Οι περσινές βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία, λίγο μετά τις προεδρικές, δεν λειτούργησαν όπως συνηθίζεται. Έγραφε τότε ο Δρόμος: «Οι ψηφοφόροι πέτυχαν το απίθανο: να μετατρέψουν ένα απόλυτα και ακραία πλειοψηφικό σύστημα (577 μονοεδρικές περιφέρειες και δύο γύροι) σε σχεδόν απλή αναλογική! Για πρώτη φορά τα μεγάλα αλλά “ακραία” κόμματα, που έπαιρναν διψήφια ποσοστά αλλά μετά βίας έβγαζαν μια χούφτα βουλευτές, κάνουν βροντερή είσοδο στο ναό της δημοκρατίας των ολίγων… Ο προεδρικός συνασπισμός “Μαζί!” χάνει την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Αυτό καθαυτό το κόμμα του προέδρου Μακρόν χάνει πάνω από τους μισούς βουλευτές του (153 τώρα, από 308 στην προηγούμενη βουλή). Μόνο χάρη στους συμμάχους του, το προεδρικό μπλοκ φτάνει τους 245 βουλευτές»*.
Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήταν τυχαίο. Πρώτα με τα Κίτρινα Γιλέκα, μετά με τις μαζικές αντιδράσεις στην επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, τα σημάδια ότι η πληβειακή Γαλλία απεχθάνεται τον αυταρχικό και αλαζόνα μεταδημοκράτη πρόεδρό «της» διαρκώς πολλαπλασιάζονταν. Μπορεί χάρη σε εκλογικούς νόμους-εκτρώματα και κραδαίνοντας τον μπαμπούλα της Λεπέν να επανεκλέχθηκε, αλλά η κοινωνική του βάση διαρκώς συρρικνωνόταν. Η πεισματική επιμονή του να επιβάλει μια ακόμη «μεταρρύθμιση», αυτή τη φορά του συνταξιοδοτικού συστήματος, έχει προκαλέσει μια λαϊκή έκρηξη που κάθε άλλο παρά εκτονώνεται**. Και πλέον πότισε ακόμη και τον «ιερό χώρο» της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, όπου προχθές τη νύχτα διαδραματίστηκαν άνευ προηγουμένου σκηνές. Αιτία ήταν η απόφαση του Μακρόν να παρακάμψει, πέρα από την κοινωνία, και την ίδια τη βουλή, θέτοντας σε εφαρμογή το περίφημο άρθρο 49 παράγραφος 3 του Συντάγματος, που του επιτρέπει να «ψηφίσει» ένα νόμο μόνος του.
Είχε βέβαια τους λόγους του: η κεντροδεξιά «συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση», κι ακόμη-ακόμη και το ίδιο του το κόμμα, δεν μπορούσαν να εγγυηθούν ότι η συνταξιοδοτική «μεταρρύθμιση» θα εγκριθεί δια της κοινοβουλευτικής οδού, αφού δεκάδες βουλευτές φοβούνται να ψηφίσουν κάτι που θα ισοδυναμεί με απαγόρευση εισόδου στις εκλογικές τους περιφέρειες. Οπότε όταν η «τεχνοκράτισσα» πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν ανέβηκε στο βήμα της Εθνοσυνέλευσης για να ανακοινώσει ότι δεν θα γίνει ψηφοφορία, επικράτησε πανζουρλισμός: πολλοί βουλευτές άρχισαν να τη γιουχάρουν, άλλοι κουνούσαν πλακάτ, άλλοι τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο, ώσπου η συνεδρίαση διακόπηκε! Την επόμενη εβδομάδα έχουν αναγγελθεί νέες απεργίες και διαδηλώσεις. Το αγαπημένο παιδί των ελίτ έχει πρόβλημα. Έτσι που πάει, σε λίγο δεν θα μπορεί να εμπιστευθεί ούτε τα ΜΑΤ.
* Αβεβαιότητα επί μακρόν» (φύλλο 596).
** Μακρόν, πες αλεύρι! (φύλλο 628).
