Δυο παράλληλα κύματα εισβολέων στην κατεχόμενη Κύπρο, αμφότερα μεθοδευμένα και καλά σχεδιασμένα από την κατοχική Τουρκία, στοχεύουν στην επιβολή τετελεσμένων και την εδραίωση της τουρκικής παρουσίας στο νησί.
Η πρώτη εισβολή είναι η συστηματική κάθοδο νέων Τούρκων εποίκων στην κατεχόμενη Κύπρο και η δεύτερη είναι το ξεπούλημα ελληνοκυπριακών περιουσιών σε Τούρκους αλλά εσχάτως και σε ξένους. Κυρίως σε Ισραηλινούς. Η… εισβολή των επενδυτών, αγοραστών γίνεται πλέον σε πιο συστηματική βάση. Είναι προφανές πως η κατοχική Τουρκία, αξιοποιώντας και το χρόνο, την έλλειψη διαδικασίας διαπραγματεύσεων καθώς και την ανοχή, που διαχρονικά επιδεικνύει η λεγόμενη διεθνής κοινότητα έναντι της, προχωρεί σε κινήσεις εδραίωσης των κατοχικών δεδομένων. Η δημογραφική αλλοίωση, που άρχισε ειρήσθω εν παρόδω από το 1975, αφορά ολόκληρο το νησί καθώς αλλάζουν βαθμηδόν οι πληθυσμιακές ισορροπίες. Ειδικότερα, όμως, αφορά την κατεχόμενη περιοχή, καθιστώντας σιγά-σιγά, αλλά σχεδιασμένα, τους Τουρκοκύπριους μειοψηφία. Το θέμα, ωστόσο, δεν αφορά μόνο τους αριθμούς. Είναι σαφές πως η ανατροπή του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού συνδέεται και με την πολιτική των δυο κρατών, την τουρκοποίηση και την ισλαμοποίηση.
Δεν ακριβής υπάρχει αριθμός
Είναι σαφές πως δεν υπάρχει ακριβής αριθμός αναφορικά με τον πληθυσμό στα κατεχόμενα. Στοιχεία, ωστόσο, αναφέρουν πως σημειώνει συνεχή αύξηση. Με αφορμή τον πρώτο γύρο των τουρκικών εκλογών, στις 14 Μαΐου 2023, επιβεβαιώθηκε, μέσα από τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, ότι υπήρξε μια αύξηση των εποίκων. Σε αυτές τις εκλογές, οι εγγραμμένοι ψηφοφόροι ήταν 140.111. Στις αντίστοιχες εκλογές που διεξήχθησαν στην Τουρκία το 2018, οι ψηφοφόροι στα κατεχόμενα ήταν 106.446. Υπήρξε, δηλαδή, μια αύξηση της τάξης των 39.769. Οι αριθμοί αυτοί αφορούν όσους έχουν την τουρκική υπηκοότητα.
Περαιτέρω, μετά τους φονικούς σεισμούς του περασμένου Φεβρουαρίου στην Τουρκία έχουν μεταφερθεί στα κατεχόμενα σεισμόπληκτοι. Τα στοιχεία του Μαρτίου του 2023, αναφέρονταν στο πρώτο κύμα μεταφοράς Τούρκων σεισμόπληκτων, που υπολογίζονται γύρω στις 10.000.
Οι ξένοι, που αγοράζουν περιουσίες στα κατεχόμενα είναι, κυρίως, Ισραηλινοί αλλά και Ρώσοι, Ιρανοί. Σημειώνεται περίπου 2.000 εταιρείες στα κατεχόμενα ελέγχονται από Ισραηλινούς μετόχους
Ο ακριβής αριθμός του πληθυσμού στα κατεχόμενα σκοπίμως δεν είναι γνωστός. Και σκοπίμως αφήνεται σε ένα ομιχλώδες τοπίο. Στην απογραφή, που έγινε στις 4 Δεκεμβρίου 2011, έδειξε ότι ο πληθυσμός των κατεχομένων ήταν 294.906. Αριθμός αυτός αμφισβητήθηκε έντονα καθώς δεν είχε να κάνει με τα πραγματικά δεδομένα. Σημειώνεται ότι σε δήλωση στην οποία προέβη τον Ιανουάριο του 2021, η επικεφαλής του «ιδρύματος στατιστικής», Τουρέλ Οκσιούζογλου, είπε ότι ο πληθυσμός στα κατεχόμενα ήταν 382.230 στα τέλη του 2019! Υπολογίζεται με βάση υπολογισμούς, που γίνονται ο πληθυσμός φθάνει σχεδόν στο μισό εκατομμύριο, εάν υπολογιστεί ο κατοχικός στρατός και οι οικογένειες των στρατιωτικών.
Την ίδια ώρα, σε εξέλιξη βρίσκεται και η «βιομηχανία» παραχώρησης «υπηκοοτήτων» σε εποίκους, που γίνεται πλέον μαζικά και σε κάθε συνεδρίαση του λεγόμενου υπουργικού του κατοχικού καθεστώτος. Αυτό υλοποιείται με εντολές του Ερντογάν, που θεωρεί ότι με την πολιτογράφηση εποίκων, προσφέρεται η δυνατότητα να ελέγχει τις «εκλογικές» διαδικασίες. Αυτό, όμως, που προδήλως ενδιαφέρει την Άγκυρα είναι ένα μελλοντικό δημοψήφισμα, που θα αφορά ένα πλαίσιο συμφωνίας στο Κυπριακό είτε πολύ περισσότερο την προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία. Το αποτέλεσμα θα είναι διασφαλισμένο μέσω των εποίκων.
Ξεπούλημα περιουσιών
Το άλλο μεγάλο θέμα είναι οι ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα. Στην κατεχόμενη Κύπρο παρατηρείται οικοδομικός οργασμός αλλά και αυξανόμενο κύμα ξένων επενδύσεων. Στη συντριπτική πλειοψηφία οι περιουσίες, που «αξιοποιούνται» είναι ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας και υπολογίζεται πως από το 2021 και εντεύθεν οι πράξεις αγοραπωλησίας ξεπερνούν τις 7.000. Αυτό διαμορφώνει νέα δεδομένα, πρωτίστως νέα τετελεσμένα επί του εδάφους. Την ίδια ώρα κατά την οποία, η κατοχική Τουρκία προβαίνει σε κινήσεις στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου. Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδονται τις τελευταίες ημέρες από τα κατεχόμενα, το κατοχικό καθεστώς παραχώρησε «άδεια» αγοράς ακίνητης ιδιοκτησίας σε συνολικά 2. 810 αλλοδαπούς για το 2022, ενώ κατά τους πρώτους τρεις μήνες του 2023, δόθηκε «άδεια» συνολικά σε 1.000 αλλοδαπούς. Οι ξένοι, που αγοράζουν περιουσίες στα κατεχόμενα είναι, κυρίως, Ισραηλινοί αλλά και Ρώσοι, Ιρανοί. Σημειώνεται περίπου 2.000 εταιρείες στα κατεχόμενα ελέγχονται από Ισραηλινούς μετόχους. Μέσω αυτών των εταιρειών αγοράστηκαν 25.000 στρέμματα, κατά κύριο λόγο γεωργική γη, στην περιοχή της κατεχόμενης Καρπασίας. Αναφέρεται, επίσης, ότι έχουν αγοραστεί στη Λεύκα, 2.000 στρέμματα γης για ανάπτυξη. Τον τελευταίο χρόνο οι πωλήσεις ακινήτων και γης αυξήθηκαν στις περιοχές της Κερύνειας και του Τρικώμου ενώ η προσοχή είναι στραμμένη στην Αμμόχωστο ενόψει του εποικισμού της περίκλειστης περιοχής. Σε μια άλλη περιοχή, στο κατεχόμενο Τρίκωμο έχει κτιστεί μια νέα πολιτεία με πολυκατοικίες, σπίτια και με πυρήνα υπηρεσιών (σούπερ μάρκετ, καφετέριες κ.λπ.). Έχει κτιστεί σε γεωργική γη, η συντριπτική πλειοψηφία της οποίας ανήκει σε Ελληνοκύπριους.
Είναι σαφές πως τα τελευταία χρόνια, μετά τους Τούρκους, οι οποίοι έχουν το πάνω χέρι στον σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών, «δυναμικό μπάσιμο» κάνουν οι Ισραηλινοί, οι οποίοι αγοράζουν εκτάσεις γης. Οι Ρώσοι μετά και τις κυρώσεις στρέφονται όλο και περισσότερο προς τα κατεχόμενα, αγοράζοντας περιουσίες ενώ φαίνεται πως θα μεταφέρουν και καταθέσεις σε τράπεζες του ψευδοκράτους. Η Τουρκία και κατ’ επέκταση τα κατεχόμενα δεν εφαρμόζουν κυρώσεις και ως εκ τούτου αυτό τους διευκολύνει.
Μισό αιώνα, σχεδόν, από την εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή, είναι σαφές ότι το σχέδιο της Τουρκίας είναι να καταστήσει τα κατεχόμενα, τουρκική περιοχή. Είτε συντηρώντας το ψευδοκράτος είτε με προσάρτηση των κατεχομένων. Το σχέδιο αυτό βρίσκεται σε τροχιά υλοποίησης και οι δυνατότητες αντίδρασης φαντάζουν περιορισμένες.
«Τούρκος φεύγει, Τούρκος έρχεται…!»
Ενδιαφέρον σε σχέση την δημογραφική αλλοίωση έχει άρθρο στην τουρκοκυπριακή εφημερίδα Γενί Ντουζέν. Στο άρθρο του, ο Τζενκ Μουτλούγιακαλι αναφέρει πως διερωτάται κανείς τι μπορεί να απαντήσει κανείς σε κάποιον ξένο όταν αναφερθεί σε προσάρτηση της κατεχόμενης Κύπρου στην Τουρκία κοιτάζοντας μόνο τα στοιχεία που αφορούν τα άτομα που ζουν στα κατεχόμενα και έχουν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές στην Τουρκία.
«Στο παρελθόν, υπήρχαν ένα ή δύο τουρκόπουλα σε κάθε τάξη στα δημόσια σχολεία… Συνήθως ήταν τα παιδιά των αξιωματικών ή τα παιδιά των διευθυντών των υποκαταστημάτων των τραπεζών… Φτάσαμε σε τέτοιο σημείο που τώρα υπάρχουν ένα ή δύο Κυπριόπουλα σε κάθε τάξη… Οι υπηρεσίες των επειγόντων περιστατικών ή των πολυκλινικών των νοσοκομείων έχουν κλειδώσει μόνο για τον εισερχόμενο πληθυσμό… Έτσι, η εμπορευματοποίηση μεγάλωσε, δημιουργήθηκε ένας νέος κόσμος με ιδιωτικά σχολεία και νοσοκομεία και οι χώροι και οι υπηρεσίες διαχωρίζονται ανάλογα με τον πληθυσμό», αναφέρει και θυμίζει αυτό που έλεγε ο Ραούφ Ντενκτάς πως «Τούρκος έρχεται, Τούρκος φεύγει». Δηλαδή κάθε Τουρκοκύπριος που έφευγε, ένας εκ Τουρκίας ερχόταν στα κατεχόμενα.
