Των Σίριλ Ραμαφόζα, Άνουα Ιμπραχήμ,
Γκουστάβο Πέτρο και Βάρσα Γκαντικότα-Νελούτλα*
Τι απομένει από τη διεθνή τάξη; Για περισσότερες από 500 ημέρες το Ισραήλ, με τη βοήθεια ισχυρών κρατών που του παρέχουν διπλωματική-πολιτική υποστήριξη και στρατιωτικό υλικό, παραβιάζει συστηματικά το διεθνές δίκαιο στη Γάζα. Αυτή η συνενοχή έχει επιφέρει ένα καταστροφικό πλήγμα στην αξιοπιστία του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και στις θεμελιώδεις αρχές του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κυρίαρχη ισότητα και την απαγόρευση της γενοκτονίας. Ένα σύστημα που επιτρέπει τη δολοφονία 61.000 ανθρώπων δεν βρίσκεται στα όρια της αποτυχίας – έχει ήδη αποτύχει.
Τα στοιχεία, που τα βλέπουμε σε ζωντανή μετάδοση και αξιολογούνται από τα κορυφαία δικαστήρια του κόσμου, είναι αδιαμφισβήτητα. Από τη συμβουλευτική γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου για την παράνομη κατοχή των Παλαιστινιακών Εδαφών από το Ισραήλ, μέχρι τα εντάλματα σύλληψης που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τους κορυφαίους ηγέτες του Ισραήλ και τα προκαταρκτικά μέτρα που εκδόθηκαν στην υπόθεση Γενοκτονίας που άνοιξε η Νότια Αφρική, οι ενέργειες του Ισραήλ συνιστούν σαφείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου.
Ωστόσο, παρά τις αποφάσεις αυτές, οι παραβιάσεις συνεχίζονται… Η πρόσφατη πρόταση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για «εξαγορά» της Γάζας –δηλαδή προσάρτηση ακολουθούμενη από εθνοκάθαρση του Παλαιστινιακού πληθυσμού με απέλασή του στην Αίγυπτο και την Ιορδανία– πλήττει τα θεμέλια του διεθνούς δικαίου, το οποίο η παγκόσμια κοινότητα έχει καθήκον να υπερασπιστεί.
Η επίθεση κατά του Παλαιστινιακού λαού αντανακλά σκοτεινά κεφάλαια στην ιστορία των δικών μας χωρών – της Νότιας Αφρικής επί καθεστώτος απαρτχάιντ, της Κολομβίας κατά τη διάρκεια των αντιαντάρτικων εκκαθαρίσεων, και της Μαλαισίας στην εποχή της αποικιοκρατικής κυριαρχίας. Προερχόμαστε από διαφορετικές ηπείρους, αλλά μοιραζόμαστε την πεποίθηση ότι η ανοχή μπροστά σε τέτοια εγκλήματα συνιστά συνενοχή. Η υπεράσπιση του αναφαίρετου δικαιώματος του Παλαιστινιακού λαού στην αυτοδιάθεση είναι συλλογική ευθύνη.
Τον Σεπτέμβριο του 2024, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε ένα ιστορικό ψήφισμα που περιγράφει τις νομικές υποχρεώσεις των κρατών να διασφαλίσουν τον τερματισμό της παράνομης κατοχής του Ισραήλ, με μια συντριπτική πλειοψηφία 124 εθνών να ψηφίζει υπέρ, τονίζοντας την επιτακτική ανάγκη «να διασφαλιστεί η απόδοση ευθυνών προκειμένου να τερματιστεί η ατιμωρησία, να αποτραπούν μελλοντικές παραβιάσεις, να προστατευθούν οι πολίτες και να προωθηθεί η ειρήνη».
Γι’ αυτό, μαζί με τη Βολιβία, την Κολομβία, την Ονδούρα και τη Ναμίμπια, δημιουργήσαμε την Ομάδα της Χάγης, έναν συνασπισμό που δεσμεύεται να αναλάβει αποφασιστική, συντονισμένη δράση για την απόδοση ευθυνών για τα εγκλήματα του Ισραήλ. Οι τρεις ιδρυτικές δεσμεύσεις της Ομάδας της Χάγης καθοδηγούνται από τις επιταγές τερματισμού της ατιμωρησίας και υπεράσπισης της ανθρωπότητας:
– Οι κυβερνήσεις μας θα συμμορφωθούν με τα εντάλματα που εξέδωσε το ΔΠΔ.
– Πλοία που μεταφέρουν όπλα στο Ισραήλ δεν θα χρησιμοποιούν τα λιμάνια μας.
– Θα αποτρέψουμε όλες τις μεταφορές όπλων που διευκολύνουν περαιτέρω παραβιάσεις του ανθρωπιστικού δικαίου.
Σε έναν διασυνδεδεμένο κόσμο, οι μηχανισμοί της αδικίας βρίσκονται στον ιστό των παγκόσμιων εφοδιαστικών αλυσίδων. Τα προηγμένα όπλα δεν μπορούν να κατασκευαστούν χωρίς μέταλλα, εξαρτήματα, τεχνολογία και δίκτυα εφοδιασμού που διαπερνούν ηπείρους. Συντονίζοντας τις πολιτικές μας, στοχεύουμε να οικοδομήσουμε ένα προπύργιο για την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου.
Το διεθνές σύστημα δεν μπορεί να επιβιώσει εάν υπονομεύεται από εκείνους που ασκούν βέτο και επιβάλλουν κυρώσεις για να προστατεύουν τους συμμάχους τους, ή χρησιμοποιούν τη βοήθεια και το εμπόριο ως εργαλεία εξαναγκασμού. Δεν μπορούμε να περιοριζόμαστε σε «εκκλήσεις» και «αιτήματα», ενώ οι αρχές της δικαιοσύνης που στηρίζουν τη διεθνή μας τάξη καταστρέφονται. Είτε θα δράσουμε από κοινού υπέρ του διεθνούς δικαίου, είτε θα διακινδυνεύσουμε την κατάρρευσή του. Επιλέγουμε να δράσουμε, όχι μόνο για τον λαό της Γάζας, αλλά και για το μέλλον ενός κόσμου όπου η δικαιοσύνη θα υπερισχύει της ατιμωρησίας.
* Με τη σειρά που υπογράφουν: πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, πρωθυπουργός της Μαλαισίας, πρόεδρος της Κολομβίας, προεδρεύουσα της Ομάδας της Χάγης. Εδώ αποδίδονται αποσπάσματα κοινού άρθρου τους, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Foreign Policy (foreignpolicy.com).
