Του Τακη Πολίτη. Η πρώτη σημαντική μάχη για την μη εφαρμογή του ν.4009/2011 αφορά την εκλογή των εσωτερικών μελών των Συμβουλίων των πανεπιστημίων.
Με μια πρακτική που έχει να εφαρμοστεί στα ελληνικά πανεπιστήμια από την περίοδο της χούντας, η υπουργός Α. Διαμαντοπούλου διόρισε η ίδια τις οργανωτικές επιτροπές και πιέζει να προχωρήσει η εκλογική διαδικασία. Η υπουργός που -όσο κανένας άλλος προκάτοχός της- λοιδόρησε συλλήβδην τους πανεπιστημιακούς και κατηγόρησε τις εκλεγμένες Αρχές των πανεπιστημίων για διαπλοκή και αδιαφάνεια, για μια ακόμα φορά ανερυθρίαστα προσβάλλει τη νοημοσύνη όλων μας, αφού συμπεριλαμβάνει στις οργανωτικές επιτροπές για τη διεξαγωγή των εκλογών πρώην πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις, δηλαδή τους «διαπλεκόμενους» που μέχρι χτες κατήγγειλε.
Την ίδια ώρα, εκδηλώνονται προσωπικές επιθέσεις απέναντι σε αντιστεκόμενα στο νέο νόμο μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Ο πρώην πρύτανης Ι. Γρυσπολάκης και το περιβάλλον του στο Πολυτεχνείο Κρήτης, συνεπικουρούμενοι από δημοσιεύματα γνωστού για τη στράτευσή του αρθογράφου της Καθημερινής, καθώς και από τον τοπικό χανιώτικο Τύπο, στοχοποιούν συνάδελφο που έχει το θάρρος να εκφράζει δημόσια την αντίθεσή του στο νέο νόμο. Στο Ηράκλειο, σε μια προκλητική προσπάθεια τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος, καθηγητές του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης δρομολογούν έρευνα σε βάρος 12 φοιτητών του Τμήματος, όταν στο πλαίσιο υλοποίησης απόφασης της Γ.Σ. του Συλλόγου τους απέκλεισαν για ώρες τους καθηγητές απαιτώντας να οριστούν ημερομηνίες εξέτασης μαθημάτων που είχαν χαθεί εξαιτίας κατάληψης, πρακτική που είχε υιοθετηθεί πανελλαδικά σε όλα σχεδόν τα Τμήματα.
Η ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση και η μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών που υπερψήφισαν στη Βουλή το ν.4009/2011, αποτελεί ένα συνηθισμένο επιχείρημα όλων όσων, ρητά ή άρρητα, έχουν ταχθεί υπέρ του νόμου. Όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αυτό που, έμμεσα πλην σαφέστατα, υποδηλώνει αυτή η επιχειρηματολογία είναι πως «όταν τα βρίσκουν στη Βουλή, η κοινωνία πρέπει να σιωπά!». Και ακριβώς το σπάσιμο αυτής της επικίνδυνης αντίληψης, της αντίληψης που θέλει να παρουσιάζει ως αυτονόητη την αποδοχή της όποιας κοινοβουλευτικής σύγκλισης, ασχέτως της λαϊκής αποδοχής της, αποτελεί ένα πρόσθετο -και εξαιρετικά σημαντικό συμβολισμό για το κοινωνικό πεδίο αναφοράς- λόγο για τον οποίο η πανεπιστημιακή κοινότητα οφείλει να παλέψει σθεναρά και να ακυρώσει την εφαρμογή του νόμου.
Η στάση της πανεπιστημιακής Αριστεράς δεν μπορεί να είναι αμφίσημη. Αποτελεί πολιτική αφέλεια να ισχυρίζονται κάποιοι ότι η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία και η εκλογή προοδευτικών υποψηφίων, μπορεί να οδηγήσει σε «άλωση του συστήματος από τα μέσα». Θα τους συνιστούσαμε να διαβάσουν και πάλι με προσοχή το ν.4009/2011, να συνειδητοποιήσουν ότι στο νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων η οποιαδήποτε διοίκηση του πανεπιστημίου, σε κάθε περίπτωση, θα εποπτεύεται και θα ποδηγετείται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό που, κατ’ ελάχιστον, αντιστοιχεί στην πανεπιστημιακή Αριστερά είναι να συμπαραταχθεί με το φοιτητικό κίνημα, που θα είναι και πάλι μπροστάρης στη μάχη για τη μη διεξαγωγή των εκλογών, να στηρίξει πολιτικά τις όποιες μεθόδους ακύρωσης της εκλογικής διαδικασίας επιλεχθούν, να αντιπαρατεθεί επιθετικά με όλους όσοι θα επιχειρήσουν να ποινικοποιήσουν φοιτητικές επιλογές που θα μπλοκάρουν τις εκλογικές διαδικασίες των διορισμένων «νεοχουντικών επιτρόπων».
*Ο Τάκης Πολίτης είναι μέλος
του Δικτύου Πανεπιστημιακών.
Την ίδια ώρα, εκδηλώνονται προσωπικές επιθέσεις απέναντι σε αντιστεκόμενα στο νέο νόμο μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Ο πρώην πρύτανης Ι. Γρυσπολάκης και το περιβάλλον του στο Πολυτεχνείο Κρήτης, συνεπικουρούμενοι από δημοσιεύματα γνωστού για τη στράτευσή του αρθογράφου της Καθημερινής, καθώς και από τον τοπικό χανιώτικο Τύπο, στοχοποιούν συνάδελφο που έχει το θάρρος να εκφράζει δημόσια την αντίθεσή του στο νέο νόμο. Στο Ηράκλειο, σε μια προκλητική προσπάθεια τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος, καθηγητές του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης δρομολογούν έρευνα σε βάρος 12 φοιτητών του Τμήματος, όταν στο πλαίσιο υλοποίησης απόφασης της Γ.Σ. του Συλλόγου τους απέκλεισαν για ώρες τους καθηγητές απαιτώντας να οριστούν ημερομηνίες εξέτασης μαθημάτων που είχαν χαθεί εξαιτίας κατάληψης, πρακτική που είχε υιοθετηθεί πανελλαδικά σε όλα σχεδόν τα Τμήματα.
Η ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση και η μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών που υπερψήφισαν στη Βουλή το ν.4009/2011, αποτελεί ένα συνηθισμένο επιχείρημα όλων όσων, ρητά ή άρρητα, έχουν ταχθεί υπέρ του νόμου. Όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αυτό που, έμμεσα πλην σαφέστατα, υποδηλώνει αυτή η επιχειρηματολογία είναι πως «όταν τα βρίσκουν στη Βουλή, η κοινωνία πρέπει να σιωπά!». Και ακριβώς το σπάσιμο αυτής της επικίνδυνης αντίληψης, της αντίληψης που θέλει να παρουσιάζει ως αυτονόητη την αποδοχή της όποιας κοινοβουλευτικής σύγκλισης, ασχέτως της λαϊκής αποδοχής της, αποτελεί ένα πρόσθετο -και εξαιρετικά σημαντικό συμβολισμό για το κοινωνικό πεδίο αναφοράς- λόγο για τον οποίο η πανεπιστημιακή κοινότητα οφείλει να παλέψει σθεναρά και να ακυρώσει την εφαρμογή του νόμου.
Η στάση της πανεπιστημιακής Αριστεράς δεν μπορεί να είναι αμφίσημη. Αποτελεί πολιτική αφέλεια να ισχυρίζονται κάποιοι ότι η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία και η εκλογή προοδευτικών υποψηφίων, μπορεί να οδηγήσει σε «άλωση του συστήματος από τα μέσα». Θα τους συνιστούσαμε να διαβάσουν και πάλι με προσοχή το ν.4009/2011, να συνειδητοποιήσουν ότι στο νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων η οποιαδήποτε διοίκηση του πανεπιστημίου, σε κάθε περίπτωση, θα εποπτεύεται και θα ποδηγετείται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό που, κατ’ ελάχιστον, αντιστοιχεί στην πανεπιστημιακή Αριστερά είναι να συμπαραταχθεί με το φοιτητικό κίνημα, που θα είναι και πάλι μπροστάρης στη μάχη για τη μη διεξαγωγή των εκλογών, να στηρίξει πολιτικά τις όποιες μεθόδους ακύρωσης της εκλογικής διαδικασίας επιλεχθούν, να αντιπαρατεθεί επιθετικά με όλους όσοι θα επιχειρήσουν να ποινικοποιήσουν φοιτητικές επιλογές που θα μπλοκάρουν τις εκλογικές διαδικασίες των διορισμένων «νεοχουντικών επιτρόπων».
*Ο Τάκης Πολίτης είναι μέλος
του Δικτύου Πανεπιστημιακών.
Σχόλια
