Όχι, οι φασίστες δεν τελείωσαν στην Ουκρανία
«Πρωτοστάτησαν στη Μαϊντάν χρησιμοποιούμενοι από ξένες δυνάμεις», γράφαμε για τον Δεξιό Τομέα και άλλους φασίστες, την επομένη του πραξικοπήματος στο Κίεβο. Η εκτέλεση του Μουζίκο, μαφιόζου και αρχιφασίστα του Δεξιού Τομέα, από ειδικές δυνάμεις στο Ρόβνο, ήταν ταυτόχρονα ένα μήνυμα και αρχή εκκαθάρισης όσων δεν έχουν εννοήσει το νέο πνεύμα. Ο Γιάρος, ηγέτης του Δεξιού Τομέα κατηγόρησε για τη δολοφονία τον υπουργό Εσωτερικών Αβάκοφ, αλλά σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Νοβόστι, εγκέφαλος της επιχείρησης ήταν ο Ναλιβαϊτσένκο, άνθρωπος της CIA στις κρατικές υπηρεσίες της Ουκρανίας. Οι εκκλήσεις του Γιάρος για ηρεμία, η υποψηφιότητά του για την προεδρία και η συγκρότηση του Δεξιού Τομέα σε «κόμμα» 3 μόλις μέρες πριν την εκτέλεση Μουζίκο, δείχνουν μάλλον ότι ο Γιάρος έχει αντιληφθεί το νέο πνεύμα, παρά τις απειλές…
Η εκκένωση από την αστυνομία του ξενοδοχείου Δνείπερος, στο Κίεβο, που αποτελούσε το στρατηγείο του Δεξιού Τομέα, οι απειλές των νέων αρχών πως θα τεθεί εκτός νόμου, η δήλωση Αβάκοφ πως η πολιτική του στο εξής «θα είναι σκληρή απέναντι στις συμμορίες που κρατούν όπλα και παραβιάζουν την έννομη τάξη» και, βέβαια, οι κατόπιν εορτής δηλώσεις κυρίως αξιωματούχων της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, δεν αφήνουν αμφιβολία πως οι φασίστες καλούνται τώρα να ενσωματωθούν σε ένα ρόλο πιο ελεγχόμενο, που θα εκθέτει λιγότερο όσους τους χρησιμοποιούν.
Δεν είναι βέβαιο πως αυτό θα γίνει ομαλά. Από την άλλη, δεν πρέπει να παίρνονται τοις μετρητοίς όλα όσα λέγονται. Για παράδειγμα, κατά την εκκένωση του ξενοδοχείου Δνείπερος, περικυκλωμένου από πάνοπλες ειδικές δυνάμεις, οι μαχητές του Δεξιού Τομέα ούτε καν υπέστησαν σωματική έρευνα για όπλα. Το σημαντικότερο είναι πως οι Αρχές του Κιέβου θα χρειαστούν καταμερισμό ρόλων, ανάμεσα σε όσους θα εποπτεύουν την εφαρμογή των αποικιακών επιταγών του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και όσους θα αναλάβουν το… «πατριωτικό» μένος ενάντια στη Ρωσία και κυρίως ενάντια τους ρωσόφιλους. Οι φασίστες έχουν ακόμη σημαντικό έργο να επιτελέσουν…
«Επανάσταση» με τους ολιγάρχες πρώτη πίστα
Ο πολύ δημοκράτης Κλιτσκό (άνθρωπος της Μέρκελ) που είχε αναλάβει ρόλο γέφυρας ανάμεσα στους καθωσπρέπει πολιτικούς και τον Δεξιό Τομέα, δεν κατεβαίνει ο ίδιος υποψήφιος για πρόεδρος της Ουκρανίας. Βάζει μπροστά το «βασιλιά της σοκολάτας», Πιοτρ Ποροσένκο, ολιγάρχη παντός καιρού, υπουργό επί Γιανουκόβιτς αλλά και επί Γιούσενκο, πρώην πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας Ουκρανίας. Η μεγαλύτερη ξεφτίλα όλων είναι η υποψηφιότητα Τιμοσένκο εκ μέρους του Κόμματος της Πατρίδας που έχει καταλάβει και τα περισσότερα πόστα μετά την ανατροπή Γιανουκόβιτς. Τόσο διαπλεκόμενη και βραχυκυκλωμένη από τα συμφέροντα είναι η «επανάσταση», που αδυνατεί να προωθήσει για πρόεδρο ένα νέο πρόσωπο διαφορετικό από την, ολιγάρχισσα και κατά γενική ομολογία διεφθαρμένη, Τιμοσένκο (όταν αποφυλακίστηκε –είχε καταδικαστεί για υπόθεση διαφθοράς– και έβγαλε λόγο στη Μαϊντάν, έγινε την άλλη μέρα διαδήλωση εναντίον της).
Στο Ντονέτσκ και Ντνεπροπετρόφσκ στα ανατολικά, νέοι κυβερνήτες έχουν οριστεί αντίστοιχα ο Ταρούτ, 16ος πλουσιότερος άνθρωπος στη χώρα, και ο Κολομόισκι, 3ος πλουσιότερος άνθρωπος στη χώρα, που αβγάτισε την περιουσία του με το «σπρώξιμο» της τότε πρωθυπουργού Τιμοσένκο. Υπουργός Οικονομικών στο Κίεβο ορίστηκε ο Σλαπάκ, άνθρωπος του Κολομόισκι. Ο Αχμέτοφ, ο μαφιόζος-καπιταλιστής που κατέχει τη μισή χώρα, 47ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, πρώην προστάτης του Γιανουκόβιτς που έριξε την κρίσιμη στιγμή το βάρος του ενάντια στον τελευταίο, είναι τώρα ο βασικός προστάτης των νέων Αρχών του Κιέβου.
