Του Γιώργου Τσίπρα.
Την περασμένη Παρασκευή το WikiLeaks έφερε στη δημοσιότητα περίπου 400 χιλιάδες απόρρητα έγγραφα του αμερικανικού στρατού για την περίοδο 2004-2009 στο Ιράκ, η μεγαλύτερη στην ιστορία διαρροή διαβαθμισμένου υλικού. Όπως είναι φυσικό, το υλικό αυτό δεν έχει ακόμη μελετηθεί σε βάθος.
Όσα ήρθαν ήδη στο φως αυτές τις πρώτες μέρες είναι εν μέρει γνωστά και η αξία τους αφορά όχι τόσο τα στοιχεία όσο την πηγή τους, δηλαδή τον ίδιο τον αμερικανικό στρατό. Για παράδειγμα, το στοιχείο που έκανε το γύρο του κόσμου είναι οι αναλυτικές αναφορές σε 66 χιλιάδες θανάτους αμάχων αθροιστικά την παραπάνω περίοδο, σε ένα σύνολο 105 χιλιάδων μαζί με τις δυνάμεις ασφαλείας (15.000) και τους αντάρτες (24.000). Ωστόσο, πολλοί ερευνητές και δημοσιογράφοι διεθνώς αποδέχονται εδώ και χρόνια ως έγκυρη τη μελέτη του 2006 του περιοδικού The Lancet που αναφέρει μόνο για τα πρώτα 3,5 χρόνια του πολέμου ένα σύνολο 650 χιλιάδων υπερβάλλοντες θανάτους (το Lancet δεν είναι πολιτικό, αλλά ένα ιατρικό επιστημονικό περιοδικό, ένα από τα πλέον έγκριτα διεθνώς, που εκδίδεται σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Πεκίνο).
Όπως γράφει ο γνωστός Βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ, οι Άραβες «ήξεραν τα πάντα για τα μαζικά βασανιστήρια, τις ασύδοτες δολοφονίες αμάχων, την αποτρόπαια χρήση βίας από αέρος ενάντια σε σπίτια οικογενειών, τους διεστραμμένους Αμερικανούς και Βρετανούς μισθοφόρους, τα νεκροταφεία των αθώων νεκρών. Όλο το Ιράκ τα γνώριζε. Μόνο εμείς κάναμε ότι δεν τα γνωρίζαμε»…
Οι Αμερικανοί «είναι έξαλλοι όχι για έχει διαρραγεί η μυστικότητα ή γιατί μπορεί να χυθεί αίμα, αλλά γιατί έχουν πιαστεί να λένε ψέματα που όλοι γνωρίζαμε ότι έλεγαν» (Independent 24/10/2010).
Σύμφωνα με ανάλυση του Bureau of Investigative Journalism από 832 θανάτους που αναφέρουν αθροιστικά τα έγγραφα και έχουν καταγραφεί ότι συνέβησαν σε σημεία στρατιωτικού ελέγχου, πολλές φορές απλώς και μόνο γιατί τα θύματα «πλησίασαν πολύ», μόνο 120 αφορούν πραγματικούς ή υποτιθέμενους αντάρτες, ενώ 681 καταγράφονται ως θάνατοι αμάχων, ανάμεσά τους 50 οικογένειες και 30 παιδιά. Σε δική του έρευνα, το al-Jazeera εντόπισε το τηλεοπτικό απόσπασμα συνέντευξης Τύπου του Πενταγώνου, το 2005, στο οποίο, όταν ο Αμερικανός επιτελάρχης Πίτερ Πέις δηλώνει με κομπασμό ότι αποτελεί καθήκον του Αμερικανού στρατιώτη να επεμβαίνει όταν εντοπίζει ενδείξεις βασανιστηρίων, ο υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ παρεμβαίνει κάπως άτσαλα για να «διορθώσει» τον επιτελάρχη: «Δεν νομίζω να εννοείς ότι είναι υποχρέωσή τους να τα σταματούν οι ίδιοι. Υποχρέωσή τους είναι να τα αναφέρουν»… Αν κάτι προκύπτει από τα WikiLeaks, βάσει της κοινής διαπίστωσης μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδων, είναι ότι οι ΗΠΑ και σύμμαχοί τους γνώριζαν πολύ καλά τα μεγάλης έκτασης βασανιστήρια, πολύ μετά το σκάνδαλο με το Αμπου Γκράιμπ.
Ποια ήταν η αντίδραση των υπευθύνων για τη νέα διαρροή;
Ίσως αυτό είναι ακόμη πιο σοκαριστικό από το αίμα, τη φρίκη και τη βρομιά που αναδύουν τα WikiLeaks.
Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Ρασμούσεν δήλωσε πως η διαρροή θα μπορούσε να προκαλέσει μια «ιδιαίτερα ατυχή κατάσταση», ενώ «τέτοιες διαρροές μπορούν να έχουν πολύ αρνητικό αντίκτυπο σχετικά με την ασφάλεια των εμπλεκομένων». Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ Χ. Κλίντον επίσης καταδίκασε τη διαρροή επισημαίνοντας ότι «θέτει σε κίνδυνο τις ζωές όσων υπηρετούν στις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους». Τέλος, ο εγκληματικός εγκέφαλος της πιο δολοφονικής περιόδου στο Ιράκ, ο εγκέφαλος της πιο επιστημονικής και «αποτελεσματικότερης» οργάνωσης της φρίκης στο Ιράκ, ο στρατηγός Μακρίσταλ, δήλωσε: «Νομίζω είναι λυπηρό. Η απόφαση να διαρρεύσουν απόρρητες πληροφορίες είναι κάτι παράνομο. Διάφορα άτομα εκφέρουν κρίσεις σχετικά με απειλές και πληροφορίες χωρίς να είναι επαρκή να εκφέρουν. Υπάρχει ένα επίπεδο υπευθυνότητας απέναντι στο λαό μας που πρέπει να σταθμίζεται με το δικαίωμα ή την ανάγκη να γνωρίζει. Είναι πιθανό η διαρροή τέτοιων πληροφοριών να προκαλέσει το θάνατο των δικών μας ανθρώπων ή των συμμάχων μας».
