Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε μια νέα έκθεση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, αναφορικά με τους παράνομους ισραηλινούς εποικισμούς στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη και στα Κατεχόμενα Συριακά Υψίπεδα του Γκολάν. Ας δούμε τι λέει για το ζήτημα του νερού και για την ισραηλινή εταιρία υδάτων Mekorot, που διεκδικεί την ΕΥΑΘ.
«Το Ισραήλ ελέγχει όλες τις πηγές νερού στη Δυτική Όχθη και πρακτικά εμποδίζει τους Παλαιστίνιους από το να διατηρούν κατάλληλα ή να αναπτύσσουν υδάτινα αποθέματα. Το Ισραήλ προμηθεύεται περίπου το ένα τρίτο του νερού που χρησιμοποιεί, από τον Ιορδάνη ποταμό, ενώ στους Παλαιστίνιους απαγορεύεται η πρόσβαση στις όχθες (του). Το Ισραήλ, επίσης, αντλεί ένα σημαντικό μέρος του νερού του από τον Ορεινό Υδροφόρο Ορίζοντα, το μεγαλύτερο υδάτινο απόθεμα στην περιοχή.
Η ισραηλινή εθνική εταιρία υδάτων, Mekorot, κατέχει όλα τα συστήματα παροχής νερού στη Δυτική Όχθη και παρέχει περίπου το 50% του διαθέσιμου νερού στις παλαιστινιακές κοινότητες. Η Mekorot αναφέρεται ότι μειώνει σημαντικά την παροχή νερού στους Παλαιστίνιους κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, ώστε να καλύψει τις ανάγκες κατανάλωσης στο Ισραήλ και στους εποικισμούς. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του χωριού Κουφρ Αλ Ντικ, κοντά στον Αριέλ, έναν από τους μεγαλύτερους ισραηλινούς εποικισμούς στη Δυτική Όχθη. Όταν οι προμήθειες νερού είναι χαμηλές τους καλοκαιρινούς μήνες, η Mekorot κλείνει τις βαλβίδες που προμηθεύουν του Κουφρ Αλ Ντικ ώστε να μην επηρεάζονται οι προμήθειες νερού του Αριέλ. Ο Αριέλ επίσης εκκενώνει με ακατάλληλο τρόπο λύματα, με αποτέλεσμα τη μόλυνση των πηγών από τις οποίες εξαρτώνται οι κάτοικοι του Κουφρ Αλ Ντικ, τόσο για πόσιμο νερό όσο και για τη γεωργία.
Εξαιτίας αυτών των σοβαρών διακοπών νερού και της περιορισμένης κάλυψης του δικτύου ύδρευσης στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, πολλές παλαιστινιακές κοινότητες εξαναγκάζονται να αγοράσουν νερό που παραδίδεται από βυτιοφόρα, σε κόστος που φέρεται να είναι οχτώ φορές ή και περισσότερο, πιο ακριβό από αυτό που πληρώνουν οι έποικοι. Αυτό συμβαίνει παρ’ όλο που το περισσότερο από το νερό αντλείται, αρχικά, από παλαιστινιακές πηγές. Οι Ισραηλινοί έποικοι καταναλώνουν κατά μέσο όρο 369 λίτρα νερού τη μέρα για οικιακή χρήση, ενώ οι Παλαιστίνιοι έχουν πρόσβαση σε 70 λίτρα τη μέρα ανά άτομο. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, 100 λίτρα τη μέρα ή περισσότερο είναι η βέλτιστη πρόσβαση, ενώ μεταξύ 50 και 100 λίτρων νερού τη μέρα κατ’ άτομο χρειάζονται για να διασφαλιστεί ότι καλύπτονται οι πιο βασικές ανάγκες (και πάλι εγείρονται κάποιες ανησυχίες για την υγεία).
Επιπλέον, έχουν τεκμηριωθεί πολλές περιπτώσεις όπου έποικοι καταλαμβάνουν διά της βίας παλαιστινιακούς υδάτινους πόρους, με απειλές και εκφοβισμούς. Οι έποικοι θέτουν επίσης φυσικά εμπόδια, όπως φράχτες, εμποδίζοντας τους Παλαιστίνιους να έχουν πρόσβαση σε πηγές».
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
