Η Αλέκα Παπαρήγα βιάστηκε να αποδοκιμάσει ρητά τη συνεργασία του ΚΚ Πορτογαλίας με το Μπλόκο της Αριστεράς. Όπως δήλωσε σε συνέντευξη τύπου: «Ε, το ΚΚ Πορτογαλίας θα περάσει ετεροχρονισμένα τις δραματικές εμπειρίες που υπήρχαν στην Ελλάδα το 1974, το 1989. Φαντάζομαι θα του είναι μέσα απ’ όλη αυτή την ιστορία μια εμπειρία χρήσιμη. Τώρα πότε θα κριθεί αυτό, 6 μήνες, ένα χρόνο, ενάμιση…». Σε πλήρη αντίθεση με την αίσθηση των αριστερών όλης της Ευρώπης, ότι κάτι επιτέλους κινείται. Το σίγουρο είναι ότι η πορτογαλική Αριστερά έκανε το στοιχειώδες μόλις αντιμετώπισε το Μνημόνιο στη χώρα της. Πρόκρινε μια συνεργασία και μια κοινή δράση ενάντιά του. Αν η ελληνική Αριστερά ακολουθούσε μια ενωτική μετωπική πολιτική και δράση με συγκεκριμένο αίτημα την απαλλαγή από το Μνημόνιο, δεν θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα; Τι αποδοκιμάζει διαρκώς η ζωή;
Επανεκκίνησης προβλήματα
1) Η οργάνωση «Ξεκίνημα» δήλωσε ότι δεν συμμετέχει πλέον στο ΣΥΡΙΖΑ. Συνεργάζεται αλλά δεν συμμετέχει.
2) Το διάβασα και μου άρεσε: «Όχι ΣΥΡΙΖΑ αρρένων», διαμαρτυρία του δικτύου γυναικών του ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο που γίνεται ξανά η επανεκκίνηση, μόνο από άνδρες!
Σεφ της Ελλάδας ενωθείτε!
Η λύση για τα ιδιωτικά κανάλια εν μέσω κρίσης βρέθηκε. Εκπομπές μαγειρικής με διάσημους ή και άσημους υπό εκκόλαψη σεφ – μαγείρους. Ούτε ηθοποιοί, ούτε γυρίσματα εξωτερικά. Ελάχιστα έξοδα, αρκετή διαφήμιση. Και ο τηλεθεατής πρέπει να μάθει συνταγές και φαγητά που ποτέ δεν θα έχει στο τραπέζι του, ιδιαίτερα στο τραπέζι που το φαγητό λιγοστεύει λόγω κρίσης ή γίνεται με δανεικά. Αλλά έτσι που τα βλέπω αυτά τα ντελικάτα γκουρμέ πιάτα (που θα τα πληρώσετε πανάκριβα στα καλά ρεστοράν, αν ποτέ μπορέσετε να πάτε) δεν θα μπορούσαν καθόλου να χορτάσουν έναν κανονικό εργαζόμενο άνθρωπο. Αυτός θέλει θερμίδες και ενέργεια για να αναπληρώσει την εργατική δύναμη που ξόδεψε ώστε ορισμένοι να έχουν εκλεπτυσμένο γευστικό και γαστριμαργικό προφίλ.
Στην TV βλέπουμε τα γκουρμέ, στην ζωή βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Κρίμα που η TV δεν έχει γεύση, αφή και μυρωδιά. Μπορεί να ικανοποιήσει μόνο δύο αισθήσεις και τόσο ψεύτικα… Καημένοι γκουρμέ τύποι. Ούτε μια φασολάδα δεν μπορείτε να χαρείτε!
Μια ωραία ατμόσφαιρα
Όπως και να ‘χει το πράγμα, ένα συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Οργάνωσης έχει πάντα μεγάλο ενδιαφέρον και σημασία.
Έστω και αν η ΠΣΟ δεν είναι πια ίδια μ’ εκείνη του Παρισιού το 1945.
Πριν από λίγες μέρες έγινε στην Αθήνα το 16ο Συνέδριο της ΠΣΟ.
Παρούσα αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, «ταξικά συνδικάτα» και στελέχη του ΠΑΜΕ που είχε και την ευθύνη του Συνεδρίου. Ξαφνικά, καλείται στο βήμα ο δήμαρχος Αθηναίων ο οποίος καταχειροκροτείται, όταν αναφέρεται «στους αγώνες και τα δικαιώματα των εργαζομένων». Καταχειροκροτείται ο δήμαρχος, όταν οι εργαζόμενοι στο δήμο του έχουν καταλάβει εδώ και μέρες το δημαρχείο του.
Και πριν περάσει το σοκ του Καμίνη, αναγγέλλεται ο Μιχαλολιάκος για ταξικό χαιρετισμό, καταχειροκροτούμενος κι αυτός. Μετά 2-3 μέρες το ΚΚΕ καταγγέλλει: «Η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία στον Δήμο Αθήνας κλιμακώνει τον αυταρχισμό και την καταστολή απέναντι στο δίκαιο αγώνα των χιλιάδων συμβασιούχων εργαζομένων.»
Ούτε το μήνυμα του Ραούλ Κάστρο σας σώζει.
Ρατσισμός και πατριδοκαπηλία
Συνοικισμός ονομάζεται μια περιοχή της Θήβας όπου διέμεναν, παλιότερα, πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Με την πάροδο των ετών τα προσφυγικά ενοικιάστηκαν από Πακιστανούς μετανάστες, που εργάζονταν στα χωράφια της περιοχής.
Ο Δήμος της Θήβας, υλοποιώντας προεκλογική του υπόσχεση και χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν, όχι μόνο γκρέμισε τα σπίτια των μεταναστών, αλλά και τα προσωπικά αντικείμενα των Πακιστανών φορτώθηκαν σε φορτηγά και πετάχτηκαν στη χωματερή. Περισσότεροι από 120 άνθρωποι έμειναν άστεγοι, με αποτέλεσμα να διαμένουν σε πλατείες, γήπεδα και άλλα σημεία της πόλης. Κάποιοι, μάλιστα, έχουν βρει κατάλυμα σε ένα χώρο που τους έχει παραχωρήσει ένας βοσκός στο βουνό.
Ο αντιδήμαρχος Ανδρέας Χατζησταμάτης δήλωσε:
«Ξεκινάμε την υλοποίηση των δεσμεύσεών μας απέναντι στους Μικρασιάτες κατοίκους του Συνοικισμού, σεβόμενοι πάνω απ’ όλα την ιστορία των προγόνων μας…»
Δεν είναι τραγικό να ξεσπιτώνεις ανθρώπους, στο όνομα των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής;
Όλα για τους… μεγάλους
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση σκοτώνεται να διαλαλεί την έγνοια της για το δοκιμαζόμενο λαό, στην πράξη και το πιο μικρό μέτρο ανακούφισης είναι απαγορευτικό στην αντιλαϊκή πολιτική τους.
Πρόσφατα, η δημοτική Αρχή της Πετρούπολης πήρε μια απόφαση με την οποία αποφάσισε να μειώσει κατά 50% τα δημοτικά τέλη στις νέες επιχειρήσεις έως 50 τ.μ. δημοτών της Πετρούπολης για τα δύο πρώτα έτη λειτουργίας και να διπλασιάσει τους συντελεστές του Φόρου Ηλεκτροδοτούμενων Ακινήτων και του ΤΑΠ, στις τράπεζες και τα σούπερ μάρκετ.
Μια ανάσα ανακούφισης για τα μικρομάγαζα της περιοχής που κλείνουν το ένα μετά το άλλο, μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Δήμου.
Αυτή την απόφαση, λοιπόν, την ακύρωσε ο γ.γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης που ελέγχει τη νομιμότητα των αποφάσεων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, ως μη νόμιμη.
Ποιος είπε πως δεν έχει ταξικό χαρακτήρα η Τ.Α.;
Ελλάδα: Βαρέσαμε διάλυση
Κανονική διάλυση φαίνεται πως κήρυξε η χώρα κι ας βλέπει ο Γιώργος και η παρέα του ανάκαμψη. Δύο από τα μεγαλύτερα και σημαντικά νοσοκομεία της χώρας, το Αιγινήτειο και το Αρεταίειο, ύστερα από απόφαση των διοικήσεών τους (όχι των συνδικαλιστών), σταμάτησαν να δέχονται πια ασθενείς γιατί δεν έχουν χρήματα ούτε για φάρμακα, ούτε για τη σίτιση τους, ούτε για πετρέλαιο να ζεσταθούν.
Την εκπαιδευτική και διοικητική του λειτουργία ανέστειλε το ΤΕΙ Πειραιά ύστερα από απόφαση της Συνέλευσης του Ιδρύματος, καθώς η κρατική χρηματοδότηση για το 2011 δεν φτάνει να καλύψει απαραίτητες ανάγκες.
Ο προϋπολογισμός του ΤΕΙ από 15.450.000 που ήταν το 2010, έγινε 7.400.000 ευρώ και όπως καταγγέλλουν οι υπεύθυνοι, δεν φτάνουν ούτε για πληρωμή ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, φυσικού αερίου και προμήθεια αναλώσιμων των εργαστηρίων. Αρκετοί Δήμοι έχουν κηρύξει στάση πληρωμών και μισθοδοσίας, παιδικοί σταθμοί και σχολεία στην κατάρρευση, το νοσοκομείο του Θριάσιου ανακοίνωσε κλείσιμο.
Πού τη βλέπουν την ανάκαμψη;
Στους ισολογισμούς των τραπεζών;
