Πολλές και έντονες διεργασίες σε οργανώσεις, συμμαχικά σχήματα και πρωτοβουλίες.
Τριβές, συζητήσεις, προτάσεις, απαντήσεις και ανταπαντήσεις ανέδειξε ο δρόμος προς τις εκλογές, στις οποίες παίρνουν μέρος πολλές οργανώσεις της Αριστεράς, συμμαχικά σχήματα, πρωτοβουλίες και συλλογικότητες, οι οποίες, όμως, επιβεβαιώνουν το σκηνικό κατακερματισμού.
Ένα δυναμικό που έδωσε το «παρών» στους αγώνες του προηγούμενου δίχρονου, ένα δυναμικό που ξεπήδησε μέσα από το λαϊκό κίνημα, ένα δυναμικό που χαρακτηρίζεται από αγωνιστική στάση και εντιμότητα, ένα δυναμικό όμως που πάλι βρίσκεται στο «μοναχικό» του δρόμο και δεν καθορίζεται από την άμεση λαϊκή ανάγκη «να πέσει» το ειδικό καθεστώς.
ΜΑΑ: Στενωπός οι εκλογές
Στις 7 Απρίλη πραγματοποιήθηκε η 3η πανελλαδική συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (MAA). Περιορισμένη υπήρξε η συμμετοχή, περίπου 120 άνθρωποι και εμφανής ήταν η απουσία δυναμικού από τις συνιστώσες του. Στις αποφάσεις ως προς τις εκλογές σημειώνεται: «Συνεχίζουμε τις προσπάθειες για ένα ενωτικό ριζοσπαστικό ψηφοδέλτιο της Αριστεράς, δεν έχει νόημα η αυτόνομη εκλογική κάθοδος του ΜΑΑ μέσα στον ήδη πολυδιασπασμένο αριστερό χώρο». Σε σχέση με το ευρώ, η θέση που υπερψηφίστηκε είναι: «αποχώρηση από την Ευρωζώνη με σοσιαλιστική προοπτική». Παράλληλα, όμως, σημειώνεται: «Αυτή τη θέση δεν τη θεωρούμε ως προαπαιτούμενο για πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες, ούτε για συμμετοχή στο ΜΑΑ».
Στην ομιλία του ο Αλ. Αλαβάνος είπε ότι του έγινε πρόταση συνεργασίας από το ΣΥΡΙΖΑ και ότι η απάντησή του θα μπορούσε να είναι θετική, αρκεί να έμπαινε ένας διαχωρισμός για το ευρώ, όχι κατ’ ανάγκη η έξοδος από την Ευρωζώνη αλλά κάτι σαν «μπροστά στο δίλημμα ευρώ ή κοινωνικό κράτος, αν τεθεί, η επιλογή θα είναι κοινωνικό κράτος». Είπε επίσης ότι έγιναν διερευνήσεις με ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έθεσε ως όρο συνεργασίας το να μη συμμετέχει ο ίδιος στο ψηφοδέλτιο για να μην πάρει προσωποκεντρικά χαρακτηριστικά.
Παραίτηση Καπάταη
Λίγες μέρες μετά τη συνάντηση, με επιστολή του ο Χρ. Καπάταης δήλωσε ότι παραιτείται από μέλος του ΜΑΑ, δηλώνοντας τη διαφωνία του με τις αποφάσεις για το ευρώ και τις εκλογές. Αναφέρει συγκεκριμένα για το ευρώ: «Η έξοδος από την Ευρωζώνη, η οποία είναι από κάποιους αποδεκτή και από άλλους μη αποδεκτή ως άποψη, δεν μπορεί να λειτουργήσει στην παρούσα φάση παρά μόνο ως εργαλείο για την επίτευξη ενός αόριστου, μη προσδιοριζόμενου μέλλοντος για την χώρα. Αντικειμενικά, έτσι το αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία του λαού μας. Σαφέστατα στην πυραμίδα των αναγκών της κοινωνίας αυτή η άποψη έχει θέση, που ίσως σε κάποια δεδομένη στιγμή να χρειαστεί να την παλέψουμε… Δεν μπορεί όμως σε καμιά περίπτωση να είναι αυτή που θα χαρακτηρίσει και θα οριοθετήσει τον αγώνα του λαού ενάντια στην βαρβαρότητα». Για τις εκλογές ο Χρ. Καπάταης αναφέρει: «Δυστυχώς το ΜΑΑ επέλεξε τον δρόμο της αόριστης υπόδειξης της αριστεράς γενικά. Μάλιστα, με τον τρόπο που το κάνει με κέντρο την νέα θέση για το ευρώ ουσιαστικά προτείνει ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να σπάσει και τον τελευταίο δεσμό που έχει με τη βάση των απλών ψηφοφόρων της Αριστεράς».
«Ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ»
Ο σχηματισμός που συσπειρώνει οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, καλεί στις 6 Μάη «να ακουστεί δυνατά η φωνή της αντίστασης και της αντικαπιταλιστικής ανατροπής». Καλεί επίσης τους εργαζόμενους και τη νεολαία «να μη χαλαρώσουν την αντίσταση ούτε ένα λεπτό, συνεχίζοντας και κλιμακώνοντας τους αγώνες με κορυφαίο σταθμό την Εργατική Πρωτομαγιά… Να ανοίξει ένας άλλος δρόμος, για την ανατροπή κάθε επίδοξου διαχειριστή της πολιτικής κεφαλαίου-Ε.Ε.-ΔΝΤ, την αποδέσμευση από ευρώ-Ε.Ε., το πέρασμα των τραπεζών στο Δημόσιο με κοινωνικό έλεγχο και την αναδιανομή του πλούτου. Να μην επιτρέψουμε, λοιπόν, να έρθουν ξανά ενισχυμένα τα κόμματα του κεφαλαίου για να συγκυβερνήσουν προχωρώντας στις επιθέσεις. Ούτε να επικρατήσουν οι αυταπάτες ότι μπορεί η Αριστερά να διαχειριστεί με δικιά της κυβέρνηση αυτό το άθλιο σύστημα».
Αν και οργανώσεις που συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει βήματα προς μια πιο πολιτική τοποθέτηση με βάση τα επίδικα της συγκυρίας, όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναδεικνύεται όλο και πιο έντονα η προσπάθεια υπερπροβολής της καθαρότητας και μπαίνουν τόσα «αλλά» και τόσες προϋποθέσεις σε επιχειρούμενα «ανοίγματα», που ουσιαστικά τα ακυρώνουν εν τη γεννέσει τους. Είναι φανερή η τάση της άμεσης διεκδίκησης πολύ προωθημένων επαναστατικών στόχων, με βάση τη συναίσθηση της αναγκαιότητάς τους, χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη το επίπεδο ωρίμανσης της λαϊκής συνείδησης και των αγώνων. Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα: «Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η αντίσταση με στόχο την απλή επιβίωση, δένεται άρρηκτα με την επανάσταση με στόχο την αξιοβίωτη ζωή, τη δημιουργία και την ελευθερία. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε αγώνα για μια άλλη κοινωνική και πολιτική πορεία, με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων και άρα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Για ένα νέο κομμουνισμό, μια νέα εποχή συλλογικής ζωής, κοινοκτημοσύνης, δημιουργικής εργασίας και πολιτιστικής άνθησης. Με αυτό το πλαίσιο στόχων ζητά αποφασιστικά τη λαϊκή ψήφο».
ΑΡΑΣ: «Να ταράξουμε τα νερά της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς»
Ιδιαίτερο ζήτημα που απασχόλησε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπήρξε το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) ή πιο σωστά με εκείνο το τμήμα του που δεν συσπειρώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Την προοπτική αυτή υποστήριξαν ένθερμα οι οργανώσεις ΑΡΑΣ και ΑΡΑN. Στην ανακοίνωση της ΑΡΑΣ τονίζεται: «Χρειάζεται ο μετασχηματισμός του χάρτη της Αριστεράς και ένα άλμα προς τα μπρος από τον πολυκατακερματισμό και την αποδιοργάνωση του αντικαπιταλιστικού δυναμικού. Είναι αναγκαία όσο ποτέ η συγκρότηση ενός αγωνιστικού πολιτικού και κοινωνικού μετώπου… Θεωρούμε απαραίτητο βήμα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνει κάλεσμα σε μια σειρά πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις για κοινή εκλογική κάθοδο και συγκρότηση αυτού του μετώπου. Είτε δυνάμεις που χρόνια τώρα στην επαναστατική αριστερά ακολουθούν μοναχικούς δρόμους ή βρίσκονται εκτός ΑΝΤΑΡΣΥΑ (μ-λ χώρος, ΚΟΑΝ, ΟΚΔΕ, ΕΕΚ), είτε πολιτικές δυνάμεις που αποσχίστηκαν από ρεφορμιστικούς δρόμους και ακολουθούν μια στρατηγική ριζοσπαστικών αγώνων και μια πολιτική πρόταση αντίστοιχη με αυτήν της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΜΑΑ, πρώην κομμάτια της ΚΟΕ)».
Στη σχετική συζήτηση παρενέβη με μακροσκελή τοποθέτηση το ΝΑΡ, απορρίπτοντας την πρόταση συνεργασίας που ξεκίνησε από τρία μέλη του ΜΑΑ, τους Γαλάνη, Παπουλή και Αντωνίου. Το ΝΑΡ σημειώνει χαρακτηριστικά: «Αυτή η τοποθέτηση, αδυνατεί αντικειμενικά, λόγω των αντιθετικών πολιτικών σχεδιασμών που υπάρχουν στο ΜΑΑ, να είναι σαφής ως προς το ποιους εκπροσωπεί και σε ποια βάση αποδέχεται ή προτείνει “εκλογική συνεργασία”. Θεωρούμε ότι το όποιο ενωτικό εγχείρημα δεν πρέπει να είναι ευάλωτο σε πρακτικές προσωπικών τοποθετήσεων, χειρισμών και δημόσιων θέσεων κατά περίπτωση και χωρίς δεσμεύσεις».
1ο Συνέδριο ΕΠΑΜ
Το 1ο Συνέδριο του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (ΕΠΑΜ) συνήλθε στις 6-8 Απριλίου. Ως βασικοί στόχοι του ΕΠΑΜ τίθενται οι εξής: «Η μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το Διεθνές Δίκαιο, η άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές εδώ και τώρα, η ανατροπή του οικοδομήματος συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου…. Η αναθεώρηση των σχέσεων με την Ε.Ε. με πρώτο βήμα την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος που να εκφράζει τη δυναμική μιας νέας οικονομικής πορείας της χώρας προς όφελος του λαού. Τιμωρία υπευθύνων. Το ΕΠΑΜ θα επιδιώξει να καθίσει στο εδώλιο το σύνολο των φυσικών και νομικών προσώπων (κόμματα και επιχειρηματικά κυκλώματα) που συμμετείχαν στην διασπάθιση δημόσιου χρήματος και περιουσίας, για να δημεύσει άμεσα και υπέρ του δημοσίου το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων. Το ΕΠΑΜ προτείνει στο λαό μια συνολική πολιτειακή αλλαγή, μέσα από την εκλογή συντακτικής συνέλευσης διευρυμένης αυθεντικής εκπροσώπησης του ίδιου του λαού με μοναδικό αντικείμενο τη σύνταξη και ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος».
Στο 1ο Συνέδριο του, το Ε.ΠΑ.Μ. αποφάσισε τη κάθοδο του Μετώπου στις εκλογές, «όποτε και αν αυτές γίνουν, με βασικό κριτήριο όχι το αν είμαστε ή πρόκειται να είμαστε έτοιμοι αλλά αφουγκραζόμενοι αυτό που μας ζητά ο κόσμος, δηλαδή την ενότητα όλων των αντικατοχικών δυνάμεων που επιθυμούν να απαλλάξουν τη χώρα από τη χρεοκρατία και τους ντόπιους δωσίλογους που μας κυβερνούν».
Μίκης: Η Αριστερά συνεχίζει να τρώει τις σάρκες της
Είναι γνωστή η τοποθέτηση του Μίκη Θεοδωράκη για μη συμμετοχή και καταγγελία του ρόλου αυτοπαγίδευσης του λαού που έχουν οι επερχόμενες εκλογές. Η θέση αυτή προκαλεί αντιθέσεις στη Σπίθα, ορισμένα μέλη της οποίας προσχώρησαν στο κόμμα του Π. Καμμένου. Με σειρά κειμένων του ο Μίκης Θεοδωράκης υπερασπίζεται τη θέση αυτή. Στο πιο πρόσφατο αναφέρει: «Η επομένη των εκλογών θα σημάνει την αφύπνιση του πληγωμένου λαού, που σήμερα μισοκοιμάται με το παραμύθι των εκλογών. “Λες να αλλάξει κάτι;”, σκέπτονται κι έτσι πνίγουν την οργή τους. Όμως τα κουκιά είναι μετρημένα. Το ΠΑΣΟΚ μαζί με τη Ν.Δ., αν τελικά πετύχουν να φτάσουν μαζί τις 151 έδρες και με πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο, ανανεωμένα από την νωπή εντολή του λαού, θα συνεχίσουν την εφαρμογή του Μνημονίου με νέα ορμή. Κι αλήθεια, ποιος θα τους εμποδίσει; Το ΚΚΕ κλεισμένο στο φρούριό του… Από την άλλη μεριά ο Κουβέλης με το ένα πόδι στην εξουσία… Κι ανάμεσά τους ο ΣΥΡΙΖΑ οχυρωμένος κι αυτός μέσα σ’ ένα κόμμα με έντεκα συνιστώσες. Το πολύ-πολύ να μπουν μαζί του 3-5 βουλευτές αντιμνημονιακοί. Δηλαδή η Αριστερά, από το ΚΚΕ έως τους απομονωμένους αντιμνημονιακούς βουλευτές, όχι μονάχα δεν θα έχει συνοχή απέναντι στα συνενωμένα κόμματα του Μνημονίου αλλά επιπλέον θα εξακολουθεί να κατασπαράσσεται κόβοντας τις ίδιες της τις σάρκες. Και σας ρωτώ: Πού θα ακουμπήσει ο προδομένος λαός; Σε ποιες δυνάμεις; Με ποιες ελπίδες;».
Κ.Κ.
