Αρχική κοινωνία Παράδειγμα προς αποφυγή…και καλή τύχη!

Παράδειγμα προς αποφυγή…και καλή τύχη!

Δεν ανήκω στους μακροχρόνια αναπληρωτές, ανήκω όμως στους μακροχρόνια barista και χρησιμοποιώ ενεστώτα γιατί παράλληλα με το διδακτικό μου έργο εξασκώ και το έργο του καφέ… αναπόφευκτα. Νεοδιορισθείσα αναπληρώτρια για δεύτερη χρονιά ή μάλλον για όγδοο μήνα, με μειωμένο ωράριο αυτή τη φορά.

Ας μην γκρινιάζω όμως γιατί, δόξα τω Θεώ, με προσέλαβαν και φέτος, καλύτερη τοποθέτηση-δίπλα στο σπίτι μου, (διπλανή πόλη) διανύοντας μόλις 500χλμ/εβδομάδα και 110χλμ επιπλέον μιας και θα καταφέρω να ολοκληρώσω και την ΑΣΠΑΙΤΕ που μου δίνει την παιδαγωγική επάρκεια ενώ η σχολή μου (με τόσα μαθήματα ψυχολογίας και συναφή) όχι.

Πίσω στην πόλη μου λοιπόν, στα 30 μου, φυσικά και μένω στο πατρικό μου και πόσο τυχερή που με δύο δουλειές με «ταΐζουν» οι γονείς μου! Τόσα χρήματα τι θα τα κάνω; Τι θα τα κάνω; Νέο σύστημα διορισμών ψηφίζει η κυβέρνηση και πρέπει να βιαστώ… Να προλάβω… Να προλάβω πριν μου πάρει τη θέση κανένας «παλιάνθρωπος» αδιόριστος αναπληρωτής που πληροί ήδη τα κριτήρια της μοριοδότησης… Ουπς, συγγνώμη συνάδελφοι… Βγάζω κακία ε; Δεν πειράζει, μας έχουνε οδηγήσει-συνηθίσει να τρωγόμαστε μεταξύ μας για να ξεχνάμε όλα τα άλλα.

Επανέρχομαι και με ό,τι απομένει λοιπόν από το μισθό αναπληρωτή Μειωμένου Ωραρίου (πολύ λιγότερα από τα μισά των 600 ευρώ δηλαδή) και από τα μεροκάματα του barista, πρέπει να αγοράσω ένα μεταπτυχιακό (κι ας μην γουστάρω τη θεματολογία του), να κάνω 2-3 επιμορφώσεις 300 ωρών επτάμηνης διάρκειας από ΑΕΙ (κι αυτές που έχω ήδη να τις πετάξω μιας και δεν είναι από πανεπιστήμια), ίσως ταυτόχρονα να βγάλω και μια δεύτερη σχολή και αφού υπάρχει τόσος χρόνος και για προσωπική ζωή να κάνω και κάνα δυο παιδιά (αν έχω τη βιολογική ικανότητα). Ψιλοπράγματα δηλαδή! Το ‘χουμε!

Αρκετά γελάσαμε όμως και δεν είναι αστείο!

Ξέρετε κάτι κύριοι αρμόδιοι;

Έχετε καταντήσει την παιδεία μας τις τελευταίες δεκαετίες για κλάματα. Είναι άρρωστο όλο το σύστημα, ασθενεί, νοσεί, αργοπεθαίνει… Πού είναι η δική σας γενιά που κραύγαζε στο Πολυτεχνείο «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»; Για ποια παιδεία μιλάτε σήμερα; Η δωρεάν, μια φορά δεν υπάρχει, τη «σκοτώσατε» κι αυτή μαζί με πολλά άλλα. Τα μεταπτυχιακά των 2.500-5.000 ευρώ, οι επιμορφώσεις των ΑΕΙ των 600-800 ευρώ, οι ξένες γλώσσες, οι Η/Υ, τα φροντιστήρια για να δώσεις ΑΣΕΠ, οι μετακινήσεις των εκπαιδευτικών σας για να υπηρετήσουν από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη; Αυτά είναι τα δωρεάν; Τι στο καλό θέλετε από εμάς; Γιατί μας αφήσατε να γίνουμε εκπαιδευτικοί αφού σάς είμαστε βάρος και έξοδα; Γιατί τόση κοροϊδία; Φτάνει πια, ειλικρινά.

Ένα τελευταίο θα πω και βάλτε το καλά στο νου σας, όχι ότι θα ιδρώσει το αυτάκι σας αλλά εγώ οφείλω να το πω:

Όσο εσείς επιμένετε να υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας και να μας εκμεταλλεύεστε, άλλο τόσο εμείς θα είμαστε απέναντι και θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά, όπως πάντα, να μην αφήσουμε τα παιδιά μας στην τύχη σας και καταντήσουν σαν τα μούτρα σας. Είστε το καλύτερο προς αποφυγήν παράδειγμα. Ευχαριστούμε.

Σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ώστε να μάθουν…

Σ’ αυτούς που ξέρουν αλλά δεν θέλουν να καταλάβουν…

(Το νέο σύστημα διορισμών με επηρεάζει στο ελάχιστο –δεν έχω ελπίδα ούτε και στόχο το διορισμό– θεωρώ όμως τη στήριξη μεταξύ μας απαραίτητο εφόδιο για να συνεχίσουμε σ’ αυτό το δύσκολο μονοπάτι της εκπαίδευσης).

Καλή τύχη!

Γ. Γιαλαμίδου

* Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο alfavita.gr

Σχόλια

Exit mobile version