Συρία: Το σύστημα Υγείας έχει καταρρεύσει
Πενήντα γιατροί απ’ όλο τον κόσμο, ανάμεσα τους και κάτοχοι Νόμπελ, με επιστολή τους στο διεθνούς φήμης The Lancet υποστηρίζουν πως στη Συρία «εξελίσσεται μια από τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου».
Σύμφωνα με το Κέντρο Τεκμηρίωσης Παραβιάσεων, 469 εργαζόμενοι στην Υγεία είναι στη φυλακή, 15.000 γιατροί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα σύμφωνα με το Council on Foreign Relations, ενώ από 5.000 στο Αλέπο έχουν απομείνει 36. Το 37% των νοσοκομείων έχουν καταστραφεί ενώ τα υπόλοιπα έχουν μετατραπεί σε κέντρα πρώτων βοηθειών για τραυματίες αδυνατώντας να ανταποκριθούν ακόμη και σε αυτό. Σύμφωνα με τους 50 γιατρούς, «φριχτά τραύματα δεν αντιμετωπίζονται, γυναίκες γεννούν χωρίς ιατρική βοήθεια, άντρες, γυναίκες και παιδιά εγχειρίζονται χωρίς αναισθητικό, θύματα σεξουαλικής βίας δεν έχουν πού να αποταθούν.
Ο πληθυσμός είναι εκτεθειμένος σε επιδημίες ηπατίτιδας, τύφου, χολέρας και δυσεντερίας. Η έλλειψη φαρμάκων έχει ήδη παροξύνει μια επιδημία λεϊσμανίασης, ασθένεια που αφήνει σοβαρή αναπηρία»…
ΗΠΑ, ο αρχιμάγειρας των χημικών
Δεν είναι μόνο τα χημικά που ακόμη πληρώνουν στο Βιετνάμ. Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του Foreign Policy, το 1988 η CIA εν πλήρει γνώσει της ότι το Ιράκ θα χρησιμοποιούσε χημικά όπλα, ενημέρωσε την κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσεΐν για τις θέσεις του ιρανικού στρατού που ετοιμαζόταν να επιτεθεί.
Τα χημικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν, κυρίως αέριο μουστάρδας και σαρίν, είχαν τελικά σημαντικό ρόλο στην τελική έκβαση του πολέμου υπέρ του Ιράκ, ενώ αποτελούσαν απλώς την τελευταία μιας σειράς χημικών επιθέσεων. Αμερικανοί αξιωματούχοι αρνούνταν μέχρι πρόσφατα ότι η κυβέρνηση του Σαντάμ τους είχε ενημερώσει πως θα χρησιμοποιήσει χημικά όπλα, αλλά σύμφωνα με τον πτέραρχο Rick Francona, στρατιωτικό ακόλουθο στη Βαγδάτη το 1988, «οι ιρακινοί ποτέ δεν μας ενημέρωσαν για κάτι τέτοιο. Δεν χρειαζόταν. Το γνωρίζαμε ήδη».
Πέθανε ο ηγέτης του κομμουνιστικού αντάρτικου στη Μαλαισία
Σε ηλικία 89 χρόνων πέθανε ο Τσιν Πενγκ, ιστορικός ηγέτης του ΚΚ Μαλαισίας, αυτοεξόριστος στην Ταϊλάνδη. Το ΚΚ Μαλαισίας αγωνίστηκε ενάντια στην ιαπωνική κατοχή, αγωνίστηκε ενάντια στην επαναφορά της βρετανικής αποικιοκρατίας μετά το τέλος του πολέμου, ενώ μετά την ανεξαρτητοποίηση το 1957 συνέχισε τον ένοπλο αντάρτικο αγώνα στην ύπαιθρο ενάντια στο νεο-αποικιακό καθεστώς. Ηττήθηκε και τελικά υπέγραψε συνθήκη ειρήνευσης μόλις το 1989, τερματίζοντας την πορεία ενός ακόμη «ξεχασμένου αντάρτικου».. Ωστόσο, στον ηγέτη του δεν επιτράπηκε ποτέ να επιστρέψει στη χώρα, οι Αρχές της οποίας επικαλούνταν την έλλειψη στοιχείων ότι ο Τσιν Πενγκ είχε… γεννηθεί στη Μαλαισία! Αξίζει να σημειωθεί ότι η εμπειρία των 100.000 στρατιωτών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας που απασχολούσαν επί δώδεκα χρόνια οι λιγοστές χιλιάδες ανταρτών στη Μαλαισία έγινε η δεύτερη πιο σημαντική εμπειρία διεθνώς στην «επιστημονική» διαμόρφωση αντι-αντάρτικων τακτικών του δυτικού ιμπεριαλισμού, μετά βεβαίως την εμπειρία του «αντισυμμορίτικου» πολέμου των ναζί στις κατεχόμενες χώρες.
