Αποφάσεις της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή (ΠΣΕ) του ΣΥΡΙΖΑ, που συνεδρίασε στην Αθήνα, συζήτησε τις βασικές προγραμματικές θέσεις του σχήματος και τις συμμαχίες που θα επιδιώξει. Είχε προηγηθεί συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ, που πήρε θέση σχετικά με το κείμενο της εισήγησης της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ προς την ΠΣΕ, υιοθετώντας το κατά πλειοψηφία. Το Αριστερό Ρεύμα (που κατέθεσε ξεχωριστό κείμενο συμβολής) ψήφισε λευκό στη συνεδρίαση του ΣΥΝ, αν και στη συνάντηση της ΠΣΕ του ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε την τελική απόφαση.
Ανοίγοντας τις εργασίες το Σάββατο, ο Α. Τσίπρας μετέφερε τις αποφάσεις του ΣΥΝ, και επιτέθηκε στις τράπεζες, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και το συνένοχο και χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα που οδηγεί τη χώρα σε κοινωνικό ολοκαύτωμα, χαρακτηρίζοντας τους «τρίγωνο της αμαρτίας». Τόνισε ότι το πολιτικό προσωπικό που αποδέχεται τις παρανοϊκές απαιτήσεις των δανειστών δεν έχει απλά παραδοθεί, αλλά είναι συνένοχο στο έγκλημα, προσθέτοντας ότι «κάθε γύρος νέων μέτρων μας οδηγεί όλο και πιο κοντά στην κοινωνική διάλυση και στη χρεοκοπία». Αναφερόμενος σε συγκεκριμένα μέτρα του νέου μνημονίου που εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού, είπε ότι «αποτελεί εθνική ντροπή η υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο και η σύσταση του ταμείου διαχείρισης των κρατικών εσόδων, όπως και η κατάπτυστη ρήτρα ότι η Ελλάδα αποποιείται κάθε διεκδίκηση χρεών και αποζημιώσεων από τρίτες χώρες, όπως η Γερμανία». Κατέληξε με τη διαπίστωση ότι είναι αναγκαία μια ευρύτατη συσπείρωση, και απάντησε στο ερώτημα «αφού δεν συμφωνούν οι ηγεσίες, τότε με ποιους θα συγκροτήσετε το συνασπισμό εξουσίας;» ως εξής: «Θα τον φτιάξουμε με τον κόσμο που χειραφετείται, με τον κόσμο που αφυπνίζεται και με την κοινωνία που εξεγείρεται».
Στη ζωηρή συζήτηση που ακολούθησε έως και το απόγευμα της Κυριακής τοποθετήθηκαν δεκάδες μέλη της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής. Η αντιπαράθεση επικεντρώθηκε στο χαρακτήρα του ειδικού καθεστώτος που έχει επιβληθεί σήμερα στην Ελλάδα, και συνακόλουθα στο τι είδους συμμαχίες και μέτωπα επιδιώκονται. Ο Γ. Νικολακάκης, εκπρόσωπος της ΚΟΕ στην Εκτελεστική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριξε ότι η χώρα μετατρέπεται σε προτεκτοράτο και ότι το καθεστώς, έχοντας χάσει κάθε λαϊκή νομιμοποίηση, καταλύει πλέον και αυτή την αστική δημοκρατία, όπως και τα τελευταία ίχνη εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας. Προσθέτοντας ότι «το καθεστώς χούντας εφαρμόζει τα τελεσίγραφα κοινωνικής εξόντωσης», έθεσε την επείγουσα ανάγκη για τη δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου το οποίο θα εκφράσει τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία που πλήττεται και θα πρωτοστατήσει στη λαϊκή εξέγερση για την ανατροπή του ειδικού καθεστώτος. «Το διώξιμο της τρόικας, η ανατροπή του καθεστώτος και όλου του σάπιου πολιτικού συστήματος», τόνισε, «είναι η πρώτη απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει μια διαφορετική προοπτική». Ένα τέτοιο μέτωπο μπορεί, είπε, να συγκροτηθεί με το εξής ελάχιστο πρόγραμμα: α) Άρνηση του χρέους και στάση πληρωμών β) Βάθεμα της δημοκρατίας γ) Άμεσα μέτρα ανακούφισης του λαού δ) Παραγωγική ανασυγκρότηση.
Μια σειρά ομιλητές από άλλες συνιστώσες αντιπαρέθεσαν στη λογική του παλλαϊκού μετώπου τη συμπαράταξη της Αριστεράς, εκτιμώντας ότι οι τοποθετήσεις για «χούντα» και «νέα κατοχή» δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα και αποπροσανατολίζουν. Έτσι, ο Α. Νταβανέλλος από τη ΔΕΑ απέρριψε τον «εγκλωβισμό της Αριστεράς σε εθνο-λαϊκές στρατηγικές και πολιτικές σωτηρίας της χώρας» και πρόκρινε τη «συμπαράταξη της Αριστεράς, με κρίκους το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Σε παρεμφερές μήκος κύματος κινήθηκαν και οι τοποθετήσεις των περισσότερων εκπροσώπων της ΑΝΑΣΑ, όπως ο Π. Λάμπρου (ΑΚΟΑ) και η Μ. Μπαρσέφσκι (ομάδα Ρόζα), που δήλωσαν την αντίθεσή τους σε «πατριωτικά μέτωπα». Αλλά και ο Π. Λαφαζάνης (Αριστερό Ρεύμα ΣΥΝ) πρόκρινε την «κοινή δράση, σύγκλιση και συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς μέσα και έξω απ’ τη Βουλή, οργανωμένων και ανένταχτων, και πρώτα απ’ όλα του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Στο πνεύμα αυτό, όλοι σχεδόν οι ομιλητές από το Αριστερό Ρεύμα πρότειναν την υιοθέτηση του τρίπτυχου «στάση πληρωμών – έξοδος από την ευρωζώνη – ρήξη με την ΕΕ».
Στον αντίποδα, ο Π. Μαντάς και άλλοι εκπρόσωποι του ΔΗΚΚΙ μίλησαν για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου ΕΑΜ και καταφέρθηκαν ενάντια στο «δοσίλογο-διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο, το οποίο θεσμοθετεί ένα νέο είδος χώρας, ένα προτεκτοράτο». Τόνισαν ότι η Ελλάδα χρειάζεται «άμεσα να λυτρωθεί από το ζυγό της ευρωχούντας» μέσα από την ανάδειξη «μιας λαϊκής-πατριωτικής κυβέρνησης απελευθέρωσης». Στη συνεδρίαση συμμετείχε και η ανεξάρτητη βουλευτής Σ. Σακοράφα, που επίσης αναφέρθηκε στην ανάγκη «να ορθώσουμε γρήγορα ένα νέο πλατύ λαϊκό μέτωπο, όπως ήταν κάποτε το ΕΑΜ, ενάντια στο μαύρο μέτωπο της αντίδρασης» και υπογράμμισε τις σχετικές ιστορικές ευθύνες της Αριστεράς στη σημερινή συγκυρία. Ο Μανόλης Γλέζος από την πλευρά του τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσπαθήσει να εκφράσει τον κόσμο που ξεσηκώνεται, χωρίς να τον ποδηγετήσει, και έθεσε σαν άμεσους στόχους το διώξιμο της κυβέρνησης, τη διενέργεια εκλογών και την ανατροπή ολόκληρου του υπάρχοντος συστήματος, ώστε να πάρει την εξουσία ο λαός. Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή ολοκλήρωσε τις εργασίες της με την έγκριση απόφασης για το μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων και την εναλλακτική πρόταση εξουσίας, καθώς και για το κίνημα ανατροπής της κυβέρνησης.
Ανοίγοντας τις εργασίες το Σάββατο, ο Α. Τσίπρας μετέφερε τις αποφάσεις του ΣΥΝ, και επιτέθηκε στις τράπεζες, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και το συνένοχο και χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα που οδηγεί τη χώρα σε κοινωνικό ολοκαύτωμα, χαρακτηρίζοντας τους «τρίγωνο της αμαρτίας». Τόνισε ότι το πολιτικό προσωπικό που αποδέχεται τις παρανοϊκές απαιτήσεις των δανειστών δεν έχει απλά παραδοθεί, αλλά είναι συνένοχο στο έγκλημα, προσθέτοντας ότι «κάθε γύρος νέων μέτρων μας οδηγεί όλο και πιο κοντά στην κοινωνική διάλυση και στη χρεοκοπία». Αναφερόμενος σε συγκεκριμένα μέτρα του νέου μνημονίου που εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού, είπε ότι «αποτελεί εθνική ντροπή η υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο και η σύσταση του ταμείου διαχείρισης των κρατικών εσόδων, όπως και η κατάπτυστη ρήτρα ότι η Ελλάδα αποποιείται κάθε διεκδίκηση χρεών και αποζημιώσεων από τρίτες χώρες, όπως η Γερμανία». Κατέληξε με τη διαπίστωση ότι είναι αναγκαία μια ευρύτατη συσπείρωση, και απάντησε στο ερώτημα «αφού δεν συμφωνούν οι ηγεσίες, τότε με ποιους θα συγκροτήσετε το συνασπισμό εξουσίας;» ως εξής: «Θα τον φτιάξουμε με τον κόσμο που χειραφετείται, με τον κόσμο που αφυπνίζεται και με την κοινωνία που εξεγείρεται».
Στη ζωηρή συζήτηση που ακολούθησε έως και το απόγευμα της Κυριακής τοποθετήθηκαν δεκάδες μέλη της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής. Η αντιπαράθεση επικεντρώθηκε στο χαρακτήρα του ειδικού καθεστώτος που έχει επιβληθεί σήμερα στην Ελλάδα, και συνακόλουθα στο τι είδους συμμαχίες και μέτωπα επιδιώκονται. Ο Γ. Νικολακάκης, εκπρόσωπος της ΚΟΕ στην Εκτελεστική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριξε ότι η χώρα μετατρέπεται σε προτεκτοράτο και ότι το καθεστώς, έχοντας χάσει κάθε λαϊκή νομιμοποίηση, καταλύει πλέον και αυτή την αστική δημοκρατία, όπως και τα τελευταία ίχνη εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας. Προσθέτοντας ότι «το καθεστώς χούντας εφαρμόζει τα τελεσίγραφα κοινωνικής εξόντωσης», έθεσε την επείγουσα ανάγκη για τη δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου το οποίο θα εκφράσει τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία που πλήττεται και θα πρωτοστατήσει στη λαϊκή εξέγερση για την ανατροπή του ειδικού καθεστώτος. «Το διώξιμο της τρόικας, η ανατροπή του καθεστώτος και όλου του σάπιου πολιτικού συστήματος», τόνισε, «είναι η πρώτη απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει μια διαφορετική προοπτική». Ένα τέτοιο μέτωπο μπορεί, είπε, να συγκροτηθεί με το εξής ελάχιστο πρόγραμμα: α) Άρνηση του χρέους και στάση πληρωμών β) Βάθεμα της δημοκρατίας γ) Άμεσα μέτρα ανακούφισης του λαού δ) Παραγωγική ανασυγκρότηση.
Μια σειρά ομιλητές από άλλες συνιστώσες αντιπαρέθεσαν στη λογική του παλλαϊκού μετώπου τη συμπαράταξη της Αριστεράς, εκτιμώντας ότι οι τοποθετήσεις για «χούντα» και «νέα κατοχή» δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα και αποπροσανατολίζουν. Έτσι, ο Α. Νταβανέλλος από τη ΔΕΑ απέρριψε τον «εγκλωβισμό της Αριστεράς σε εθνο-λαϊκές στρατηγικές και πολιτικές σωτηρίας της χώρας» και πρόκρινε τη «συμπαράταξη της Αριστεράς, με κρίκους το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Σε παρεμφερές μήκος κύματος κινήθηκαν και οι τοποθετήσεις των περισσότερων εκπροσώπων της ΑΝΑΣΑ, όπως ο Π. Λάμπρου (ΑΚΟΑ) και η Μ. Μπαρσέφσκι (ομάδα Ρόζα), που δήλωσαν την αντίθεσή τους σε «πατριωτικά μέτωπα». Αλλά και ο Π. Λαφαζάνης (Αριστερό Ρεύμα ΣΥΝ) πρόκρινε την «κοινή δράση, σύγκλιση και συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς μέσα και έξω απ’ τη Βουλή, οργανωμένων και ανένταχτων, και πρώτα απ’ όλα του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Στο πνεύμα αυτό, όλοι σχεδόν οι ομιλητές από το Αριστερό Ρεύμα πρότειναν την υιοθέτηση του τρίπτυχου «στάση πληρωμών – έξοδος από την ευρωζώνη – ρήξη με την ΕΕ».
Στον αντίποδα, ο Π. Μαντάς και άλλοι εκπρόσωποι του ΔΗΚΚΙ μίλησαν για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου ΕΑΜ και καταφέρθηκαν ενάντια στο «δοσίλογο-διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο, το οποίο θεσμοθετεί ένα νέο είδος χώρας, ένα προτεκτοράτο». Τόνισαν ότι η Ελλάδα χρειάζεται «άμεσα να λυτρωθεί από το ζυγό της ευρωχούντας» μέσα από την ανάδειξη «μιας λαϊκής-πατριωτικής κυβέρνησης απελευθέρωσης». Στη συνεδρίαση συμμετείχε και η ανεξάρτητη βουλευτής Σ. Σακοράφα, που επίσης αναφέρθηκε στην ανάγκη «να ορθώσουμε γρήγορα ένα νέο πλατύ λαϊκό μέτωπο, όπως ήταν κάποτε το ΕΑΜ, ενάντια στο μαύρο μέτωπο της αντίδρασης» και υπογράμμισε τις σχετικές ιστορικές ευθύνες της Αριστεράς στη σημερινή συγκυρία. Ο Μανόλης Γλέζος από την πλευρά του τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσπαθήσει να εκφράσει τον κόσμο που ξεσηκώνεται, χωρίς να τον ποδηγετήσει, και έθεσε σαν άμεσους στόχους το διώξιμο της κυβέρνησης, τη διενέργεια εκλογών και την ανατροπή ολόκληρου του υπάρχοντος συστήματος, ώστε να πάρει την εξουσία ο λαός. Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή ολοκλήρωσε τις εργασίες της με την έγκριση απόφασης για το μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων και την εναλλακτική πρόταση εξουσίας, καθώς και για το κίνημα ανατροπής της κυβέρνησης.
Ε.Φ.
Σχόλια
