Μπορούμε να συζητήσουμε τη δυνατότητα δημοψηφίσματος και να πάρουμε αποφάσεις, ώστε να γίνει κάτι τέτοιο από όλους και οργανωμένα.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Μιχάλη Σιάχο
Για την ανάγκη συντονισμένης δράσης και ουσιαστικής επαφής της Αριστεράς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με την κοινωνία και τα κινήματα, ώστε να δοθεί οργανωμένη απάντηση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε., κάνει λόγο, μιλώντας στο «δρόμο», ο Λόταρ Μπίσκι, πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς και συνπρόεδρος του γερμανικού Die Linke. Ο Λόταρ Μπίσκι, που το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, βρέθηκε στην Αθήνα, συμμετέχοντας σε ημερίδα που οργάνωσε ο ΣΥΝ με θέμα «η Κρίση και ο Ευρωπαϊκός Νότος: Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς», υπογράμμισε ότι «η Αριστερά πρέπει να δώσει στον κόσμο να καταλάβει ότι οι εργάτες στην Ελλάδα έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους εργάτες στη Γερμανία και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες»
Γίνεται προσπάθεια για το συντονισμό δυνάμεων της Αριστεράς του ευρωπαϊκού νότου για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και ιδιαίτερα για δράση ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Σε ποιο σημείο βρίσκονται αυτές οι διεργασίες; Υπάρχουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες;
Η συνάντηση στην Αθήνα έφερε κοντά σοσιαλιστικά κόμματα των χωρών του νότου, αλλά ήταν, βέβαια, και μια ευρωπαϊκή συνάντηση στην οποία χωρούν όλες οι χώρες, ακόμα και οι Σκανδιναβικές και όλοι όσοι αντιμετωπίζουν τα ίδια ευρωπαϊκά προβλήματα, τα οποία με κανέναν τρόπο δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, την Πορτογαλία ή την Ισπανία. Πιστεύω ότι τα προβλήματα αυτά είναι αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε. και των κρατών-μελών της. Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί είχαν δηλώσει ήδη πριν από έναν χρόνο ότι πρέπει να αλλάξουν τα κριτήρια. Πώς η Γερμανία ήξερε από πέρσι τι θα συμβεί; Υπάρχουν κριτήρια; Πιστεύω ότι η Ε.Ε. έχει πρόβλημα και δεν είναι τυχαίο το ότι οι χώρες δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τα κριτήρια. Τι πρέπει να κάνουμε; Πρώτα απ’ όλα να αλλάξουμε την Ε.Ε. και δεύτερον, να καταλάβουμε ότι οι κεντρικές χώρες της Ευρώπης δεν πρέπει να ψάχνουν μόνο για σταθερότητα, αλλά οφείλουν να θέσουν άλλα κριτήρια, όπως η εργασία και η ανάπτυξη. Πιστεύω ότι το ζήτημα της εργασίας είναι πολύ σημαντικό και μπορούν να κάνουν νομισματική πολιτική που να υποστηρίζει νέες θέσεις εργασίας.
Επίσης, πιστεύω ότι θα έρθει η στιγμή που θα γίνει συζήτηση η οποία θα αφορά μια νέα δομή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και το δημοκρατικό της έλεγχο. Πιστεύω ότι η Αριστερά μπήκε εδώ (σ.σ. στην Αθήνα) σε καλό δρόμο, προκειμένου να έρθουμε σε επαφή και να επιχειρήσουμε κοινές δράσεις κατά της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε.
Πρέπει να πάμε μαζί με τα σωματεία και τα κοινωνικά κινήματα, ώστε να υπάρχει ευρύτερη αντίσταση για να αλλάξουμε τις πολιτικές της Ε.Ε.
Πιστεύετε ότι είναι δυνατόν στις χώρες του νότου να πάρει η Αριστερά πρωτοβουλία για δημοψηφίσματα κατά του Προγράμματος Σταθερότητας; Πώς μπορεί να συντονιστεί κάτι τέτοιο σε όλες τις χώρες που υποφέρουν από την κρίση;
Πιστεύω ότι υπάρχει δυνατότητα για κάτι τέτοιο. Το ΚΕΑ ήταν υπέρ ενός δημοψηφίσματος. Δυστυχώς δεν έγινε, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να συζητήσουμε τη δυνατότητα δημοψηφίσματος και να πάρουμε αποφάσεις, ώστε να γίνει κάτι τέτοιο από όλους και οργανωμένα. Δεν έχει νόημα για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα να το κάνουμε μόνοι μας. Πιστεύω, λοιπόν, ότι υπάρχει η δυνατότητα, αν και έχουν ακουστεί διαφορετικές γνώμες. Κάποιοι το θεωρούν πολύ σημαντικό και κάποιοι λιγότερο, ζητώντας να επικεντρωθούμε σε άλλες δράσεις. Πιστεύω ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να δώσουμε σημάδια στο λαό ότι υπάρχει αντίσταση σε αυτήν την πολιτική. Να στείλουμε σημάδια και προς τα «πάνω» ότι ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να τους επιτρέψει τα πάντα, όπως -για παράδειγμα- δεν θα επιτρέψει στις γερμανικές τράπεζες να κερδοσκοπήσουν περαιτέρω στην Ελλάδα, κάτι που, βεβαίως, δεν πρέπει να γίνεται ούτε στην Ελλάδα ούτε, βέβαια, στη Γερμανία.
Η Ελλάδα έχει στοχοποιηθεί και θεωρείται το μαύρο πρόβατο, το κακό παιδί της Ευρώπης. Άλλοι έχουν ποντάρει στην επιβολή μιας επιτήρησης που δεν έχει δοκιμαστεί μέχρι σήμερα σε καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης και άλλοι έχουν σπεκουλάρει, όπως η Goldman Sachs, κερδίζοντας δισεκατομμύρια. Πώς κρίνετε αυτό το «πείραμα»;
Νομίζω ότι είναι ένα πολύ κακό πείραμα, χωρίς κανένα όφελος. Δεν χρειαζόμαστε καμία επιτήρηση. Χρειαζόμαστε κάποια μη γραφειοκρατικά μέτρα για την οικονομική κρίση. Δεν είναι σωστό να ψάχνουμε για μαύρα πρόβατα. Κατά τη γνώμη μου, οι κτηματομεσίτες και οι γερμανικές τράπεζες υπήρξαν πολύ δραστήριες στην κερδοσκοπία κατά του ελληνικού κράτους και τώρα έρχονται μαζί με τους πολιτικούς να επιβάλουν μέτρα. Δεν υπάρχει δυνατότητα για πρόοδο στην Ε.Ε. αν μια χώρα επιτηρείται από άλλες και δεν ξέρω καμία συνθήκη που θα επέτρεπε κάτι τέτοιο. Ποιος είναι ο επιτηρητής και ποιος ο επιτηρούμενος; Δεν υπάρχει κανένας σχετικός κανονισμός και νομίζω ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ κακή ιδέα, τη στιγμή που η Ε.Ε. έχει άλλες δυνατότητες.
Ως επικεφαλής μιας ευρύτατης συσπείρωσης της ευρωπαϊκής Αριστεράς, ποια είναι η εκτίμησή σας για την δράση της Ευρωπαϊκής αριστεράς ενάντια στις συνέπειες της κρίσης; Μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι από αυτήν ή υπάρχουν μεγάλα ελλείμματα στην δράση και στον ρόλο της να εμποδίσει γεγονότα ή να δημιουργήσει γεγονότα προς όφελος των εργαζομένων;
Πρώτα απ’ όλα, θέλω να πω ότι εμείς οι Αριστεροί έχουμε μια ιδιαίτερη στάση απέναντι στα πράγματα. Αφορά στο ότι θεωρούμε πως πάντα έχουμε δίκιο. Είπαμε, όμως, ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές θα μας φέρουν πολλά προβλήματα, τα οποία τώρα είναι εδώ.
Είπαμε ότι η ΕΚΤ πρέπει να ελεγχθεί με δημοκρατικό τρόπο, είπαμε ότι πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης, να σταματήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και την ευελιξία. Έγιναν τα αντίθετα και αποδεικνύεται ότι σε αυτό το ζήτημα οι Αριστεροί στην Ευρώπη είχαμε δίκιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε δίκιο πάντα και σε όλα, αλλά τώρα αναλύσαμε τα πράγματα σωστά και κάναμε σωστή κριτική.
Όλοι μπορούν να μελετήσουν αυτά που είπαμε ως ΚΕΑ τα τελευταία πέντε χρόνια. Θα δουν ότι πάντα παλεύαμε εναντίον των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των συνεπειών τους. Να τώρα που ο νεοφιλελευθερισμός είναι νεκρός. Αυτοί είναι νεκροί και όχι οι επικριτές του νεοφιλελευθερισμού.
Σήμερα αποδεικνύεται η ορθότητα του αγώνα εναντίον των κριτηρίων και της στρατηγικής της Λισσαβώνας. Τώρα, κάθε εβδομάδα ακούω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι η συνθήκη της Λισσαβώνας απέτυχε, κάτι που εμείς είχαμε πει πριν από πέντε χρόνια. Δεν γίνεται το γερμανικό κράτος να παίρνει εκατομμύρια από τους Γερμανούς φορολογούμενους και να τα δίνει στους τραπεζίτες για να κερδοσκοπήσουν εναντίον της Ελλάδας και άλλων χωρών. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε σε προτάσεις για εναλλακτικές πολιτικές στην Ευρώπη και νομίζω ότι πρέπει να το κάνουμε σε μια γλώσσα που να την καταλαβαίνει ο λαός. Πρέπει να κατέβουμε στους δρόμους, να δράσουμε και να μιλήσουμε όπου μπορούμε. Πρέπει να είμαστε επικεντρωμένοι στη δράση και όχι στην ανάλυση.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα;
Στις 24 Μαρτίου προγραμματίζουμε κοινές δράσεις στις Βρυξέλλες, στη Γερμανία και στην Ελλάδα, ενώ την επόμενη εβδομάδα θα έχουμε μια συνάντηση με τα σωματεία στις Βρυξέλλες. Έχουμε ενεργοποιηθεί σε αυτόν τον τομέα και θέλουμε να πάμε μαζί με όλους όσοι είναι ενάντια στις ακολουθούμενες πολιτικές. Τα σωματεία τώρα πια είναι έτοιμα να ακούσουν τις προτάσεις μας, πράγμα που δεν συνέβαινε παλιά, όταν άκουγαν μόνο τους σοσιαλδημοκράτες. Τώρα έχουμε νέους εταίρους και σωματεία μαζί μας, πράγμα που είναι πολύ καλό.
Δικός μας δρόμος η αλληλεγγύη των λαών
Μπορεί να έχει διεθνή συντονισμό αυτή η προσπάθεια αντίστασης;
Ναι, νομίζω ότι είμαστε εδώ για να συζητήσουμε το πώς θα συντονίσουμε κοινές δράσεις. Δεν είναι πάντα δυνατόν να έχουμε μαζί μας όλα τα κόμματα της ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά είμαστε αρκετοί και πιστεύω ότι είμαστε έτοιμοι να δράσουμε μαζί. Οι Γερμανοί έχουν στήριξη και από άλλες χώρες. Φυσικά, είπαμε ότι είμαστε και θέλουμε να πάμε μαζί με το λαό και ότι δεν θα ακολουθήσουμε τον δρόμο της μπουρζουαζίας, δηλαδή, τη μεταξύ μας διαφωνία και σύγκρουση. Στη Γερμανία και στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι μισιόμαστε, εμφανίζονται ρατσιστικές στάσεις και γίνεται προσπάθεια να στραφούν οι Γερμανοί εργάτες εναντίον των Ελλήνων και το αντίστροφο. Αυτός είναι ο λάθος δρόμος. Η Αριστερά πρέπει να το εξηγήσει και να δώσει στον κόσμο να καταλάβει ότι οι εργάτες στην Ελλάδα έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους εργάτες στη Γερμανία και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δικός μας δρόμος είναι η αλληλεγγύη των λαών και όχι ο δρόμος των τραπεζιτών.
