«Εργάζομαι σε μεγάλη αλυσίδα σουπερμάρκετ, ξένη εδώ στον Πύργο. Με κάλεσε την Πέμπτη το πρωί η διευθύντριά μου μαζί με την επιθεωρήτρια μου και μου ανακοίνωσαν την απόλυσή μου χωρίς να μου δώσουν τους ακριβείς λόγους που με απολύουν, αλλά κάποιους που δεν ισχύουν. Δεν με κάλεσαν στο γραφείο που υπάρχουν κάμερες, αλλά στην κουζίνα, να μου ανακοινώσουν την απόλυσή μου. Εγώ αρνήθηκα να υπογράψω γιατί τους ζήτησα τους λόγους. Μου είπαν απλώς, ότι δεν απέδιδα στη δουλειά μου. Μετά από πέντε χρόνια μου είπαν ότι δεν απέδιδα, εγώ που πριν από δύο μήνες είχα πάει και στη Ζάκυνθο για να βοηθήσω και εκεί πήρα συγχαρητήρια μέχρι και από την διευθύντρια στα κεντρικά από την Πάτρα, η οποία μου έστειλε ευχαριστήρια επιστολή στο σπίτι μου.
Όταν αρνήθηκα να υπογράψω μου είπαν ότι δεν μπορώ να φύγω από το χώρο αν δεν υπογράψω, τους είπα ότι πρέπει να ενημερώσω τους δικούς μου, να διαβάσω με προσοχή το χαρτί, γιατί είχα ταραχτεί εκείνη τη στιγμή, να ενημερώσω το δικηγόρο μου. Όχι, μου λένε, δεν μπορείς να φύγεις αν δεν υπογράψεις και μάλιστα θα χάσεις και την αποζημίωση σου. Τους ζήτησα να με αφήσουν να φύγω και μου απάντησαν να μην τους αναγκάσω να προβούν σε άλλες ενέργειες. Εκείνη τη στιγμή τους ρώτησα αν με εκβιάζουν και μου απάντησαν πάρ’το όπως θες.
Τους είπα τότε ότι αν δεν ανοίξουν την πόρτα θα καλέσω την αστυνομία και έτσι μου άνοιξαν. Όταν έφευγα η διευθύντρια μου φώναξε ότι αν δεν υπογράψεις θα χάσεις την αποζημίωση σου.» (Αλεξία Τσίμπρη, εργαζόμενη μητέρα τριών παιδιών ).
Ακόμη μία απόλυση με τραμπουκισμό, αποτέλεσμα του εργοδοτικού θράσους στον «υπέροχο κόσμο»» των σούπερ μάρκετ…
Στέργιος Αλεξίου (fb)
