Οι δημόσιοι υπάλληλοι, η νεολαία, οι άνεργοι (το 25% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού), αλλά και πολλοί αλληλέγγυοι πολίτες δεν περίμεναν κάποιο επίσημο κάλεσμα προκειμένου να κατέβουν στους δρόμους και να αντιμετωπίσουν την πολιτική της κυβέρνησης. Αυτοοργανώθηκαν χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το βράδυ της Κυριακής χιλιάδες διαδήλωσαν στο κέντρο της Μαδρίτης, ενώ πολλοί διανυκτέρευσαν σε απόσταση αναπνοής από το ισπανικό Κοινοβούλιο. Δεν σταμάτησαν όμως, καθώς και την επόμενη μέρα εκατοντάδες δημόσιοι υπάλληλοι, ανάμεσα στους οποίους πυροσβέστες, αστυνομικοί και νοσηλευτές. Φωνάζοντας, «Ψηλά τα χέρια, γίνεται ληστεία!», και κρατώντας πανό, διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στα άδικα μέτρα, φυσικά δίνοντας ραντεβού μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως του Twitter με τη λέξη κλειδί «#graciasfuncionarios». Το κράτος απάντησε με τον μόνο τρόπο που γνωρίζει: με καταστολή.
Διαδηλώνοντας καθημερινά, ακόμα και κατά τα διαλλείματα τους, πίεσαν τα δύο μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα της χώρας, UGT και CCOO, να καλέσουν απεργία την Πέμπτη. Η μεγάλη κινητοποίηση σίγουρα ξεκίνησε μαχητικά, με 97 οχήματα των Μαδριλένικων ΜΑΤ να δέχονται σαμποτάζ, και περίπου 50.000 ανθρώπους να διαδηλώνουν στην Μαδρίτη, εν μέσω πλαστικών σφαιρών και επιθέσεων από τις μονάδες των Antidisturbios. Κινητοποιήσεις την ίδια μέρα είχαμε σε 80 Ισπανικές πόλεις, συνολικά, με περισσότερους από 100.000 συμμετέχοντες.
Το κόστος της «διάσωσης»
Είναι προφανές πλέον ότι η διάσωση των τραπεζών δεν ήλθε «χωρίς όρους», όπως διαβεβαίωνε ο Ισπανός πρωθυπουργός, Μαριάνο Ραχόι. «Η Ισπανία θα παραμείνει πλήρως υπεύθυνη για τη βοήθεια που της χορηγήθηκε μέσω του EFSF», τόνισε ο Γερμανός υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατά την συζήτηση στο Γερμανικό κοινοβούλιο σχετικά με την επικύρωση της διάσωσης του Ισπανικού τραπεζικού τομέα. Έτσι, η Ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ένα κολοσσιαίο πακέτο λιτότητας ύψους 65 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η Ισπανία για μια ακόμα φορά έλαβε τον έπαινο της Ε.Ε., η οποία την διαβεβαίωσε ότι βρίσκεται σε πολύ καλή πορεία προκειμένου να λύσει τα οικονομικά της προβλήματα. Όμως, η διάψευση ήρθε και εδώ ακόμη πιο γρήγορα από το σύνηθες.
Η δημοπράτηση ισπανικών ομολόγων ύψους περίπου 3 δισ. ευρώ αποδείχθηκε καταστροφική για τη Μαδρίτη, σε αντίθεση με τις προσδοκίες που έντεχνα είχανε κατασκευάσει οι ευρωκράτες και οι Ισπανοί υπηρέτες τους. Το επιτόκιο δανεισμού άγγιξε το 6,94% (4,899% το Φεβρουάριο), σε απόσταση αναπνοής από το «όριο» του 7%, που θεωρείται το κατώφλι για την ολοκληρωτική αδυναμία δανεισμού από τις αγορές. Ολόκληρος ο ευρωπαϊκός Τύπος συνειδητοποιεί την «επιστροφή της κρίσης στην Ευρωζώνη» και περιγράφει τις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής ως «παυσίπονο που η επίδρασή του πλέον πέρασε».
Το ΔΝΤ στην ετήσια έκθεσή του σχετικά με τις πολιτικές της Ευρωζώνης, κάλεσε τους συμμετέχοντες στην νομισματική ένωση να αναλάβουν «αποφασιστική δράση» ώστε να ανακόψουν την ανοδική πορεία των Ισπανικών επιτοκίων κρατικού δανεισμού, ενώ τόνισε ότι η εντεινόμενη σύνδεση μεταξύ επισφαλών τραπεζών και κρατών που τις προσφέρουν πιστωτική βοήθεια, επιδεινώνει το οικονομικό κλίμα και οδηγεί σε νέο κύκλο οικονομικής ύφεσης.
Με τους επενδυτές να εγκαταλείπουν το χρέος της Ιβηρικής χώρας, προς ασφαλέστερους προορισμούς στο Βορρά και με την αναμενόμενη ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και κοινωνική αποσύνθεση, λόγω της επιβαλλόμενης λιτότητας, το μέλλον κρίνεται ερεβώδες.
Ηλίας Σταθάτος
