Απόρριψη του πολιτικού συστήματος και απαίτηση για Δημοκρατία. Του Νίκου Ταυρή
Λίγες ώρες πριν παρουσιαστεί το Μνημόνιο 3 στη Βουλή, στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣYΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε προσφυγή στο λαό. Ζήτησε να γίνουν εκλογές, ώστε να φύγει μια ώρα γρηγορότερα η τρικομματική κυβέρνηση της καταστροφής.
Το αίτημα για εκλογές συμπίπτει με το άνοιγμα μιας νέας φάσης για το μαζικό λαϊκό κίνημα και εν γένει την πολιτική ζωή της χώρας. Η μνημονιακή συμπαράταξη, απομονωμένη από το λαό, στηριγμένη στο ψέμα και τη βία, του «κλότσου και του μπάτσου» στην κυριολεξία, τρεκλίζοντας μέσα στις ίδιες τις αντιφάσεις της, μοιάζει αδύναμη να κυβερνήσει και να εφαρμόσει τις πολιτικές που καθ’ υπόδειξη ψηφίζει.
Τούτη τη φορά ακόμα και οι πανηγυρισμοί μέσα στην αίθουσα, μόλις πήραν τις «153» ψήφους, ήταν μικροί και ο φόβος δεν είχε ακόμα φύγει από την καρδιά τους. Εφτά διαγραφές ΠΑΣΟΚων στο άψε-σβήσε θύμιζαν τα προβλήματα, την ώρα που η ΔΗΜΑΡ είχε δύο αποχωρήσεις προς το «όχι», ενώ ξεφτιλίστηκε όταν δύο πρωτοπαλίκαρά της, Ψαριανός και Οικονόμου, την κοπάνισαν στην πρώτη ανάγνωση των ονομάτων, ώστε να επέστρεφαν με το «ναι» στην τσέπη αν δεν έβγαιναν τα κουκιά, όπως άλλωστε είχαν προειδοποιήσει. Τι κάνουν της «πατρίδας τα παιδιά» για να φανούν αρεστά στο βασιλιά… Το ΠΑΣΟΚ (ποιο ΠΑΣΟΚ, εδώ που τα λέμε) πιο λαβωμένο από όλους ψάχνεται αλλά δεν αποφεύγει την πιο ισχυρή κρίση-διάλυση. Η διαγραφή του Σκανδαλίδη δείχνει πως η μάχη για τον τίτλο του ΠΑΣΟΚ θα είναι σκληρή, αλλά το πουκάμισο αδειανό.
Το αίτημα για εκλογές ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Θέτει ένα αίτημα και ένα στόχο που μπορεί να συνενώσει τη διαμαρτυρία και τον αγώνα του μαζικού λαϊκού κινήματος και δίνει ρεαλισμό στο αίτημα να φύγουν.
Το αίτημα για εκλογές συμπυκνώνει την άρνηση να γίνει η χώρα ρημαγμένο προτεκτοράτο τύπου Κοσόβου ή αφρικανικής αποικίας της Γερμανίας του Κάιζερ. Ένα «όχι» στον αφελληνισμό της χώρας. Ένα «όχι» στις προτάσεις Σόρος για τους μετανάστες, ένα «όχι» στη διαρκή αφαίμαξη της Ελλάδας εξαιτίας της μετανάστευσης των νέων στο εξωτερικό.
Το αίτημα για εκλογές συμπυκνώνει το αίτημα για Δημοκρατία, υπογραμμίζει την οργή για το χοντρό δούλεμα, το ψέμα, την εξαπάτηση, την αθέτηση προεκλογικών λόγων και συνθημάτων, μόλις τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές. Εκφράζει την απόρριψη του πολιτικού συστήματος, ακούει την καλπάζουσα αηδία για τη διαφθορά του, το ρόλο του, τη διαπλοκή του, τη φίμωση που επιβάλλει στους αντιπάλους του και σε κάθε δημοκρατική φωνή. Αποτελεί καταδίκη της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής και της μνημονιακής τροϊκανής καθεστωτικής φάσης.
Το αίτημα για εκλογές είναι ένα στεντόριο «όχι» στα μνημόνια, στις δόσεις που μας εξαθλιώνουν, ένα «όχι» στο μερκελισμό, ένα ηχηρό «όχι» στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, ένα «όχι» στη χρεοκοπία και τη διάλυση της οικονομίας και της χώρας. Η Βουλή επί δυόμιση χρόνια ψηφίζει μνημόνια για να σωθούν οι τράπεζες και το ευρώ, για να προωθηθεί η γερμανοποίηση της Ευρώπης, για να επιβληθούν εργασιακές σχέσεις Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (βαλκανικού ή ασιατικού-κινεζικού τύπου), για να ξεπουληθούν νησιά, λιμάνια, αεροδρόμια, πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις.
Το αίτημα για εκλογές συνδέεται με το αίτημα μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής, εκφράζει την ανάγκη για τη μεταπολίτευση του λαού. Συνδέεται με τους αγώνες και τις θυσίες που πραγματικά κάνει ο εργαζόμενος λαός, συνδέεται με την εξαθλίωση και την καταστροφή εκατομμυρίων νοικοκυριών στη χώρα μας.
Το αίτημα για εκλογές συνδέεται (και πρέπει να συνδεθεί) με την ανάγκη να συγκλονιστεί η χώρα μας από ένα πολιτικό ρεύμα, από ένα αριστερό πολιτικό ρεύμα που θα στηρίξει μια άλλη κυβέρνηση, λαϊκή, προοδευτική, αριστερή, με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα ανοίξει μια νέα σελίδα για τον τόπο, την κοινωνία, την οικονομία. Χωρίς αυτό το ρωμαλέο, αληθινό, πηγαίο, λαογέννητο πολιτικό ρεύμα, χωρίς τους θεσμούς του και τις εκπροσωπήσεις νέου τύπου που πρέπει να αναδειχθούν δεν είναι δυνατή η μετάβαση σε μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη. Η μετάβαση δεν είναι υπόθεση μιας κυβέρνησης και ενός κυβερνητικού κόμματος που τη στηρίζει. Η κοινωνία, ο λαός και οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι ενεργά συμμετοχικοί. Ο διαρκής εκδημοκρατισμός, με την έννοια της ολοένα και μεγαλύτερης λαϊκής συμμετοχής παντού, είναι όρος της μετάβασης. Αυτό τρομάζει Έλληνες και ξένους κεφαλαιούχους και αστούς πολιτικούς.
Το αίτημα για εκλογές συνδέεται με την απαίτηση μιας άλλης θέσης της χώρας στο σύγχρονο κόσμο. Ο άκρως προσβλητικός τρόπος με τον οποίο μας συμπεριφέρεται η γερμανοποιημένη Ευρώπη πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο, όπως και όλος ο ραγιάδικος και νεο-ραγιάδικος αστικός κόσμος που υπηρέτησε και προωθεί τα μνημόνια και τον οποίο κρατούν από χίλια νήματα και λίστες. Μια άλλη θέση της Ελλάδας ως παράγοντα ειρήνης, μακριά από τόξα επιρροής και επιβολής γεωπολιτικών σχεδιασμών μεγάλων δυνάμεων, μια περήφανη φωνή ανεξαρτησίας και διεθνικής αλληλεγγύης είναι ζητούμενα και αναγκαία.
Οι εκλογές να γίνουν υπόθεση του λαϊκού μαζικού κινήματος, αίτημα και φωνή του πολιτικού ρεύματος που πρέπει να γεννηθεί και να στεριώσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να σηκώσει, σε πολιτικό επίπεδο, το βάρος προβολής όλων αυτών των αναγκών και συμπυκνώσεων.
Το αίτημα για εκλογές συμπίπτει με το άνοιγμα μιας νέας φάσης για το μαζικό λαϊκό κίνημα και εν γένει την πολιτική ζωή της χώρας. Η μνημονιακή συμπαράταξη, απομονωμένη από το λαό, στηριγμένη στο ψέμα και τη βία, του «κλότσου και του μπάτσου» στην κυριολεξία, τρεκλίζοντας μέσα στις ίδιες τις αντιφάσεις της, μοιάζει αδύναμη να κυβερνήσει και να εφαρμόσει τις πολιτικές που καθ’ υπόδειξη ψηφίζει.
Τούτη τη φορά ακόμα και οι πανηγυρισμοί μέσα στην αίθουσα, μόλις πήραν τις «153» ψήφους, ήταν μικροί και ο φόβος δεν είχε ακόμα φύγει από την καρδιά τους. Εφτά διαγραφές ΠΑΣΟΚων στο άψε-σβήσε θύμιζαν τα προβλήματα, την ώρα που η ΔΗΜΑΡ είχε δύο αποχωρήσεις προς το «όχι», ενώ ξεφτιλίστηκε όταν δύο πρωτοπαλίκαρά της, Ψαριανός και Οικονόμου, την κοπάνισαν στην πρώτη ανάγνωση των ονομάτων, ώστε να επέστρεφαν με το «ναι» στην τσέπη αν δεν έβγαιναν τα κουκιά, όπως άλλωστε είχαν προειδοποιήσει. Τι κάνουν της «πατρίδας τα παιδιά» για να φανούν αρεστά στο βασιλιά… Το ΠΑΣΟΚ (ποιο ΠΑΣΟΚ, εδώ που τα λέμε) πιο λαβωμένο από όλους ψάχνεται αλλά δεν αποφεύγει την πιο ισχυρή κρίση-διάλυση. Η διαγραφή του Σκανδαλίδη δείχνει πως η μάχη για τον τίτλο του ΠΑΣΟΚ θα είναι σκληρή, αλλά το πουκάμισο αδειανό.
Το αίτημα για εκλογές ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Θέτει ένα αίτημα και ένα στόχο που μπορεί να συνενώσει τη διαμαρτυρία και τον αγώνα του μαζικού λαϊκού κινήματος και δίνει ρεαλισμό στο αίτημα να φύγουν.
Το αίτημα για εκλογές συμπυκνώνει την άρνηση να γίνει η χώρα ρημαγμένο προτεκτοράτο τύπου Κοσόβου ή αφρικανικής αποικίας της Γερμανίας του Κάιζερ. Ένα «όχι» στον αφελληνισμό της χώρας. Ένα «όχι» στις προτάσεις Σόρος για τους μετανάστες, ένα «όχι» στη διαρκή αφαίμαξη της Ελλάδας εξαιτίας της μετανάστευσης των νέων στο εξωτερικό.
Το αίτημα για εκλογές συμπυκνώνει το αίτημα για Δημοκρατία, υπογραμμίζει την οργή για το χοντρό δούλεμα, το ψέμα, την εξαπάτηση, την αθέτηση προεκλογικών λόγων και συνθημάτων, μόλις τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές. Εκφράζει την απόρριψη του πολιτικού συστήματος, ακούει την καλπάζουσα αηδία για τη διαφθορά του, το ρόλο του, τη διαπλοκή του, τη φίμωση που επιβάλλει στους αντιπάλους του και σε κάθε δημοκρατική φωνή. Αποτελεί καταδίκη της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής και της μνημονιακής τροϊκανής καθεστωτικής φάσης.
Το αίτημα για εκλογές είναι ένα στεντόριο «όχι» στα μνημόνια, στις δόσεις που μας εξαθλιώνουν, ένα «όχι» στο μερκελισμό, ένα ηχηρό «όχι» στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, ένα «όχι» στη χρεοκοπία και τη διάλυση της οικονομίας και της χώρας. Η Βουλή επί δυόμιση χρόνια ψηφίζει μνημόνια για να σωθούν οι τράπεζες και το ευρώ, για να προωθηθεί η γερμανοποίηση της Ευρώπης, για να επιβληθούν εργασιακές σχέσεις Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (βαλκανικού ή ασιατικού-κινεζικού τύπου), για να ξεπουληθούν νησιά, λιμάνια, αεροδρόμια, πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις.
Το αίτημα για εκλογές συνδέεται με το αίτημα μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής, εκφράζει την ανάγκη για τη μεταπολίτευση του λαού. Συνδέεται με τους αγώνες και τις θυσίες που πραγματικά κάνει ο εργαζόμενος λαός, συνδέεται με την εξαθλίωση και την καταστροφή εκατομμυρίων νοικοκυριών στη χώρα μας.
Το αίτημα για εκλογές συνδέεται (και πρέπει να συνδεθεί) με την ανάγκη να συγκλονιστεί η χώρα μας από ένα πολιτικό ρεύμα, από ένα αριστερό πολιτικό ρεύμα που θα στηρίξει μια άλλη κυβέρνηση, λαϊκή, προοδευτική, αριστερή, με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα ανοίξει μια νέα σελίδα για τον τόπο, την κοινωνία, την οικονομία. Χωρίς αυτό το ρωμαλέο, αληθινό, πηγαίο, λαογέννητο πολιτικό ρεύμα, χωρίς τους θεσμούς του και τις εκπροσωπήσεις νέου τύπου που πρέπει να αναδειχθούν δεν είναι δυνατή η μετάβαση σε μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη. Η μετάβαση δεν είναι υπόθεση μιας κυβέρνησης και ενός κυβερνητικού κόμματος που τη στηρίζει. Η κοινωνία, ο λαός και οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι ενεργά συμμετοχικοί. Ο διαρκής εκδημοκρατισμός, με την έννοια της ολοένα και μεγαλύτερης λαϊκής συμμετοχής παντού, είναι όρος της μετάβασης. Αυτό τρομάζει Έλληνες και ξένους κεφαλαιούχους και αστούς πολιτικούς.
Το αίτημα για εκλογές συνδέεται με την απαίτηση μιας άλλης θέσης της χώρας στο σύγχρονο κόσμο. Ο άκρως προσβλητικός τρόπος με τον οποίο μας συμπεριφέρεται η γερμανοποιημένη Ευρώπη πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο, όπως και όλος ο ραγιάδικος και νεο-ραγιάδικος αστικός κόσμος που υπηρέτησε και προωθεί τα μνημόνια και τον οποίο κρατούν από χίλια νήματα και λίστες. Μια άλλη θέση της Ελλάδας ως παράγοντα ειρήνης, μακριά από τόξα επιρροής και επιβολής γεωπολιτικών σχεδιασμών μεγάλων δυνάμεων, μια περήφανη φωνή ανεξαρτησίας και διεθνικής αλληλεγγύης είναι ζητούμενα και αναγκαία.
Οι εκλογές να γίνουν υπόθεση του λαϊκού μαζικού κινήματος, αίτημα και φωνή του πολιτικού ρεύματος που πρέπει να γεννηθεί και να στεριώσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να σηκώσει, σε πολιτικό επίπεδο, το βάρος προβολής όλων αυτών των αναγκών και συμπυκνώσεων.
Σχόλια
