Πριν δύο εβδομάδες γράφαμε, ενόψει των ολλανδικών εκλογών της μεθεπόμενης Τετάρτης 15 Μαρτίου, ότι τα δύο πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα που συγκυβερνούν (το κεντροδεξιό VVD και το κεντροαριστερό PvdA) αναμένεται να υποστούν μεγάλη ήττα. Και επισημαίναμε ότι οι φωνασκούντες σήμερα για τον κίνδυνο της Ακροδεξιάς βολικά ξεχνούν ότι η προηγούμενη κεντροδεξιά κυβέρνηση είχε στηριχτεί στις ψήφους των βουλευτών του ακροδεξιού ρατσιστή Βίλντερς [βλ. φύλλο 347]. Πάντως οι ίδιοι που φωνασκούσαν, τώρα άρχισαν να… πανηγυρίζουν – διότι ένας συνδυασμός των τεσσάρων τελευταίων δημοσκοπήσεων που έγιναν στις 28 Φεβρουαρίου δείχνει ισοπαλία μεταξύ του κεντροδεξιού VVD του απερχόμενου πρωθυπουργού Ρούτε και του ακροδεξιού «Κόμματος για Ελευθερία» (PVV) του Βίλντερς. Με ισοπαλία ή χωρίς, δεν αλλάζουν και πολλά στην αριθμητική του νέου κοινοβουλίου, αφού ο «μπαμπούλας» Βίλντερς και στα καλύτερα όνειρά του δεν φαίνεται να ξεπερνά τις 35 έδρες σε σύνολο 150. Άρα προς τι οι φωνασκίες;
Οι αμαρτωλοί πολιτικοί του ολλανδικού «δημοκρατικού τόξου» δηλώνουν πως εξανίστανται για το γεγονός ότι ένα ανοιχτά ρατσιστικό κόμμα μπορεί να βγει και πρώτο. Ότι είναι ανοιχτά ρατσιστικό και αντιδραστικό το PVV του Βίλντερς, είναι αλήθεια. Το… μάλλον λιτό πρόγραμμά του [βλ. παρακάτω] είναι εύγλωττο. Μάλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αστείο εάν δεν φαινόταν να έχει την υποστήριξη του 16% (αλλά 16%, όχι παραπάνω!) όσων ψηφίζουν. Όμως το πολιτικό σύστημα που εξανίσταται, και διογκώνει τον κίνδυνο επιχειρώντας να επαναπατρίσει απωλεσθέντες ψηφοφόρους, δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται. Καταρχήν, διότι ενώ ο Βίλντερς παραληρεί, τα δύο «μεγάλα» κόμματα ήδη εφαρμόζουν το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός του – ή μάλλον, για την ακρίβεια, το πιο αντιδραστικό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μια σειρά βουλευτές και στελέχη του σοσιαλδημοκρατικού PvdA μη ολλανδικής καταγωγής το έχουν εγκαταλείψει και κατεβαίνουν χωριστά στις εκλογές επειδή (και) η Κεντροαριστερά συναίνεσε σε μέτρα «υποχρεωτικής αφομοίωσης» των μεταναστευτικών κοινοτήτων.
Κι ακόμη, δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται επειδή μπορεί να συνεργαστούν και πάλι μαζί του αν δεν τους βγουν (που δεν θα βγουν) τα αναγκαία κουκιά. Τα δύο κόμματα που κυβερνούν σήμερα διέθεταν 79 βουλευτές σε σύνολο 150. Στην επόμενη βουλή, και τα δύο μαζί, δεν αναμένεται να συγκεντρώσουν πάνω από 40 βουλευτές. Η μελλοντική κυβέρνηση θα είναι πολυκομματική. Και αν η ολλανδική Αριστερά, εντός ή εκτός εισαγωγικών (δηλαδή το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Πράσινη Αριστερά), αποφασίσει να μην αυτοκτονήσει πολιτικά στηρίζοντάς τη, μπορεί ξαφνικά ο Βίλντερς να ξαναγίνει «αξιότιμος κύριος συνάδελφος». Από κάθε άποψη, χρησιμότατος!
Ένα τραγελαφικό πρόγραμμα
Παραθέτουμε χωρίς περαιτέρω σχόλια το πρόγραμμα με το οποίο το PVV του Βίλντερς διεκδικεί την ψήφο των Ολλανδών πολιτών (όποιος αδυνατεί να πιστέψει ότι ένα από τα βασικά κόμματα της χώρας κατεβαίνει στις εκλογές με… μονοσέλιδο πρόγραμμα, ας το αναζητήσει στην επίσημη ιστοσελίδα του: www.pvv.nl). Σε παρένθεση η επιεικώς αστεία κοστολόγηση που κάνει:
- Αποϊσλαμοποίηση της Ολλανδίας (κέρδος 7,2 δισ. ευρώ)
- Έξοδος από την Ε.Ε. (κόστος 0 ευρώ)
- Άμεση δημοκρατία (κόστος 0 ευρώ)
- Πλήρης κατάργηση της συμμετοχής για περίθαλψη (κόστος 3,7 δισ. ευρώ)
- Χαμηλά ενοίκια (κόστος 1 δισ. ευρώ)
- Συνταξιοδότηση στα 65 (κόστος 3,5 δισ. ευρώ)
- Παύση χρηματοδότησης αναπτυξιακής βοήθειας, τεχνών, ΜΜΕ κ.λπ. (κέρδος 10 δισ. ευρώ)
- Αύξηση δαπανών για φροντίδα στο σπίτι (κόστος 2 δισ. ευρώ)
- Μεγάλη αύξηση δαπανών για άμυνα και αστυνόμευση (κόστος 2 δισ. ευρώ)
- Χαμηλότερος φόρος εισοδήματος (κόστος 3 δισ. ευρώ)
- Μείωση τελών κυκλοφορίας κατά 50% (κόστος 2 δισ. ευρώ)
Τελική επίπτωση στον προϋπολογισμό: 0 ευρώ
Ε.Φ.
