Συνεχίζονται οι μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στη σκληρή λιτότητα
Το περασμένο Σαββατοκύριακο έγιναν στη Ρουμανία οι μεγαλύτερες και πιο δυναμικές διαδηλώσεις, από την εποχή της πτώσης του καθεστώτος Τσαουσέσκου, οι οποίες συνεχίστηκαν με μαζικότητα και παλμό όλη την εβδομάδα. Αφορμή των διαδηλώσεων, που έχουν στο στόχαστρό τους την κυβέρνηση και το πρόγραμμα σκληρής λιτότητας, ήταν η παραίτηση του υφυπουργού Υγείας, Ραέντ Αραφάτ. Πρόκειται για έναν Συρο-Παλαιστίνιο φοιτητή της Ιατρικής που έμεινε στη Ρουμανία και επί πολλά χρόνια έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και βελτίωση του συστήματος Υγείας. Ο Αραφάτ τάχθηκε κατά της ιδιωτικοποίησης του συστήματος Υγείας και κατηγορήθηκε στις 9/1 δημοσίως, μέσω της τηλεόρασης, ως «ψεύτης» και «αριστεριστής», «εχθρός των μεταρρυθμίσεων στην Υγεία» από τον ίδιο τον πρόεδρο της χώρας, Τράιαν Μπασέσκου.
Η ιδιωτικοποίηση της Υγείας αποτιμήθηκε σε 4,5 δισ. ευρώ συν ακόμα 1,5 δισ. από τη δημιουργία ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Οι επικριτές των κυβερνητικών σχεδίων υποστηρίζουν ότι με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας εξαιρετικά δελεαστικός τομέας από τον οποίο θα επωφελούνταν επιχειρηματίες και πολιτικοί, κοντά στα κέντρα εξουσίας. Στο ιδιωτικό σύστημα Υγείας επρόκειτο να δοθεί πρόσβαση σε κρατικά κονδύλια, ενώ το δημόσιο σύστημα Υγείας στερείται οικονομικής στήριξης.
Ύστερα από τις λαϊκές διαμαρτυρίες, στο Βουκουρέστι, την περασμένη Πέμπτη, ο Μπασέσκου ανήγγειλε την αναστολή των «μεταρρυθμίσεων», αλλά παρά την υπόσχεση του προέδρου οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν ακαριαία σε πολλές άλλες πόλεις και κωμοπόλεις της χώρας. Το αντικείμενο των διαμαρτυριών δεν ήταν απλώς η ιδιωτικοποίηση της Υγείας, αλλά το σύνολο του προγράμματος λιτότητας καθώς και η απαίτηση παραίτησης της κυβέρνησης και του προέδρου.
Οι διαδηλώσεις στο Βουκουρέστι, το Σάββατο, αντιμετωπίστηκαν βίαια από τις δυνάμεις καταστολής με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 59 άνθρωποι εκ των οποίων οι 26 νοσηλεύονται. Σε 250, μάλιστα, επιβλήθηκαν πρόστιμα για «διατάραξη της δημόσιας τάξης». Η απάντηση ήταν να ξεσπάσουν την επόμενη ημέρα, Κυριακή, διαδηλώσεις σε 40 ρουμανικές πόλεις με βασικό σύνθημα την παραίτηση της κυβέρνησης και του Μπασέσκου, ο οποίος σε μια προσπάθεια να αναχαιτίσει τη λαϊκή αγανάκτηση ζήτησε (από κοινού με τον πρωθυπουργό Ε. Μποκ) από τον Αραφάτ να επανέλθει στο αξίωμά του, την Τρίτη 17/1. Επίσης, τον διόρισαν σε μια επιτροπή ειδικών που θα επεξεργαστεί νέες προτάσεις για το σύστημα Υγείας. Έτσι, προς στιγμήν, οι διαμαρτυρίες σταμάτησαν, αλλά όπως γράφει η ρουμανική εφημερίδα Adevarul «η επιστροφή του Αραφάτ στην κυβέρνηση δεν θα τερματίσει τις διαδηλώσεις, γιατί οι υποστηρικτές του ζητούν πλέον κάτι άλλο, εκτός από την απλή ικανοποίηση των αιτημάτων του Αραφάτ».
Παρ’ όλο που οι διαδηλώσεις ήταν αυθόρμητες, τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να τις εκμεταλλευτούν για ιδιοτελείς σκοπούς και τόσο το Σοσιαλδημοκρατικό όσο και το -υπέρ των αγορών- Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα δήλωσαν την υποστήριξή τους και ζήτησαν τη «διαθεσιμότητα του προέδρου» και την κήρυξη πρόωρων εκλογών . Στις διαδηλώσεις διείσδυσε επίσης και το ακροδεξιό κόμμα Noua dreapta.
ΜΜΕ που συνδέονται με τη δεξιά αντιπολίτευση, το Συντηρητικό Κόμμα και το προσφάτως ιδρυθέν Λαϊκό Κόμμα, έπαιξαν επίσης ρόλο στις διαδηλώσεις, καλώντας τον κόσμο να λάβει μέρος στις διαμαρτυρίες.
Όλα αυτά τα κόμματα, σε διάφορες περιόδους, είχαν εφαρμόσει μέτρα λιτότητας εξού και η αξιοπιστία τους. Όσον αφορά, δε, την «υποστήριξη» των λαϊκών διαμαρτυριών δεν είναι μεγαλύτερη από την αξιοπιστία του Ομπάμα που υποτίθεται ότι είδε με συμπάθεια το κίνημα των καταλήψεων στις ΗΠΑ. Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είχε συνυπογράψει με τον νυν πρωθυπουργό τη συμφωνία με το ΔΝΤ, το 2009, ενώ επί της δικής του διακυβέρνησης σε δύο περιόδους, 1992-1996 και 2000-2004, εφαρμόστηκαν στη Ρουμανία οι σαρωτικές υπέρ των αγορών οικονομικές αλλαγές που κατέστησαν τη Ρουμανία μία από τις χώρες της Ευρώπης με τη μεγαλύτερη κοινωνική ανισότητα: Μια μικρή ελίτ να έχει επωφεληθεί τα μέγιστα, ενώ συνολικά η Ρουμανία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στην Ε.Ε. ως προς το ποσοστό του πληθυσμού που ζει στη φτώχεια – 41,4%.
Είναι πλέον κοινότοπο να ειπωθεί ότι καίριο ρόλο στα νέα μέτρα λιτότητας παίζουν οι όροι του δανείου των 20 δισ. ευρώ που έδωσαν το ΔΝΤ και η Ε.Ε. στη Ρουμανία, το 2009. Με κυβερνητική απόφαση του περασμένου Μαρτίου έκλεισαν 67 νοσοκομεία και 670 γιατροί και 2.000 νοσηλευτές έχασαν τη δουλειά τους. Η κυβέρνηση Μποκ, το 2010, μείωσε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 25% και τις συντάξεις κατά 15%. Τα πρόσφατα σχέδια εκτεταμένης ιδιωτικοποίησης της Υγείας δικαιολογήθηκαν από την κυβέρνηση, με το επιχείρημα ότι τα νοσοκομεία αποτελούν τη «μαύρη τρύπα» του Προϋπολογισμού. Και, βεβαίως, γνωρίζουμε πόσο φανατικοί του Προϋπολογισμού είναι οι ευρωκράτες.
Στη συνδιάσκεψη του περιοδικού Economist στο Βουκουρέστι, τον περασμένο Νοέμβριο, ο πρόεδρος Μπασέσκου δήλωσε περιχαρής ότι η διαδικασία μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων θα συνεχιστεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στους παρευρισκόμενους «εκπροσώπους των αγορών» από τον Ιανουάριο του 2010 μέχρι τον Οκτώβριο του 2011 οι απασχολούμενοι στο Δημόσιο είχαν μειωθεί κατά 180.000 και προκειμένου να συμμορφωθεί στις απαιτήσεις του ΔΝΤ θα απολυθούν άλλοι 300.000 μέσα στο 2012.
Ταυτόχρονα, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, πολλές δυτικές πολυεθνικές που είχαν δει τη Ρουμανία ως παράδεισο επενδύσεων (2002: μέσο βιομηχανικό μισθολογικό κόστος στη Γερμανία 32 ευρώ, στη Ρουμανία 1,5 ευρώ) αρχίζουν να φεύγουν προς ακόμη πιο φθηνές χώρες, όπως το Μαρόκο όπου μεταφέρει τμήματα παραγωγής των αυτοκινήτων του εργοστασίου της Dacia η γαλλική Renault, η οποία είχε εξαγοράσει τη ρουμανική εταιρία. Το κόστος εργασίας στο Μαρόκο είναι κατά 18% μικρότερο από αυτό της Ρουμανίας, της οποίας οι εργάτες στάθηκαν μάλιστα «απείθαρχοι», πραγματοποιώντας απεργίες. Το κλείσιμο των επιχειρήσεων των Nestle, Colgate και Kraft Foods το 2008, Coca-Cola το 2009, Nokia και της ισραηλινής γαλακτοκομικής Tnuva το 2011 είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και την ενίσχυση του κύματος μετανάστευσης των νέων.
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός Ε. Μποκ επιδίωξε νέες περικοπές του Προϋπολογισμού για την Υγεία, την Παιδεία και τον Πολιτισμό, σαν αυτές που ξεσήκωσαν το ρουμανικό λαό επί τέσσερις συνεχείς ημέρες, με αποτέλεσμα να αποσυρθούν τα μέτρα για ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Τουλάχιστον προσωρινά.
Η ιδιωτικοποίηση της Υγείας αποτιμήθηκε σε 4,5 δισ. ευρώ συν ακόμα 1,5 δισ. από τη δημιουργία ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Οι επικριτές των κυβερνητικών σχεδίων υποστηρίζουν ότι με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας εξαιρετικά δελεαστικός τομέας από τον οποίο θα επωφελούνταν επιχειρηματίες και πολιτικοί, κοντά στα κέντρα εξουσίας. Στο ιδιωτικό σύστημα Υγείας επρόκειτο να δοθεί πρόσβαση σε κρατικά κονδύλια, ενώ το δημόσιο σύστημα Υγείας στερείται οικονομικής στήριξης.
Ύστερα από τις λαϊκές διαμαρτυρίες, στο Βουκουρέστι, την περασμένη Πέμπτη, ο Μπασέσκου ανήγγειλε την αναστολή των «μεταρρυθμίσεων», αλλά παρά την υπόσχεση του προέδρου οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν ακαριαία σε πολλές άλλες πόλεις και κωμοπόλεις της χώρας. Το αντικείμενο των διαμαρτυριών δεν ήταν απλώς η ιδιωτικοποίηση της Υγείας, αλλά το σύνολο του προγράμματος λιτότητας καθώς και η απαίτηση παραίτησης της κυβέρνησης και του προέδρου.
Οι διαδηλώσεις στο Βουκουρέστι, το Σάββατο, αντιμετωπίστηκαν βίαια από τις δυνάμεις καταστολής με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 59 άνθρωποι εκ των οποίων οι 26 νοσηλεύονται. Σε 250, μάλιστα, επιβλήθηκαν πρόστιμα για «διατάραξη της δημόσιας τάξης». Η απάντηση ήταν να ξεσπάσουν την επόμενη ημέρα, Κυριακή, διαδηλώσεις σε 40 ρουμανικές πόλεις με βασικό σύνθημα την παραίτηση της κυβέρνησης και του Μπασέσκου, ο οποίος σε μια προσπάθεια να αναχαιτίσει τη λαϊκή αγανάκτηση ζήτησε (από κοινού με τον πρωθυπουργό Ε. Μποκ) από τον Αραφάτ να επανέλθει στο αξίωμά του, την Τρίτη 17/1. Επίσης, τον διόρισαν σε μια επιτροπή ειδικών που θα επεξεργαστεί νέες προτάσεις για το σύστημα Υγείας. Έτσι, προς στιγμήν, οι διαμαρτυρίες σταμάτησαν, αλλά όπως γράφει η ρουμανική εφημερίδα Adevarul «η επιστροφή του Αραφάτ στην κυβέρνηση δεν θα τερματίσει τις διαδηλώσεις, γιατί οι υποστηρικτές του ζητούν πλέον κάτι άλλο, εκτός από την απλή ικανοποίηση των αιτημάτων του Αραφάτ».
Παρ’ όλο που οι διαδηλώσεις ήταν αυθόρμητες, τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να τις εκμεταλλευτούν για ιδιοτελείς σκοπούς και τόσο το Σοσιαλδημοκρατικό όσο και το -υπέρ των αγορών- Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα δήλωσαν την υποστήριξή τους και ζήτησαν τη «διαθεσιμότητα του προέδρου» και την κήρυξη πρόωρων εκλογών . Στις διαδηλώσεις διείσδυσε επίσης και το ακροδεξιό κόμμα Noua dreapta.
ΜΜΕ που συνδέονται με τη δεξιά αντιπολίτευση, το Συντηρητικό Κόμμα και το προσφάτως ιδρυθέν Λαϊκό Κόμμα, έπαιξαν επίσης ρόλο στις διαδηλώσεις, καλώντας τον κόσμο να λάβει μέρος στις διαμαρτυρίες.
Όλα αυτά τα κόμματα, σε διάφορες περιόδους, είχαν εφαρμόσει μέτρα λιτότητας εξού και η αξιοπιστία τους. Όσον αφορά, δε, την «υποστήριξη» των λαϊκών διαμαρτυριών δεν είναι μεγαλύτερη από την αξιοπιστία του Ομπάμα που υποτίθεται ότι είδε με συμπάθεια το κίνημα των καταλήψεων στις ΗΠΑ. Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είχε συνυπογράψει με τον νυν πρωθυπουργό τη συμφωνία με το ΔΝΤ, το 2009, ενώ επί της δικής του διακυβέρνησης σε δύο περιόδους, 1992-1996 και 2000-2004, εφαρμόστηκαν στη Ρουμανία οι σαρωτικές υπέρ των αγορών οικονομικές αλλαγές που κατέστησαν τη Ρουμανία μία από τις χώρες της Ευρώπης με τη μεγαλύτερη κοινωνική ανισότητα: Μια μικρή ελίτ να έχει επωφεληθεί τα μέγιστα, ενώ συνολικά η Ρουμανία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στην Ε.Ε. ως προς το ποσοστό του πληθυσμού που ζει στη φτώχεια – 41,4%.
Είναι πλέον κοινότοπο να ειπωθεί ότι καίριο ρόλο στα νέα μέτρα λιτότητας παίζουν οι όροι του δανείου των 20 δισ. ευρώ που έδωσαν το ΔΝΤ και η Ε.Ε. στη Ρουμανία, το 2009. Με κυβερνητική απόφαση του περασμένου Μαρτίου έκλεισαν 67 νοσοκομεία και 670 γιατροί και 2.000 νοσηλευτές έχασαν τη δουλειά τους. Η κυβέρνηση Μποκ, το 2010, μείωσε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 25% και τις συντάξεις κατά 15%. Τα πρόσφατα σχέδια εκτεταμένης ιδιωτικοποίησης της Υγείας δικαιολογήθηκαν από την κυβέρνηση, με το επιχείρημα ότι τα νοσοκομεία αποτελούν τη «μαύρη τρύπα» του Προϋπολογισμού. Και, βεβαίως, γνωρίζουμε πόσο φανατικοί του Προϋπολογισμού είναι οι ευρωκράτες.
Στη συνδιάσκεψη του περιοδικού Economist στο Βουκουρέστι, τον περασμένο Νοέμβριο, ο πρόεδρος Μπασέσκου δήλωσε περιχαρής ότι η διαδικασία μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων θα συνεχιστεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στους παρευρισκόμενους «εκπροσώπους των αγορών» από τον Ιανουάριο του 2010 μέχρι τον Οκτώβριο του 2011 οι απασχολούμενοι στο Δημόσιο είχαν μειωθεί κατά 180.000 και προκειμένου να συμμορφωθεί στις απαιτήσεις του ΔΝΤ θα απολυθούν άλλοι 300.000 μέσα στο 2012.
Ταυτόχρονα, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, πολλές δυτικές πολυεθνικές που είχαν δει τη Ρουμανία ως παράδεισο επενδύσεων (2002: μέσο βιομηχανικό μισθολογικό κόστος στη Γερμανία 32 ευρώ, στη Ρουμανία 1,5 ευρώ) αρχίζουν να φεύγουν προς ακόμη πιο φθηνές χώρες, όπως το Μαρόκο όπου μεταφέρει τμήματα παραγωγής των αυτοκινήτων του εργοστασίου της Dacia η γαλλική Renault, η οποία είχε εξαγοράσει τη ρουμανική εταιρία. Το κόστος εργασίας στο Μαρόκο είναι κατά 18% μικρότερο από αυτό της Ρουμανίας, της οποίας οι εργάτες στάθηκαν μάλιστα «απείθαρχοι», πραγματοποιώντας απεργίες. Το κλείσιμο των επιχειρήσεων των Nestle, Colgate και Kraft Foods το 2008, Coca-Cola το 2009, Nokia και της ισραηλινής γαλακτοκομικής Tnuva το 2011 είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και την ενίσχυση του κύματος μετανάστευσης των νέων.
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός Ε. Μποκ επιδίωξε νέες περικοπές του Προϋπολογισμού για την Υγεία, την Παιδεία και τον Πολιτισμό, σαν αυτές που ξεσήκωσαν το ρουμανικό λαό επί τέσσερις συνεχείς ημέρες, με αποτέλεσμα να αποσυρθούν τα μέτρα για ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Τουλάχιστον προσωρινά.
Μ.Ν.
(Πηγές: Presseurope, CNN,
World Socialist Web Site)
Σχόλια
