Έσπασε το τείχος της σιωπής για την Κερατέα, γκρεμίστηκε το οχυρό της ολοκληρωτικής λογοκρισίας. Όπως, επίσης, γκρεμίστηκε το τείχος της κατασυκοφάντησης του αγώνα των απεργών πείνας μεταναστών της Υπατίας. Στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ αναφερόμαστε, τηλεόραση και ραδιόφωνο, τα οποία πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν υφίστανται χωρίς τη χρήση δημόσιων συχνοτήτων. Συχνότητες που –άλλη μια ξεχασμένη αρχή- ανήκουν σύμφωνα με το Σύνταγμα στο λαό και παραχωρούνται κάτω από ένα σαφές πλαίσιο κανόνων και όρων.
Για την Κερατέα, σε δύο Μέσα, στην τηλεόραση του Alpha και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ, στο «Αλ τσαντίρι νιούζ» του Λαζόπουλου και στην «Ελληνοφρένεια» του ΣΚΑΙ, πρόβαλε η πραγματικότητα όπως είναι. Πέρασε η πραγματικότητα των κατοίκων, των πολιτών της Κερατέας. Δυόμιση μήνες τώρα στην πόλη διεξάγεται πόλεμος, ένας πόλεμος που έρχεται από το μέλλον μας. Τα επίσημα ηλεκτρονικά ΜΜΕ όχι μόνο έκλεισαν αυτιά και μικρόφωνα, αλλά εξαφάνισαν κυριολεκτικά ολόκληρη την περιοχή από το χάρτη της χώρας. Ούτε καν όταν τα ΜΑΤ εισέβαλλαν στα σπίτια των κατοίκων, δεν άκουσαν τίποτα. Ήταν ο στρατός των αφεντικών τους και όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των αφεντικών, ακόμη και το τηλε-σόου απαγορεύεται.
Ο λόγος των κατοίκων, όπως ακούστηκε τηλεοπτικά αλλά και ραδιοφωνικά, στην «Ελληνοφρένεια» ήταν συγκλονιστικός. Κυρίως, όμως, σήκωσε το πέπλο της λογοκρισίας που έχουν επιβάλλει τα επιχειρηματικά συμφέροντα. «Είναι ο στρατός της εταιρίας», λένε οι κάτοικοι. Και την ονοματίζουν: «Μπόμπολας». Δηλαδή ένας από τους βασικούς μετόχους του Mega, του κυρίαρχου αυτή τη στιγμή τηλεοπτικού σταθμού της ειδησεογραφίας που κομπάζει για την «εγκυρότητά» του. Σε δύο εκπομπές, μέσα σε δύο μέρες, αποδείχθηκε σε πολύ περισσότερο κόσμο, ότι πρόκειται για την «εγκυρότητα» της πολιτικής που επιβάλλουν και στηρίζουν οι επιχειρηματίες – μέτοχοί του. Για τα δικά τους συμφέροντα τα οποία προστατεύει ο «στρατός» της κυβέρνησης.
Για τους απεργούς μετανάστες και τον αγώνα τους, χρειάστηκε μια κατάληψη δημόσιας ραδιοφωνικής συχνότητας του δήμου Αθηναίων. Για να βγει προς τα έξω η φωνή των απεργών, αλλά και των αλληλέγγυων πολιτών. Αυτόν τον σταθμό, τον «Αθήνα 9,84», όπου σύμφωνα με τα λεγόμενα των νέων επικεφαλής κυριαρχούν σκανδαλώδεις χαριστικές συμβάσεις και βασιλεύουν αδιαφανείς διαδικασίες, κατέλαβαν δημοσιογράφοι εργαζόμενοι και άνεργοι στα ΜΜΕ, μέλη της Διακλαδικής Πρωτοβουλίας, ασκώντας το δικαίωμα των λογοκριμένων στην ενημέρωση.
Και τα δυο γεγονότα δείχνουν πως 22 χρόνια μετά την απελευθέρωση των συχνοτήτων από το κρατικό μονοπώλιο, εγκαθιδρύθηκε πολύ γρήγορα, πολύ εύκολα, το μονοπώλιο των επιχειρηματικών συμφερόντων. Πολύ γρήγορα και χωρίς καμία αντίσταση από τον δημοσιογραφικό κλάδο. Αντιθέτως, πολλές φορές με την ανοχή και την ενθάρρυνση λίγων και εκλεκτών επιβλήθηκε η δεοντολογία του «βασικού μετόχου» τους. Ειδικά στα ηλεκτρονικά Μέσα, αυτά, δηλαδή, που υποτίθεται πως ελέγχονται από το κράτος και τους θεσμούς του, εξαιτίας της χρήσης δημόσιας περιουσίας, κυρίευσε με τερατώδεις μορφές αρχικά η ειδησεογραφία της διαπλοκής και αργότερα η προπαγάνδα και επιβολή των θέσεων και εντολών των κάθε είδους επιχειρηματικών συμφερόντων. Των εργολάβων – μετόχων, των σχέσεων με Τράπεζες, διαφημιστικές ή ΜΚΟ.
Και όπως δείχνει η Κερατέα, δεν πρόκειται απλά για μη προβολή ενός θέματος από τις τηλεοπτικές ή τις ραδιοφωνικές συχνότητες, αλλά για συνειδητή επιλογή. Την επιβολή της δικτατορίας στην πληροφόρηση των.
Ο λόγος των κατοίκων, όπως ακούστηκε τηλεοπτικά αλλά και ραδιοφωνικά, στην «Ελληνοφρένεια» ήταν συγκλονιστικός. Κυρίως, όμως, σήκωσε το πέπλο της λογοκρισίας που έχουν επιβάλλει τα επιχειρηματικά συμφέροντα. «Είναι ο στρατός της εταιρίας», λένε οι κάτοικοι. Και την ονοματίζουν: «Μπόμπολας». Δηλαδή ένας από τους βασικούς μετόχους του Mega, του κυρίαρχου αυτή τη στιγμή τηλεοπτικού σταθμού της ειδησεογραφίας που κομπάζει για την «εγκυρότητά» του. Σε δύο εκπομπές, μέσα σε δύο μέρες, αποδείχθηκε σε πολύ περισσότερο κόσμο, ότι πρόκειται για την «εγκυρότητα» της πολιτικής που επιβάλλουν και στηρίζουν οι επιχειρηματίες – μέτοχοί του. Για τα δικά τους συμφέροντα τα οποία προστατεύει ο «στρατός» της κυβέρνησης.
Για τους απεργούς μετανάστες και τον αγώνα τους, χρειάστηκε μια κατάληψη δημόσιας ραδιοφωνικής συχνότητας του δήμου Αθηναίων. Για να βγει προς τα έξω η φωνή των απεργών, αλλά και των αλληλέγγυων πολιτών. Αυτόν τον σταθμό, τον «Αθήνα 9,84», όπου σύμφωνα με τα λεγόμενα των νέων επικεφαλής κυριαρχούν σκανδαλώδεις χαριστικές συμβάσεις και βασιλεύουν αδιαφανείς διαδικασίες, κατέλαβαν δημοσιογράφοι εργαζόμενοι και άνεργοι στα ΜΜΕ, μέλη της Διακλαδικής Πρωτοβουλίας, ασκώντας το δικαίωμα των λογοκριμένων στην ενημέρωση.
Και τα δυο γεγονότα δείχνουν πως 22 χρόνια μετά την απελευθέρωση των συχνοτήτων από το κρατικό μονοπώλιο, εγκαθιδρύθηκε πολύ γρήγορα, πολύ εύκολα, το μονοπώλιο των επιχειρηματικών συμφερόντων. Πολύ γρήγορα και χωρίς καμία αντίσταση από τον δημοσιογραφικό κλάδο. Αντιθέτως, πολλές φορές με την ανοχή και την ενθάρρυνση λίγων και εκλεκτών επιβλήθηκε η δεοντολογία του «βασικού μετόχου» τους. Ειδικά στα ηλεκτρονικά Μέσα, αυτά, δηλαδή, που υποτίθεται πως ελέγχονται από το κράτος και τους θεσμούς του, εξαιτίας της χρήσης δημόσιας περιουσίας, κυρίευσε με τερατώδεις μορφές αρχικά η ειδησεογραφία της διαπλοκής και αργότερα η προπαγάνδα και επιβολή των θέσεων και εντολών των κάθε είδους επιχειρηματικών συμφερόντων. Των εργολάβων – μετόχων, των σχέσεων με Τράπεζες, διαφημιστικές ή ΜΚΟ.
Και όπως δείχνει η Κερατέα, δεν πρόκειται απλά για μη προβολή ενός θέματος από τις τηλεοπτικές ή τις ραδιοφωνικές συχνότητες, αλλά για συνειδητή επιλογή. Την επιβολή της δικτατορίας στην πληροφόρηση των.
Σχόλια
