Τα λεξικά του 21ου αιώνα δίπλα από τη φράση συλλογική τιμωρία θα έχουν τα εγκλήματα του ισραηλινού στρατού.
Αυτό δεν είναι νέο, έτσι φέρεται η κατοχή κάθε μέρα. Το αποκορύφωμα ήταν η επίθεση στη Γάζα το Δεκέμβρη του 2008. Δίπλα από τη λέξη συλλογική αποκτήνωση θα υπάρχουν σίγουρα πολλοί. Όμως η ισραηλινή κοινωνία οπωσδήποτε θα είναι εκεί. Δεν θέλουμε να πούμε ότι οι Παλαιστίνιοι είναι καλοί άνθρωποι, αλλά υποστηρίζουμε το δικαίωμα στην αντίσταση κατά της κατοχής. Έχουμε βρεθεί σε πολλές διαδηλώσεις στην Παλαιστίνη. Πολλοί θρηνούσαν παιδιά. Δεν είδαμε σύνθημα «Θάνατος στους Ισραηλινούς», πόσο μάλλον «θάνατος στους εβραίους». Βλέποντας το κεντρικό σύνθημα «θάνατος στους άραβες» και «εκδίκηση» στην κεντρική διαδήλωση στα Ιεροσόλυμα, αναλογιζόμαστε: δεν τους περνάει από το μυαλό ότι η αιτία του θανάτου των τριών νέων Ισραηλινών εποίκων είναι η κατοχή και όχι κάποιοι άγνωστοι; Δεν ήταν ικανοποιητική εκδίκηση και συλλογική τιμωρία η δολοφονία δέκα Παλαιστίνιων ανάμεσά τους και παιδιών, και μαζί οι εισβολές στα σπίτια, οι κατεδαφίσεις σπιτικών, οι βομβαρδισμοί, οι συλλήψεις, η προσπάθεια κατατρομοκράτησης ενός ολόκληρου πληθυσμού; Η εκδίκηση ήρθε μετά τη διαδήλωση. Ένας Παλαιστίνιος 16 χρονών απήχθη στη συνοικία Σαουφάτ της ανατολικής Ιερουσαλήμ και βρέθηκε δολοφονημένος μετά από βασανιστήρια. Στην αστυνομοκρατούμενη Ιερουσαλήμ, η δουλειά έγινε.
Ο Ισραηλινός πρέσβης στις ΗΠΑ μιλώντας σε εκπομπή στο Αλ Τζαζίρα είπε ότι φυσικά ο πόλεμος είναι πολιτιστικός, δηλαδή τους μισούν έτσι απλά. Είπε επίσης ότι οι βομβαρδισμοί στη Γάζα ήταν «στοχευμένοι». Εννοεί τους δεκάδες βομβαρδισμούς στη μικροσκοπική, αποκλεισμένη και πυκνοκατοικημένη Λωρίδα της Γάζας. Αν δεν είναι αυτό συλλογική τιμωρία, τι είναι; Είπε επίσης ότι φυσικά φταίνε οι Παλαιστίνιοι γιατί δεν ακολούθησαν το παράδειγμα του σιωνιστικού κινήματος να εξολοθρεύσει τους εσωτερικούς εχθρούς. Προφανώς εννοεί τους νέους που φυλακίζονται γιατί δεν θέλουν να υπηρετήσουν την κατοχή.
Τι άλλο να πούμε; Η διαμάχη αυτή δεν είναι ούτε θρησκευτική, ούτε πολιτιστική. Είναι ζήτημα κατοχής και αποικιοκρατίας. Η κατοχή έχει πολιτικό, αποικιοκρατικό σχέδιο, γι’ αυτό είναι απάνθρωπη και ρατσιστική. Και κάτι άλλο, οι συγκρίσεις είναι παρατραβηγμένες. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε δύο άγνωστους Παλαιστίνιους (αν τέτοιοι σκότωσαν τους τρεις νεαρούς Ισραηλινούς έποικους) με τον «οργανωμένο», «δημοκρατικό», «προηγμένο» σύμμαχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ισραήλ. Δεν γίνεται. Το Ισραήλ ασκεί μια φθονερή συλλογική τιμωρία. Τώρα που άλλος ένας νέος κύκλος πόνου και απόγνωσης ανοίγει για τους λαούς που ζουν στη Μέση Ανατολή, πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό στην κατοχή της Παλαιστίνης.
ΥΓ. Το σύνθημα «θάνατος στους άραβες» (για τους διαδηλωτές της εκδίκησης, Παλαιστίνιοι δεν υπάρχουν) ακούγεται αρκετά φιλόδοξο, αλλά μάλλον εννοούν μόνο τους Παλαιστίνιους.
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
