Του Γιάννη Δ. Στρατή
1) Το Κείμενο Θέσεων της ΚΕ έχει πολύ μεγάλο όγκο και ως εκ τούτου είναι σχεδόν αδύνατο να λειτουργήσει ως κείμενο προβληματισμού και διαμόρφωσης μιας ενιαίας ιδεολογικής και πολιτικής Χάρτας που θα ανταποκρίνεται στη στρατηγική και την πολιτική ενός φορέα της σύγχρονης Αριστεράς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Έχω την γνώμη ότι η Επιτροπή Θέσεων πρέπει να το μαζέψει. Δεν πρέπει να ξεπερνάει το μέγεθος μιας μικρής μπροσούρας. Οι προτάσεις πρέπει να είναι σύντομες και άμεσα κατανοητές. Θα πρέπει να καταβληθεί ιδιαίτερη προσπάθεια στη διατύπωση του τελικού κειμένου, ώστε να είναι δυνατόν να «χωρέσουν» όλες οι απόψεις που αναπτύσσονται στον προσυνεδριακό διάλογο, να μπορεί δηλαδή κάθε σύντροφος, που εξέφρασε γραπτά ή προφορικά τις απόψεις του στην προσυνεδριακή διαδικασία, να αναγνωρίζει κατά κάποιον τρόπο στο κείμενο τις βασικές γραμμές της συμβολής του.
Θα ήταν μεγάλο λάθος να κατέβουν διάφορα κείμενα στο συνέδριο και ακόμη μεγαλύτερο να τεθούν ξεχωριστά σε ψηφοφορία στο σώμα.
2) Στο τελικό κείμενο είναι απαραίτητο να προταχθεί ένα προοίμιο, όπου θα αναλύεται, όσο πιο επιστημονικά γίνεται, η σημερινή δομή της αστικής τάξης του λεγόμενου δυτικού κόσμου γενικά, της Ελλάδας ειδικότερα. Πολλοί επιστήμονες υψηλής περιωπής υποστηρίζουν ότι η αστική τάξη έχει στην ουσία αλλάξει ρότα. Από δημιουργική και καινοτόμα στην εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, έχει μετατραπεί σε απλή διαχειρίστρια χρήματος. Το κέρδος δεν πραγματώνεται, όπως πριν, στην αγορά κατά βάση από το εμπόριο των παραγομένων προϊόντων, αλλά στα χρηματιστήρια και γενικότερα στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Η γνωστή αγορά του καπιταλιστικού συστήματος τείνει να ‘εξελιχθεί’ σε τραπεζική διαδικασία. Αφού περάσαμε μια περίοδο όπου σε κάθε γωνιά ξεφύτρωνε και μια νέα τράπεζα ή ένα υποκατάστημα τράπεζας, φτάσαμε σήμερα σε μια γιγάντωση του τραπεζικού συστήματος. Και το χρήμα κατά βάση συγκεντρώνεται στα χέρια τριών τραπεζιτών, αυξάνοντας υπέρμετρα τη διαπραγματευτική τους δυνατότητα κυρίως απέναντι στον απλό δανειολήπτη.
Η διαδικασία αυτή έχει πια επεκταθεί και στη δανειοδότηση των χωρών. Το διεθνές κεφάλαιο χρηματοδοτεί τους διάφορους Οίκους Αξιολόγησης, που αποφαίνονται για την πιστοληπτική ικανότητα κάθε χώρας, χωρίς να το ζητήσει η ίδια. Κι αυτό χρησιμοποιείται ως πίεση για την πολιτική συμμόρφωση των μικρών κυρίως χωρών.
Για παράδειγμα με αυτή την πολιτική η χώρα μας υποχρεώθηκε να χρωστάει πάνω από 200 δις ευρώ. Ποσό που είναι αδύνατο να εξυπηρετήσουμε. Είμαστε έτσι χειροπόδαρα δεμένοι απέναντι στους δανειστές μας με δεσμά που μας πνίγουν κυριολεκτικά. Ζούμε μια νέου τύπου σκλαβιά. Πρέπει, πριν είναι αργά, να την αποτινάξουμε, να απελευθερωθούμε. Είναι και πάλι επιτακτικό το αίτημα της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
3) Θεωρώ σοβαρή παράλειψη, που στο Κείμενο Θέσεων δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην Παρευξείνια Περιοχή με την οποία συνδεόμαστε ανέκαθεν με ισχυρούς δεσμούς φιλίας και συνεργασίας. Να θυμίσω ότι η Φιλική Εταιρεία, που ήταν η ψυχή της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821, δημιουργήθηκε από Έλληνες εμπόρους, που δραστηριοποιούνταν στη περιοχή της Κριμαίας. Η πρόσφατη απόφαση για τη διέλευση από τη βόρεια Ελλάδα του αγωγού TAP μεταφοράς του Αζέρικου υγραερίου στην Ευρώπη, ξαναφέρνει στην επικαιρότητα το ζήτημα των σχέσεών μας με τους λαούς της περιοχής. Το 1993 με τη μεγάλη πετρελαϊκή κρίση διαμορφώθηκε η ιδέα κατασκευής του Αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, που θα μετέφερε αργό πετρέλαιο στην Ευρώπη από τα πλούσια κοιτάσματα του Μπακού, ξεπερνώντας έτσι τις δυσκολίες του διάπλου των στενών των Δαρδανελίων.
Το έργο θα γινότανε με τη συνεργασία Ελλάδας, Ρωσίας, Βουλγαρίας και η Συμφωνία υπογράφηκε στις 17/3/2007. Ωστόσο στις 11/6/2010 η Βουλγαρία κάτω από την πίεση των ΗΠΑ, απέσυρε την υπογραφή της, επικαλούμενη περιβαλλοντικούς λόγους. Φυσικά το έργο ματαιώθηκε.
Δεν είναι τυχαίο που την εποχή εκείνη οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ για να μην γίνει το έργο ήταν συχνές και απροκάλυπτες. Το πρόβλημα όμως έμεινε ανοικτό.
4) Επίσης η αναφορά για την Κύπρο είναι ελλειμματική. Δεν υπάρχει ούτε νύξη για το σχέδιο Ανάν, γενικότερα τις διάφορες προσπάθειες των Ιμπεριαλιστών (ας πούμε σχέδιο Άτσεσον) να τη διαμελίσουν και να την αποδυναμώσουν ως κρατική οντότητα έτσι ώστε, να μπορούν να την χρησιμοποιούν ανενόχλητα ως βάση των στρατιωτικών επεμβάσεών τους στην Περιοχή. Τι σχέση έχουν αυτές οι επιδιώξεις με τα τελευταία γεγονότα στην Κύπρο;
5) Παρακάτω αναφέρομαι σε κάποια επιμέρους ζητήματα, που είναι ωστόσο πολύ σημαντικά κατά την γνώμη μου.
5.1 Στην 1η παράγραφο, 7η αράδα μετά τη λέξη «εκτροπής» προτείνω να μπει η προσθήκη: «Ζούμε τις μέρες αυτές τον αυταρχισμό και τη βία της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους της ΕΡΤ, που τους απέλυσε ‘εν μια νυκτί’ με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – διαδικασία που παρακάμπτει ουσιαστικά τη Βουλή των Ελλήνων. Ζούμε ταυτόχρονα την αναβίωση του κινήματος των πλατειών με το λαό στο προσκήνιο.
5.2 Στη 2η παράγραφο, 3η αράδα μετά τη λέξη «εργασίας» προτείνω να μπει η προσθήκη: (κυρίως της εξαρτημένης-χειρωνακτικής ή διανοητικής).
5.3 Επίσης στη 2η παράγραφο, 4η αράδα η λέξη «ηγετική» προτείνω να αντικατασταθεί από τη λέξη «ηγεμονεύουσα».
5.4 Στην 3η παράγρ., 7η -8η αράδα η φράση «και ενός μεγάλου πολιτικού κινήματος» προτείνω να αντικατασταθεί από τη φράση: «πλατιάς πολιτικής απεύθυνσης».
5.5 Μέρος Α, στην 1η παράγρ., 5η αράδα η λέξη «μέλη» και 6η αράδα η λέξη «πολίτες», προτείνω να αντικατασταθούν από τις λέξεις αντίστοιχα: «μελών» και «πολιτών».
5.6 Στο κεφάλαιο «οι καταβολές μας» στην 1η παράγρ., 7η -8η αράδα η φράση: «με την πρωτοβουλία και την καθοριστική συνδρομή του ΚΚΕ» προτείνω να αντικατασταθεί από τη φράση: «με την ουσιαστική συνδρομή του ΚΚΕ»
5.7 Στο ίδιο κεφ., ίδια παράγραφο, 10η αράδα η λέξη «οδήγησαν» προτείνω να αντικατασταθεί από τη φράση: «εκμεταλλευόμενες τα τραγικά λάθη της ηγετικής ομάδας του κινήματος, κατάφεραν να οδηγήσουν».
5.8 Στο ίδιο κεφ., ίδια παραγρ., 11η αράδα η φράση: «την ήττα» προτείνω να αντικατασταθεί από τη φράση: «συντριπτική ήττα (στρατιωτική και πολιτική)»
5.9 Στην 3η σελίδα του ίδιου κεφ., 1η παραγρ. η φράση: «στην αποστασία» προτείνω να αντικατασταθεί από τη φράση: «στα αλλεπάλληλα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα του βασιλιά, ο οποίος, σαν άλλος Λουδοβίκος 14ος της Γαλλίας («Το κράτος είμαι εγώ»), προσπαθούσε να επιβάλει την κυβέρνηση της απολύτου αρεσκείας του»
5.10 Στη 4η σελίδα του ίδιου κεφ., 2η παραγρ., 20η αράδα η λέξη «κομμουνιστικό» προτείνω να αντικατασταθεί από τη φράση: «εκείνον που περιλαμβάνει τους συντρόφους που συμφωνούν κατά βάση με τα προτάγματα της 3ης κομμουνιστικής Διεθνούς και εκείνους, που αρχικά προσχώρησαν στο ρεύμα του Ευρωκομουνισμού, και στη συνέχεια συνέβαλαν αποφασιστικά στη συγκρότηση της εκδοχής της ‘αριστερής ανανέωσης’». Εξυπακούεται ότι διαγράφονται: η λέξη «και» και η φράση: «εκείνον της κομμουνιστικής και εκείνον της αριστερής ανανέωσης»).
5.11 Στο κεφ. «Ο σοσιαλισμός ως στρατηγικός στόχος», στην 1η παραγρ., 3η αράδα η φράση:«γιατί το κέρδος έχει πάψει να αποτελεί κινητήρια δύναμη της Οικονομίας» προτείνω να διαγραφεί.
* Ο Γιάννης Δ. Στρατής είναι μέλος της Ο.Μ. του ΣΥΡΙΖΑ Καπανδριτίου
