Τέλειωσε το ταξίδι του Αλ. Τσίπρα στα Σκόπια κι αυτό που βασικά μένει είναι η φωτογραφία των δύο χαμογελαστών πρωθυπουργών, Τσίπρα και Ζάεφ, που «έπαιξε» στα ΜΜΕ. Ένα ταξίδι που χρησιμοποιήθηκε επικοινωνιακά για να εμπεδωθεί από τα πάνω η Συμφωνία των Πρεσπών. Ο κύριος Ζάεφ, χρειάζεται θετικές ειδήσεις για την χώρα του με σκοπό να ξεκλειδώσει την είσοδο τής στην Ε.Ε., και η εικόνα κανονικοποίησης των σχέσεων με την Ελλάδα τον βοηθάει. Ο κύριος Τσίπρας από την άλλη που βλέπει να πλήττεται δημοσκοπικά απ’ τους χειρισμούς του στο Μακεδονικό, και μη μπορώντας να αποσύρει το θέμα από την επικαιρότητα, επιδιώκει ένα εκ νέου πλασάρισμα της Συμφωνίας, συνοδευμένης αυτή την φορά από υποσχέσεις για οικονομικές αναπτυξιακές δυνατότητες που ανοίγει για την χώρα μας.
Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα τι έβγαλε το ταξίδι του Τσίπρα και της εντυπωσιακής είναι η αλήθεια αντιπροσωπείας, 10 υπουργών και δεκάδων επιχειρηματιών, που τον συνόδευε. Οι δύο πρωθυπουργοί ανακοίνωσαν μετά το 1ο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας και το Επιχειρηματικό Φόρουμ που ακολούθησε μεταξύ άλλων: Την ενίσχυση των θεσμών διμερούς συνεργασίας των δύο χωρών και την απευθείας επικοινωνία των υπουργείων. Την συμβολή της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή προοπτική των γειτόνων μας, την προώθηση ενεργειακών επενδύσεων (συνεργασία ΔΕΣΦΑ-MER) για την διασύνδεση των βορείων γειτόνων μας με τον αμερικάνικων συμφερόντων αγωγό ΤΑΠ. Τη διευκόλυνση επενδύσεων στον κλάδο των μεταφορών και δικτύων για την κάθετη διασύνδεση μέσω σιδηροδρόμου των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης με τα λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης, ένα γιγάντιο έργο ζωτική σημασίας για τα εξαγωγικά συμφέροντα κυρίως της Γερμανίας.
Μέσα από το ταξίδι όμως αυτό αναδείχθηκαν για ακόμη μια φορά τα αγκάθια της Συμφωνίας. Το ζήτημα των εμπορικών σημάτων απασχόλησε τις συζητήσεις ενώ η επίλυση του θέματος παραπέμφθηκε στην αντίστοιχη επιτροπή που θα συσταθεί εντός του Μαΐου, αφήνοντας επί της ουσίας ξεκρέμαστες όσες ελληνικές επιχειρήσεις δεν έχουν τα μέσα να κατοχυρώσουν το εμπορικό τους σήμα. Παράλληλα δεν υπήρξε καμιά αναφορά στην προκλητική εμμονή της κυβέρνησης Ζάεφ στην ιδεολογία του «μακεδονισμού» (έστω με αστερίσκους ότι δεν εννοούν τον Μέγα Αλέξανδρο), που φαίνεται να θεσμοποιείται μετά και την Συμφωνία των Πρεσπών. Ενώ τέλος μια μέρα μετά την επίσκεψη Τσίπρα, τα Σκόπια επισκέφθηκε και ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, ανακοινώνοντας μετά από επαφές με τον εκεί ομόλογο του αλλά και με τον Ζ. Ζάεφ, την απόφαση της Τουρκίας να συμβάλει στον εκσυγχρονισμό του στρατού της ΠΓΔΜ.
Ξαναζεσταμένο «Βαλκανιζατέρ»
Η κυβέρνηση Αλ. Τσίπρα και το σύστημα που την στηρίζει προσπαθεί να μας πείσει για το αφήγημά της. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων, λύνει διαφορές με του γείτονες της, αναβαθμίζεται ως σύμμαχος της Δύσης στην περιοχή και ανοίγει έναν δρόμο συνανάπτυξης και σταθερότητας. Πρόκειται για έναν επικοινωνιακό μεγαλοϊδεατισμό χωρίς πραγματική βάση και ενώ η χώρα βυθίζεται μέρα με την μέρα στον ρόλο του προτεκτοράτου.
Η Ελλάδα έχει εμπειρία από ανάλογες καταστάσεις, δεν είναι μακριά η δεκαετία του ‘90 όταν και τότε οι διάφοροι επιχειρηματίες ήθελαν και πάλι να κάνουν μπίζνες στα Βαλκάνια. Τι έμεινε από εκείνη την περίοδο, η αποβιομηχάνιση και η ανεργία στη Βόρεια Ελλάδα από την μια και διάφορες αρπαχτές από τους τυχοδιώκτες μόνο κατ’ όνομα Έλληνες επιχειρηματίες. Μόνο που απ’ την δεκαετία του ‘90 έχει περάσει πολύς καιρός με την Ελλάδα να χάνει μετά από οκτώ χρόνια μνημονίων μεγάλο τμήμα της ισχύος και της κυριαρχίας της και άρα τέτοια σχέδια μοιάζουν περισσότερο με καθρεφτάκια σε ιθαγενείς παρά με πραγματική εθνική αναπτυξιακή πρόταση.
Περισσότερο μοιάζει η Ελλάδα να μετατρέπεται σε βραχίονα της Δύσης για την περαιτέρω διείσδυσή της στα Βαλκάνια. Ακόμη και οι «επενδύσεις» που προωθούνται υποβοηθούν αυτή την επιδίωξη. Ενεργειακή διασύνδεση Μεσογείου, Βαλκανίων, Ευρώπης, με αγωγούς που θα απομονώνουν την Ρωσία. Εμπορικοί δρόμοι, που θα συνδέουν κάθετα την Ελλάδα, την Κεντρική Ευρώπη και την Γερμανία, μέσω των Δυτικών Βαλκανίων. Στρατιωτική συνεργασία που θα μετατρέπει το ΝΑΤΟ σε επικυρίαρχο των Βαλκανίων, κόντρα σε Σερβία και Ρωσία. Αυτά δεν είναι πολιτική που προωθεί τα ελληνικά συμφέροντα, είναι πλήρης παράδοση της Ελλάδας στις ορέξεις των δυτικών «συμμάχων» μας.
Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον που μόνο σταθερότητα δεν προμηνύει. Αντιθέτως όλα δείχνουν ότι έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου στα Βαλκάνια. Με τις μεγάλες δυνάμεις, Γερμανία, Ρωσία, ΗΠΑ, αλλά και περιφερειακούς παίκτες όπως η Τουρκία να έχουν ανοιχτή αντιπαράθεση σε μια σειρά ζητήματα που αφορούν το ξαναμοίρασμα της περιοχής και με τους σχεδιασμούς να θέλουν να μετατρέψουν την περιοχή σε μια μεγάλη ρευστοποιημένη και διαρκώς αποσταθεροποιημένη ζώνη (βλ. Μέση Ανατολή), με αποδυνάμωση της εθνικής κυριαρχίας, ανοιχτή για τις μεγάλες τους μπίζνες.
