Τις πρώτες 10 μέρες του Ιουνίου, δέκα επτά αγόρια απήχθησαν στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Το μικρότερο ήταν 13 ετών, το μεγαλύτερο 17. Κάποια αρπάχθηκαν υπό την απειλή όπλων από τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους στη μέση της νύχτας, άλλα στους δρόμους μέρα μεσημέρι. Όλες οι απαγωγές καταγράφηκαν από το Palestine Monitoring Group. Καμία δεν αναφέρθηκε από τα διεθνή Μέσα. Κανείς Δυτικός πολιτικός δεν κάλεσε σε απελευθέρωση των αγοριών.
Στις 12 Ιουνίου, άλλα τρία αγόρια εξαφανίστηκαν στη Δυτική Όχθη. Η εξαφάνισή τους προκάλεσε την κάλυψη από τα Μέσα όλου του κόσμου, κραυγές περί τρομοκρατίας και αιτήματα για απελευθέρωσή τους από τους Υπουργούς Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Αυτά τα τρία είναι Ισραηλινοί. Τα άλλα δεκαεπτά Παλαιστίνιοι.
Τα τελευταία θα εξαφανιστούν στην ίδια σιωπηρή μαύρη τρύπα όπως όλα τα παιδιά Παλαιστινίων που αρπάζονται σε σχεδόν καθημερινή βάση από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής. Κάποια θα κρατηθούν για μέρες, εβδομάδες ή μήνες, θα ξυλοκοπηθούν, θα ανακριθούν και θα αφεθούν «ελεύθερα». Άλλα, όσο νέα κι αν είναι, θα συρθούν σε ισραηλινά στρατοδικεία και θα φυλακιστούν στη βάση ομολογιών που πάρθηκαν διά της βίας. Σύμφωνα με το σύλλογο κρατουμένων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων Addameer, υπάρχουν σήμερα κάπου διακόσια παιδιά Παλαιστινίων κρατούμενα σε ισραηλινές φυλακές.
Στο μεταξύ, οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής συνεχίζουν το πογκρόμ συλλήψεων, τις επιθέσεις και τις κατεδαφίσεις σπιτιών, σε αντίποινα για τη φερόμενη απαγωγή των τριών Ισραηλινών εφήβων. Πάνω από 330 Παλαιστίνιοι έχουν συλληφθεί μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, μεταξύ των οποίων τουλάχιστον 52 κρατούμενοι που είχαν αποφυλακιστεί κατά την ανταλλαγή με τον αιχμάλωτο Ισραηλινό στρατιώτη, και 11 βουλευτές.
Την ίδια ώρα συνεχίζεται η απεργία πείνας άνω των εκατό Παλαιστινίων κρατουμένων, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι διοικητικά κρατούμενοι, δηλαδή χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη. Κάποιοι έχουν ήδη φτάσει τις 58 μέρες απεργίας πείνας, ίσως η μεγαλύτερη σε διάρκεια μαζική απεργία πείνας Παλαιστινίων κρατουμένων στην ιστορία. Παλεύουν για ελευθερία και δικαιοσύνη με μόνο όπλο το σώμα τους. Δηλώνουν αποφασισμένοι και έτοιμοι να πεθάνουν. Τα διεθνή ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών, σιωπούν. Και οι κρατούμενοι αυτοί, που δεν κατηγορούνται για τίποτα, δεν αναφέρονται ως «απαχθέντες».
Συχνά απλός κόσμος ρωτάει πώς μπορεί να βοηθήσει τους Παλαιστίνιους που αγωνίζονται, πώς μπορεί να παρέμβει σε ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα όπως το Παλαιστινιακό. Μια πρώτη απλή κίνηση είναι να απαιτήσουν από τα ΜΜΕ, με μια επιστολή, ένα μέιλ, ένα τηλεφώνημα, να είναι στοιχειωδώς αντικειμενικά στον τρόπο που καλύπτουν τα όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη.
Σημ.: Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές φτάνουν τα νέα για ένα άλλο 13χρονο αγόρι. Αυτό δεν συνελήφθη. Έπεσε νεκρό από τα ισραηλινά πυρά.
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
