Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ήταν η ανάλυση ειδικού συνεργάτη του Δρόμου στο φύλλο του προηγούμενου Σαββάτου, σχετικά με την εμπορική συμφωνία της κινεζικής COSCO και της αμερικανικής Hewlett-Packard για τη διακίνηση σε Ευρώπη και Βόρεια Αφρική όλων των προϊόντων, που παράγει η αμερικανική εταιρία στην Ασία, μέσω των εγκαταστάσεων της COSCO στο Λιμάνι του Πειραιά.
Το σημείωμα περιγράφει με πολύ πειστικό τρόπο τη διαδικασία μετατροπής της χώρας μας σε φθηνό διαμετακομιστικό κέντρο σε όφελος των Κινέζων της COSCO και των πολυεθνικών πελατών τους, αφήνοντας όμως κάτω από τους πανηγυρισμούς του Έλληνα πρωθυπουργού και κάποια ψίχουλα για τους… ιθαγενείς.
Όλη, όμως, αυτή η ιστορία έχει και ένα καλό. Δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε αυτά που πριν από 3 χρόνια περιγράφονταν ακόμη και στον διεθνή Τύπο. Ότι ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Γιώργος Παπανδρέου, πριν μας οδηγήσει στο ΔΝΤ και τα γνωστά μνημόνια, είχε απορρίψει μια πρόταση της κινεζικής κυβέρνησης, που σήμερα με όσα έχουν μεσολαβήσει, τη φτωχοποίηση του λαού και την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, μπορούμε να αξιολογήσουμε καλύτερα και κυρίως να κατανοήσουμε απόλυτα το ρόλο και την αποστολή που είχε αναλάβει ο κ. Παπανδρέου, πριν αποφασίσει να «σώσει» την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό.
Όπως αναφέρθηκε τότε και στο διεθνή Τύπο, η κινεζική κυβέρνηση είχε προτείνει στην ελληνική την παραχώρηση για 40 χρόνια, με συνεκμετάλλευση 50-50 Ελλάδας και Κίνας, των εμπορευματικών τομέων στα Λιμάνια Πειραιά και Βόλου και σε αντιστάθμισμα η Κίνα θα αναλάμβανε μονομερώς την εξυπηρέτηση του συνόλου του δημόσιου χρέους της χώρας μας.
Ασφαλώς η πρόταση των Κινέζων συνδέονταν με την εξυπηρέτηση των εμπορικών συμφερόντων της χώρας τους, μετατρέποντας για όλη αυτή την περίοδο τους εμπορευματικούς τομείς Πειραιά και Βόλου σε βάσεις εμπορικής διείσδυσης της Κίνας στην Ευρώπη και όχι μόνο. Αλλά δεν είναι λογικό να αναρωτιόμαστε; Η στάση του τότε πρωθυπουργού μας, τα συμφέροντα ποιων εξυπηρετούσε;
Μετά τα όσα έχει πληρώσει ο λαός μας στα τρία τελευταία χρόνια με τα τρία Μνημόνια και τις ληστρικές επιθέσεις των τοκογλύφων δανειστών μας, θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα μια απάντηση, από όποιον μπορεί να τη δώσει. Γ.Θ.
