία, παρά στις απώλειες από την πανώλη. Οι τεράστιοι σπασμοί της φύσης, όπως οι ηφαιστειακές εκρήξεις και οι σεισμοί, αν δεν συμβαίνουν τόσο συχνά ώστε να απομακρύνουν τους κατοίκους ή να καταστρέψουν το πνεύμα της βιομηχανίας τους, έχουν ελάχιστα αποτελέσματα στον μέσο πληθυσμό οποιουδήποτε κράτους. Η Νάπολη και η περιοχή γύρω από τον Βεζούβιο εξακολουθούν να είναι πολύ πυκνοκατοικημένες, παρά τις επανειλημμένες εκρήξεις αυτού του βουνού. Και η Λισαβόνα και η Λίμα είναι πιθανότατα σχεδόν στην ίδια κατάσταση όσον αφορά τον πληθυσμό όπως ήταν πριν από τους τελευταίους σεισμούς.»

Δημήτρης Μπούσμπουρας, «Κορωνοϊός και υπερπληθυσμός»

Η ηλεκτροκίνηση θα σκοτώσει τη μοτοσικλέτα;

Οι απαντήσεις τις οποίες έδωσαν οι μηχανόβιοι που συμμετείχαν στην πρόσφατη έρευνα της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Ενώσεων Μοτοσικλετιστών (FEMA), τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιοποιήθηκαν πριν από δύο μήνες: η απόλυτη πλειοψηφία των ερωτηθέντων (53,4%) δήλωσε ότι στην περίπτωση που φτάσει η στιγμή κατά την οποία θα απαγορευθεί η πώληση μηχανών με κινητήρες εσωτερικής καύσης θα εγκαταλείψει τον μοτοσικλετισμό αντί να αγοράσει ένα ηλεκτροκίνητο όχημα. Με άλλα λόγια, θα προτιμήσει να αλλάξει τρόπο ζωής και να «σκοτώσει» τον έρωτά του παρά να τον… πουλήσει!

Εάν στο παραπάνω ποσοστό συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι το 89% σχεδόν όσων δηλώνουν πρόθυμοι να στραφούν σε ηλεκτροκίνητη μοτοσικλέτα ξεκαθαρίζουν πως είναι απολύτως απρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερα χρήματα, τότε εύκολα γίνεται κατανοητό ότι η εικόνα για τις επιχειρήσεις και τους εμπόρους του κλάδου είναι μάλλον απογοητευτική. Επιβεβαιώνοντας, κατά έναν τρόπο, τον τίτλο πρόσφατου άρθρου του Politico –«Πώς οι Βρυξέλλες θα μπορούσαν να σκοτώσουν τη μοτοσικλέτα»– και κάνοντάς τους να ανησυχήσουν για τα έσοδά τους. Και αυτό παρά το ότι οι 1,5 εκατομμύριο μοτοσικλέτες που πουλήθηκαν πέρυσι στην ΕΕ αντιπροσωπεύουν μόλις το 2% της αγοράς νέων οχημάτων.

«Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε καταστροφή και θα οδηγούσε στον θάνατο του μοτοσικλετισμού ως χόμπι για πολλούς» προειδοποίησε και ο Μίκαελ Λέντσεν, εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών της Γερμανίας (BVDM). «Εάν θέλεις να πας στη Γαλλία και να απολαύσεις μερικά όμορφα στροφιλίκια, όμως είσαι αναγκασμένος να κάνεις διάλειμμα μιας ώρας για φόρτιση ύστερα από κάθε 150 χιλιόμετρα, αυτό δεν έχει καθόλου γούστο» λέει και ο Ρολφ Φρίλινγκ, πρόεδρος της Γερμανικής Ένωσης Μοτοσικλετιστών.

Μήπως όμως όλα αυτά αποτελούν υπερβολές; Έναν αδικαιολόγητο φόβο απέναντι σε μια αναγκαία εξέλιξη και προσαρμογή; Μια μορφή… λουδισμού των εραστών της μοτοσικλέτας απέναντι στις νέες και καθαρές τεχνολογίες;

Η αλήθεια είναι ότι οι αλλαγές που θα επιφέρει η ηλεκτροκίνηση στη μοτοσικλέτα είναι πολύ πιο σημαντικές σε σύγκριση με τις αντίστοιχες στο αυτοκίνητο – και, υπό μία έννοια, προβληματικές. Η περιορισμένη αυτονομία και η μεγάλη διάρκεια της φόρτισης, τα οποία επισήμανε ο Φρίλινγκ, είναι δύο από αυτές – εδώ, πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι οι ηλεκτρικές μοτοσικλέτες απαιτούν σταθμούς σε όλα τα επαρχιακά δίκτυα και στα πιο απρόσιτα σημεία, όπως πάνω σε βουνά.

Το ίδιο συμβαίνει με το μεγάλο κόστος που συνεπάγεται η απόκτηση μιας τέτοιας μοτοσικλέτας, το οποίο σήμερα είναι συγκριτικά μεγαλύτερο από εκείνο που απαιτείται για τη στροφή σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, καθώς και με τις ιδιομορφίες της συντήρησης, η οποία απαιτεί διαφορετική εκπαίδευση και ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Όσο για το επιπλέον βάρος, σίγουρα αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους των κατασκευαστών, μια και είναι πολύ διαφορετικό να προστίθενται 80-100 κιλά σε ένα δίτροχο που ζυγίζει 200-250 κιλά από ό,τι σε ένα αυτοκίνητο ενός ή ενάμιση τόνου ή ένα θηριώδες φορτηγό.

SKY, Γιώργος Παυλόπουλος

Η Ρωσία θέτει σε τροχιά στρατιωτικό δορυφόρο

Η Ρωσία έθεσε με επιτυχία σε τροχιά έναν στρατιωτικό δορυφόρο που φαίνεται πως αποτελεί μέρος της αντιπυραυλικής διαστημικής ασπίδας της, για την οποία πολύ λίγες λεπτομέρειες έχουν αποκαλυφθεί. Ο δορυφόρος εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ, στη βορειοδυτική Ρωσία, με έναν πύραυλο Σογιούζ 2.1Β, σύμφωνα με τις εικόνες που μεταδόθηκαν από τη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos. Ο δορυφόρος «τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά για λογαριασμό του ρωσικού υπουργείου Άμυνας», ανέφερε από την πλευρά του χωρίς περισσότερες λεπτομέρειες το εν λόγω υπουργείο, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Interfax. Σύμφωνα με τον ιστότοπο Spaceflightnow, που ειδικεύεται στις διαστημικές εκτοξεύσεις, αυτός ο δορυφόρος είναι πιθανότατα μια συσκευή έγκαιρης προειδοποίησης «Toundra», όπως αυτές που είχαν ήδη τεθεί σε τροχιά από τη Ρωσία το 2015, 2017 και 2019. Σύμφωνα με ένα άλλο μέσο ενημέρωσης που ειδικεύεται σε διαστημικά θέματα, τον ιστότοπο Russianspaceweb, ο δορυφόρος που εκτοξεύθηκε σήμερα αποτελεί μέρος της μυστηριώδους αντιπυραυλικής διαστημικής ασπίδας «Koupol» (Θόλος), για την οποία η Μόσχα είχε αποκαλύψει λίγες λεπτομέρειες τον Δεκέμβριο 2019. Το σύστημα αυτό προορίζεται να εντοπίζει από το διάστημα την εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων, την πορεία τους και τη ζώνη που αποτελεί στόχο τους, σύμφωνα με τα έγγραφα που είχαν παρουσιαστεί τότε από το ρωσικό γενικό επιτελείο. Η Ρωσία, η οποία διαθέτει ήδη από το 2015 μια «διαστημική δύναμη» ενσωματωμένη στις δυνάμεις της Πολεμικής Αεροπορίας, ο κύριος ρόλος της οποίας είναι αντιπυραυλικός, κατηγορείται εδώ και χρόνια ότι στρατιωτικοποιεί το διάστημα. Η Μόσχα κατηγορεί από την πλευρά της τις Ηνωμένες Πολιτείες για τον ίδιο λόγο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σχόλια

Exit mobile version